«Σχεδόν πριν ένα χρόνο, τον Απρίλη του 2019, συναντηθήκαμε συνάδελφοι, ντόπιοι και μετανάστες, σε μία απεργιακή μοτοπορεία που ως χείμαρρος κατέκλυσε το κέντρο της πόλης διεκδικώντας και φωνάζοντας για εταιρικό δίκυκλο, μέσα ατομικής προστασίας, ενιαία ειδικότητα, ένσημα βαρέα και ανθυγιεινά, κερδίσαμε την ψήφιση του νόμου 4611/2019.

Αρκετοί συνάδελφοι είδαν εταιρικά μηχανάκια, κράνη, πληρωμένες βενζίνες, περισσότερα ένσημα και τους μισθούς τους να αυξάνονται κατά 100 ευρώ τον μήνα. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, με τις πράξεις μας δείξαμε πως αν αγωνίζεσαι με συνέπεια και πείσμα, συλλογικά και οργανωμένα τότε παίρνεις νίκες, αλλά τίποτα δεν μας σταματά μέχρι κάθε συνάδελφος και συναδέλφισσα να παίρνει αυτά που δικαιούται, μέχρι να μην ξαναβαφτεί η άσφαλτος με αίμα συναδέλφου», αναφέρουν μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή τους για την απεργία.

«Η απεργία για εμάς είναι μια μακρόχρονη διαδικασία. Αντί να δίνουμε συνεντεύξεις, οργώνουμε τις πιάτσες και τα καταστήματα των ταχυμεταφορικών, μιλάμε, γνωριζόμαστε, ενημερώνουμε, ακούμε. Θέλουμε να μοιράζουμε την εφημερίδα στους χώρους εργασίας.

Θέλουμε η απεργία να συζητιέται στις πιάτσες, να… ζυμώνεται, να βάζει ο καθένας το λιθαράκι του, να διαδίδεται και να εμπλουτίζεται ο απεργιακός λόγος, να γνωρίζει όλη η κοινωνία πως οι κούριερ, οι διανομείς και οι υπάλληλοι εξωτερικών εργασιών απεργούν και διεκδικούν τα αυτονόητα», προσθέτουν στην ανακοίνωση.

(Protothema – φωτο:screenshot)