Τι θα γίνει με το ιρανικό καθεστώς; Το Ισραήλ, το οποίο έχει ήδη εξοντώσει μεγάλο αριθμό Ιρανών στρατηγών, μπορεί επίσης να εξοντώσει τον Ανώτατο Ηγέτη (Ραχμπάρ) του Ιράν, Αλί Χαμενεΐ. Τουλάχιστον, τέτοιες δηλώσεις ακούγονται από την πλευρά του Ισραήλ και όχι μόνο.
Πόσο πραγματική είναι μια τέτοια απειλή και σε τι θα οδηγήσει η εφαρμογή της;
Υπάρχουν δύο αντίθετες εκτιμήσεις για την εσωτερική κατάσταση στο Ιράν, αναφέρει η ρωσική Vzglyad. Σύμφωνα με αυτήν που κυριαρχεί στο δυτικό πεδίο πληροφοριών, το Ιράν είναι πλέον ένας «κολοσσός με πήλινα πόδια» που κυριαρχείται από «διπλή σκέψη» παρόμοια με αυτή που υπήρχε στη Σοβιετική Ένωση τις δεκαετίες του 1970 και του 1980. Υποστηρίζεται ότι ο πληθυσμός, ειδικά στην Τεχεράνη, πληροί τους κανόνες της Σαρία και τιμά τον πνευματικό ηγέτη και τα φετφά του καθαρά τυπικά, και περιμένει μόνο να μπει στις ράγες του δυτικού τρόπου ζωής.
Η βάση για μια τέτοια αξιολόγηση της κατάστασης είναι οι περιοδικές διαμαρτυρίες στους δρόμους της Τεχεράνης, οι οποίες προκύπτουν λόγω των υπερβολών των σιιτών ριζοσπαστών επί τόπου, ειδικά σε σχέση με τις γυναίκες, τονίζεται μεταξύ άλλων. Αν πιεστεί λίγο (για παράδειγμα, καταστρέφοντας την κορυφή), τότε το καθεστώς θα καταρρεύσει, ο πόλεμος θα τελειώσει, εκτιμάται. Με τον όρο «τέλος του πολέμου» εννοείται μια μακρινή νίκη για το Ισραήλ όσον αφορά τους βαθμούς στον ανταγωνισμό «ποιος έχει περισσότερους πυραύλους» και, με ευρύτερη έννοια, το τέλος του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν με όρους ευνοϊκούς για όλους εκτός από το Ιράν.
Σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις, όμως, η κοινωνική κατάσταση στο Ιράν είναι πιο σταθερή. Καταρχάς, λόγω της καθιερωμένης δημόσιας κατανόησης (συναίνεσης) σχετικά με τα αίτια και την φύση της σύγκρουσης με το Ισραήλ και την Δύση. Υπό αυτό το πρίσμα, πιθανή εξόντωση του πνευματικού ηγέτη του Ιράν, Αλί Χαμενεΐ, θα μπορούσε να αποτελέσει παράγοντα ενότητας του ιρανικού λαού. Και παρεμπιπτόντως, δεν είναι σίγουρο ότι ο νέος πνευματικός ηγέτης του Ιράν θα μπορούσε να είναι κάποιος που είναι πιο «βολικός» για το Ισραήλ και την διεθνιστική Δύση, καθώς ενδεχομένως υπάρχει άλλος αντιδυτικός που θα τον αντικαταστήσει.
Επιπλέον, ο Αλί Χαμενεΐ είναι Σαγίντ, δηλαδή άμεσος απόγονος του Προφήτη Μωάμεθ, βάσει των όσων πιστεύονται. Με την πάροδο εκατοντάδων ετών, ο αριθμός των Σαγίντ έχει αυξηθεί σε πολλές χιλιάδες, αλλά εξακολουθούν να αποτελούν μια ειδική κάστα και παραδοσιακά τους ανατίθεται ο ρόλος των ερμηνευτών του Ισλάμ.
Είναι δύσκολο να το μεταφέρει ή να το εξηγήσει κανείς αυτό με παραδοσιακούς ευρωπαϊκούς ή και ρωσικούς όρους. Σε κάποιο βαθμό, η δολοφονία ενός Σεγίντ, του ατόμου που φοράει μαύρο τουρμπάνι στον Σιιτισμό, είναι κοντά σε μια απόπειρα δολοφονίας ενός πατριάρχη, ο οποίος είναι επίσης συγγενής της βασιλικής οικογένειας. Μόνο ένας παγανιστής ή ένας άθεος θα αναλάμβανε, όπως πιστεύεται, να εκτελέσει μια τέτοια πράξη. Παρεμπιπτόντως, ο Αλί Χαμενεΐ επέζησε από δύο απόπειρες δολοφονίας τη δεκαετία του 1980, και οι δύο οργανώθηκαν από ιρανικές αριστερές ομάδες τροτσκιστικής κατεύθυνσης.
Με άλλα λόγια, τα οφέλη για το Ισραήλ από την εξάλειψη του Αλί Χαμενεΐ είναι πολύ ασαφή, εκτιμά η ρωσική εφημερίδα.
Βέβαια ένα τέτοιο βήμα είναι απίθανο να γίνει χωρίς την έγκριση της Ουάσινγκτον.
