Κατανοητές βέβαια οι συναισθηματικές αντιδράσεις, όμως με 27% συμμετοχή στην Αθήνα δεν βγαίνουν πολιτικά συμπεράσματα τύπου «τιμωρία στην κυβερνητική αλαζονεία», ή στην οικογενειοκρατία. Με τους δεξιούς απόντες από την κάλπη, ο ένας διεθνιστής δικαιωματιστής έδωσε απλά τη θέση του σε άλλον, ακόμα χειρότερο.

Ρυθμιστής μεν η δεξιά δια της απουσίας της, αφανής και χωρίς βήμα δε. Δώρον άδωρον.

Τα κατακερματισμένα σχήματα (έχω και εγώ ευθύνη για αυτό), οι αφερέγγυοι ή εξαγορασμένοι αντιπρόσωποι, οι επαγγελματίες χορηγούμενοι, οι εγωιστές, οι απατεώνες που στη συνέχεια στήριξαν ΝΔ και στις αυτοδιοικητικές υποψηφίους της ΝΔ, δυστυχώς δεν μπορούν να εκφράσουν το 15-20% των Ελλήνων που σήμερα είναι πολιτικά εξουδετερωμένο.

Προσωπικά, προτιμώ να απέχω, να αναδεικνύω τα θετικά, να ασκώ κριτική στα αρνητικά, να εύχομαι πως κάποιος που μπορεί να ενώσει θα βγει ξεκάθαρα μπροστά. Αλλιώς η χώρα πάει χαμένη. Όπως η Αθήνα».

(eurokinissi photo)