Πρόσφατα ο ίδιος είχε προειδοποιήσει πως ο «Γ’Π.Π. είναι κοντά» και πως «η Ρωσία μάχεται τον πολιτισμό του Αντίχριστου».

Η πολυπολικότητα «δεν είναι ενάντια στη Δύση αυτή καθαυτή», είπε ο Ντούγκιν, αλλά «ενάντια στον ισχυρισμό της Δύσης ότι είναι το πρότυπο, ότι είναι το μοναδικό παράδειγμα» της ιστορίας και της ανθρώπινης κατανόησης.

Η τρέχουσα ρωσοφοβία και το μίσος για τη Ρωσία, υποστήριξε, είναι ένα κατάλοιπο της ψυχροπολεμικής σκέψης και της «διπολικής κατανόησης της αρχιτεκτονικής των διεθνών σχέσεων».

Όταν η Σοβιετική Ένωση αυτοκαταστράφηκε τον Δεκέμβριο του 1991, άφησε τον «παγκόσμιο δυτικό φιλελεύθερο πολιτισμό» στον έλεγχο του κόσμου, σημείωσε ο Ντούγκιν.

«Αυτός ο ηγεμόνας αρνείται τώρα να αποδεχθεί το μέλλον στο οποίο θα ήταν όχι ένας από τους δύο, αλλά ένας από τους λίγους πόλους, που θα έβαζε στη θέση του ως απλώς ένα μέρος, όχι το σύνολο, της ανθρωπότητας».

Ο Ντούγκιν περιέγραψε τη Δύση ως «καθαρό ολοκληρωτικό φιλελευθερισμό», που ΠΡΟΣΠΟΙΕΙΤΑΙ ότι έχει την απόλυτη αλήθεια και επιδιώκει να την επιβάλει σε όλους.

«Υπάρχει εγγενής ρατσισμός στον δυτικό φιλελευθερισμό», είπε ο φιλόσοφος στον Donald Courter του RT, επειδή «προσδιορίζει τη δυτική ιστορική, πολιτική, πολιτιστική, εμπειρία [ως] καθολική».

«Τίποτα καθολικό δεν υπάρχει στην πολυπολικότητα», επέμεινε ο Ντούγκιν, εξηγώντας ότι κάθε πολιτισμός μπορεί και πρέπει να αναπτύξει τις δικές του αξίες.

Η Ρωσία χρειάζεται συγκεκριμένα να ξεπεράσει αιώνες δυτικής ιδεολογικής κυριαρχίας, είπε, και να δημιουργήσει κάτι «νέο, φρέσκο, δημιουργικό» που θα στέκεται ωστόσο «σε άμεση διάψευση της δυτικής φιλελεύθερης ηγεμονίας, ενάντια στην ανοιχτή κοινωνία (βλ. Open Society του Σόρος), ενάντια στη φιλελεύθερη δημοκρατία».

«Η Ρωσία θα έπρεπε να αγωνιστεί για μια «ολιστική» προσέγγιση στην οποία το πνευματικό θα ήταν πιο σημαντικό από το υλικό. Η εμμονή με τα υλικά αγαθά καταλήγει να υποδουλώνει τους ανθρώπους», είπε ο Ντούγκιν στο RT.

(φωτο:pixabay)