Δεν έχουν τέλος οι μαρτυρίες των εγκλωβισμένων της Αττικής Οδού στη διάρκεια της σφοδρής χιονόπτωσης από την κακοκαιρία «Ελπίς». Όπως, αποκαλύπτει μάλιστα, το dikastiko, κατατέθηκε και τρίτη αγωγή για τις παραλείψεις και αστοχίες της «Αττικής Οδού».
Οι νέοι προσφεύγοντες καταθέτουν όλοι απουσία της εταιρείας τις κρίσιμες ώρες, καθώς και για μη λήψη των αναγκαίων προληπτικών μέτρων, δεδομένων των συνθηκών. Είναι χαρακτηριστικό πως στην πλειονότητά τους δηλώνουν ότι ουδέποτε υπήρξε συνεργείο της «Αττικής Οδού» για εκχιονισμό, ενώ δεν είχαν όπως αναφέρουν ενημέρωση εισερχόμενοι στο δρόμο για τις συνθήκες που επικρατούσαν.
Όπως είχε αναφέρει η δικηγόρος Κατερίνα Φραγκάκη με αφορμή την προηγούμενη αγωγή «η Αττική Οδός είναι ένας οδικός άξονας υπό ιδιωτική εκμετάλλευση με υψηλές χρεώσεις, προκειμένου να εξασφαλίζει στους χρήστες της, ασφαλή διέλευση».
Αντιθέτως, τόνιζε πως φέρουν μεγάλες ευθύνες για τις εγκληματικές παραλείψεις αναφορικά με την διαχείριση της κακοκαιρίας, οι οποίες οδήγησαν στον εγκλωβισμό χιλιάδων οδηγών, μεταξύ των οποίων και ηλικιωμένων, ασθενών, παιδιών και εγκύων, που βρίσκονταν στα οχήματα τους, χωρίς θέρμανση, τροφή και νερό για διάρκεια που ξεπερνούσε ακόμη και τις 24 ώρες και χωρίς την παραμικρή βοήθεια από τα αρμόδια όργανα των εναγόμενων. Οι πολίτες δεν είχαν καμία ενημέρωση για το χάος που επικρατούσε στην Αττική Οδό, κανείς υπάλληλος της πρώτης και δεύτερης των εναγομένων, δεν τους πληροφορούσε, κανείς υπάλληλος δεν τους βοηθούσε!».
Όπως ανέφερε σε δήλωσή της στο dikastiko.gr η Κατερίνα Φραγκάκη: «Ενδεικτική ήταν η περίπτωση νεφροπαθούς ο οποίος δεν κατάφερε να κάνει τελικά αιμοκάθαρση, καθότι έμεινε πολλές ώρες εγκλωβισμένος στην Αττική Οδό. Μάλιστα είχε ενημερωθεί προηγουμένως τηλεφωνικά από την Αττική Οδό ότι μπορεί να εισέλθει με ασφάλεια χωρίς να αντιμετωπίσει κανένα απολύτως πρόβλημα. Είχε μάλιστα αντιολισθητικές αλυσίδες παρόλα αυτά παρέμεινε τόσες ώρες εγκλωβισμένος με αποτέλεσμα να υπάρξει τεράστια βλάβη στην υγεία του.
Οι νέες συγκλονιστικές καταθέσεις
«Μείναμε για ώρες εγκλωβισμένοι σε αυτό το σημείο, χωρίς φαγητό, με μοναδικό εφόδιο δύο μπουκαλάκια νερό τα οποία είχαμε πάρει στο ταξίδι μας, όταν είχαμε κάνει στάση στην Τρίπολη. Το κρύο ήταν τσουχτερό, δεν είχαμε θέρμανση και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να έρθει να δει αν χρειαζόμασταν τρόφιμα ή μια κουβέρτα να ζεσταθούμε».
Αυτή είναι η περιγραφή μίας μητέρας που έφτασε με το 8,5 ετών παιδί της στις 12.30 στα ΚΤΕΛ Κηφισού, επιστρέφοντας από την κηδεία της μητέρας της και πήρε ταξί για να φτάσει στο σπίτι, κάνοντας το… σφάλμα να επιλέξουν την Αττική Οδό. «Η συμφόρηση των οχημάτων ήταν αρκετά έντονη και κινούμασταν μόλις λίγα μέτρα μέχρι την έξοδο στη Δουκίσσης Πλακεντίας, όπου ακινητοποιηθήκαμε πλήρως και εγκλωβιστήκαμε, ξεκινώντας έτσι και για έμας το μαρτύριο» αναφέρει.
Επισημαίνει δε στην αγωγή της πως «το ανήλικο τέκνο μου έχει εκ γενετής πρόβλημα στην καρδιά και συγκεκριμένα μεσοκοιλιακή επικοινωνία, ενώ έχει υποβληθεί και σε χειρουργική επέμβαση χολοκυστίτιδας. Εγώ από την άλλη, ακολουθούσα θεραπεία με αντικαταθλιπτικά, καθώς προσφάτως χώρισα με τον πατέρα του παιδιού μου και αυτό είχε επηρεάσει σημαντικά την ψυχολογία μου, και τώρα σε συνδυασμό με τον θάνατο της μητέρας μου, η κατάστασή μου επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο».
«Το παιδί δεν άντεχε τόσες ώρες κλεισμένο, μέσα στο λεωφορείο και στο ταξί και βγήκε έξω, μέχρι που κάποια στιγμή πάγωσε από τον χιονιά και πείνασε, αφού όλη την ημέρα είχε φάει μόλις ένα κουλούρι στη στάση, που είχαμε κάνει το πρωί κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και ήδη είχε αρχίσει να βραδιάζει. Για καλή μας τύχη, κάποιος άνθρωπος από ένα διπλανό αμάξι μας έδωσε ένα τοστ και μία σοκολάτα για να μπορέσει να φάει κάτι το παιδί, που είχε ήδη είχε εξαντληθεί» αναφέρει.
«Κατά τις 10 το βράδυ η θερμοκρασία είχε πέσει πάρα πολύ και ο μικρός ήταν πάρα πολύ κουρασμένος. Ξάπλωσα στο ταξί και τον σκέπασα με το μπουφάν του, που ήταν το μόνο με το οποίο μπορούσα να τον ζεστάνω, για να κοιμηθεί. Εγώ κάθε 10 με 15 λεπτά έβγαινα από το ταξί για να πάρω λίγο αέρα και να ηρεμήσω, γιατί ένιωθα πως πάθαινα κρίση πανικού. Κάποια στιγμή κατά τις 12 τα μεσάνυχτα ένιωσα ζαλάδα και αδυναμία. Τότε πλησίασα έναν αστυνομικό και του είπα πως χρειαζόμουν άμεσα γιατρό, όμως μου απάντησε πως δεν υπήρχε κανείς να με βοηθήσει και έτσι γύρισα στο ταξί σε ημιλιπόθυμη κατάσταση» δηλώνει.
«Περί τη 1.30 τα μεσάνυχτα άρχισαν να κινούνται αυτοκίνητα προς την έξοδο Δουκίσσης Πλακεντίας. Τότε είπα στον οδηγό να πάμε και εμείς προς αυτή την κατεύθυνση προκειμένου να μπορέσω να πάω στο σπίτι της νονάς του γιου μου που μένει στο Χαλάνδρι. Στην αρχή μου είπε πως δεν μπορούσε. Του είπα να ξεφουσκώσει λίγο τα λάστιχα για να μπορέσει να κινείται πιο εύκολα, όπως και τελικά έκανε και κατευθυνθήκαμε προς την έξοδο.
Στις 02.00 τα μεσάνυχτα φτάσαμε επιτέλους στο Χαλάνδρι. Όλη αυτή την ώρα ο οδηγός είχε ανοιχτό το ταξίμετρο, ζητώντας μου στο τέλος της διαδρομής 150 ΕΥΡΩ (!!!), μετά από όλη αυτή την ταλαιπωρία που είχαμε υποστεί. Εγώ επειδή τυγχάνω άνεργη είχα μαζί μου ακριβώς 50 ΕΥΡΩ, επειδή γνωρίζω πως τόσο είναι το κόστος της διαδρομής από τον Κηφισό μέχρι το σπίτι μου. Τον παρακάλεσα να δείξει κατανόηση, όμως δεν πτοήθηκε καθόλου από την ταλαιπωρία που είχαμε υποστεί και οι δύο και επέμενε να ζητάει τα χρήματά του» καταλήγει.
Αγωγή στην Αττική Οδό: Ο υπάλληλος catering και οι οδηγοί ΤΑΧΙ
Μεταξύ όσων εγκλωβίστηκαν υπήρξε και ένας υπάλληλος catering, ο οποίος πήγαινε να παραδώσει παραγγελία με ένα συνάδελφό του. «Εν τέλει μετά από 18 ώρες απίστευτης ταλαιπωρίας και πλήρους αδιαφορίας των υπευθύνων, μας απεγκλώβισαν οι άντρες της ΟΠΚΕ και μας συγκέντρωσαν σε ένα πρατήριο καυσίμων που βρισκόταν εκεί κοντά και ζήτησαν τα στοιχεία μας για να μας βοηθήσουν να μεταβούμε ο καθένας στο κοντινότερο για αυτόν κατάλυμα» αναφέρει.
Αλλά και οδηγοί ταξί. «Το όχημά μου ακινητοποιήθηκε πλήρως στις 13.50 εντός της σήραγγας Υμηττού – Δουκίσσης Πλακεντίας. Έμεινα εκεί παγιδευμένος μαζί με τον πελάτη μου, ο οποίος είχε άγχος για το αν θα προλάβει την πτήση του, άγχος το οποίο μετέφερε και σε εμένα, κάνοντάς με να νιώθω έντονη δυσφορία και άγχος» καταθέτει.
«Είχαμε αποκλειστεί εντός της σήραγγας χωρίς τροφή και νερό, αφού δεν περίμενα πως θα βίωνα κάτι τέτοιο ώστε να έχω μαζί μου τρόφιμα για να περάσω την ημέρα μου σε αυτό το σημείο. Ούτε θέρμανση είχαμε βέβαια, αφού η ατμόσφαιρα εντός της σήραγγας ήταν αποπνικτική από τις εξατμίσεις των χιλιάδων οχημάτων που ήταν ακινητοποιημένα, και η πνιγηρή αυτή ατμόσφαιρα εισερχόταν στην καμπίνα του ταξί από τους αεραγωγούς του κλιματισμού» περιγράφει.
«Όλη αυτή η κατάσταση, χωρίς εφόδια και χωρίς το παραμικρό ενδιαφέρον από κανέναν υπεύθυνο, αφού ούτε ένας άνθρωπος της Αττικής Οδού δεν ήρθε να δει πως είμαστε και αν χρειαζόμασταν βοήθεια μετά από τόσες ώρες αποκλεισμού, κράτησε για περισσότερες από 14 ώρες. Βέβαια ούτε στα τηλεφωνήματά μας ανταποκρίνονταν, αφήνοντάς μας στο έλεος της κακοκαιρίας» λέει στην κατάθεσή του.
Τις στιγμές εγκλωβισμού περιγράφει και ένας άλλος οδηγός ταξί. «Τότε ήταν που με κυρίευσε πανικός και έντονος φόβος, καθώς έβλεπα τα γεγονότα που εκτυλίσσονταν γύρω μου και δεν ήμουν πλέον σίγουρος ότι θα κατάφερνα να γυρίσω σώος στο σπίτι μου και να σφίξω στην αγκαλιά μου τη σύζυγό μου και το νεογέννητο τέκνο μας.
Βρισκόμουν ανάμεσα σε ένα τεράστιο δίλημμα, από τη μία να τα παρατήσω όλα και να φύγω ακόμη και πεζός και να γυρίσω στην οικογένειά μου και από την άλλη καλούμουν να προστατεύσω την επαγγελματική μου περιουσία, αλλά και την πελάτισσα που μετέφερα» τονίζει.
Αγωγή στην Αττική Οδό: Έφυγε από την εργασία για να… αποφύγει την κακοκαιρία
Αποχώρησε νωρίτερα από την εργασία της λόγω του φαινομένου της χιονόπτωσης, το οποίο είχε αρχίσει να καλύπτει τις οδούς. «Λόγω της αυξημένης κίνησης στις λοιπές οδούς, δεδομένου ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι αποχωρούσαν από την εργασία τους, αποφάσισα να κατευθυνθώ προς την ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟ, με γνώμονα την ασφάλεια που υποτίθεται πως προσφέρει ένας σύγχρονος και τόσο ακριβός αυτοκινητόδρομος» αναφέρει.
«Καθώς έφτασα στα διόδια της ΑΤΤΙΚΗΣ ΟΔΟΥ από τον σταθμό των διοδίων, η υπάλληλος καθώς πλήρωνα το κόμιστρο των 2,80€ δεν με ενημέρωσε για την αυξημένη κίνηση, πόσο μάλλον για το γεγονός του μη καθαρισμένου οδοστρώματος, καθώς αν γνώριζα κάτι τέτοιο δεν θα επέλεγα την Αττική Οδό για τη μετακίνησή μου. Καθώς εισήλθα στην Αττική Οδό από τον σταθμό διοδίων Κηφισίας, με μεγάλη καθυστέρηση λόγω της αυξημένης κίνησης και των ακινητοποιημένων οχημάτων ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΛΕΑ και με μόνη ενημέρωση τις φωτεινές επιγραφές να αναφέρουν: «καθυστερήσεις λόγω ρίψης άλατος» (την οποία ρίψη δεν είδα να συμβαίνει ποτέ) χρειάστηκε μία ώρα για να διανύσω την απόσταση από την είσοδο Κηφισιάς προς αεροδρόμιο στη σήραγγα Βριλησσίων στο σημείο Α6, όπου και στις 14.00 ακινητοποιήθηκαν τα οχήματα» σημειώνει.
Αγωγή στην Αττική Οδό: Η ανάγκη για τουαλέτα
Οι εγκλωβισμένοι χρειάστηκε πολλές φορές να αναγκαστούν να κάνουν τις ανάγκες τους στο ύπαιθρο. «Έπειτα από περίπου 4 ώρες είχα πάλι την ανάγκη για τουαλέτα αλλά δεν υπήρχε κάποια διέξοδος. Ένιωθα δυσφορία και απέστειλα σε έντονο ύφος μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προς [email protected]. περιγράφοντας τα γεγονότα» λέει στη μαρτυρία της μία από τις προσφεύγουσες.
«Έπειτα, εξαντλημένη από την έλλειψη νερού και τροφής, διότι δεν είχα φάει τίποτα από τις 7:00 το πρωί και είχα μαζί μου μισό μπουκαλάκι νερό από την προηγούμενη ημέρα, αλλά και από το κρύο διότι κάθε φορά που άναβα τη θέρμανση, οι αναθυμιάσεις από τις εξατμίσεις των γύρω αυτοκινήτων που προκαλούσα ασφυξία, κατά τις 23:00 το βράδυ αποκοιμήθηκα» προσθέτει.
«Στις 3:00 ξύπνησα γιατί το κρύο ήταν αρκετά έντονο και προσπάθησα να καλέσω εκ νέου στο τηλέφωνο της Αττικής Οδού, χωρίς απάντηση και πάλι, ενώ μετά από μερικά λεπτά κάλεσα το αριθμό εκτατής ανάγκης. Ούτε σε αυτή την περίπτωση είχα και την καλύτερη αντιμετώπιση από την κυρία με την οποία συνομίλησα. Είχε έντονο και επιθετικό ύφος απέναντί μου και διαμαρτυρόταν πως δεν με άκουγε καλά, καθώς δεν είχε κάλο σήμα το κινητό λόγω της σήραγγας. Τη δεδομένη χρονική στιγμή η χιονοθύελλα ήταν εντονότατη, γεγονός που μου προκαλούσε ακόμη μεγαλύτερο φόβο για το τι μπορούσε να μου συμβεί, αφού κανείς δεν έσπευσε να μας βοηθήσει. Υπό τις συνθήκες αυτές, η συμβουλή της κυρίας που βρισκόταν στην άλλη άκρη της γραμμής έκτακτης ανάγκης ήταν «εγκαταλείψτε το όχημά σας και βγείτε με τα πόδια από την Αττική Οδό και να πάρετε τα λεωφορεία.» (!!!)» λέει.
Και καταλήγει: «Της απάντησα πως ήταν αδύνατο να το κάνω αυτό γιατί το όχημα μου βρισκόταν στη μεσαία λωρίδα κατεύθυνσης και θα αποτελούσε εμπόδιο όταν άνοιγε ο δρόμος και πως το σπίτι μου βρίσκεται στο Κορωπί, οπότε δεν ήταν εφικτό να πάρω λεωφορείο, αφού ούτως ή άλλως οι συγκοινωνίες δεν λειτουργούσαν. Η απάντηση της ήταν πως αυτή την εντολή της είχαν δώσει από την Άμεση Δράση!!!».
dikastiko/ photo eurokinissi
