Η ερευνητική ομάδα μελετά τα απολιθωμένα λείψανα από τότε που ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά το 2013 στο σημερινό Γουαϊόμινγκ, μια περιοχή που βρισκόταν κοντά στον ισημερινό του βόρειου τμήματος της προϊστορικής υπερηπείρου Παγγαίας, που ονομαζόταν Λαυρασία.

Ο δεινόσαυρος που πήρε την ονομασία «Ahvaytum bahndooiveche» είναι πλέον ο αρχαιότερος γνωστός της Λαυρασίας και η ηλικία του εκτιμάται σε περίπου 230 εκατομμύρια έτη- συγκρίσιμη με την ηλικία των πρώτων γνωστών δεινόσαυρων του νότιου τμήματος της υπερηπείρου, της Γκοντβάνας.

Η ονομασία του δεινόσαυρου έγινε στη γλώσσα της φυλής Eastern Shoshone των ιθαγενών της Αμερικής, στα προγονικά εδάφη της οποίας περιλαμβάνεται η περιοχή όπου βρέθηκαν τα απολιθώματα, και μεταφράζεται ως «δεινόσαυρος πριν από πολύ καιρό». Αρκετά μέλη της φυλής συνεργάστηκαν με την ερευνητική ομάδα για την ονοματοδοσία αλλά και προκειμένου να εξελίξουν τις πρακτικές τους στο πεδίο με ταυτόχρονο σεβασμό της γης.

Παρότι οι ερευνητές δεν έχουν ένα πλήρες δείγμα του δεινόσαυρου, βρήκαν αρκετά απολιθώματα, ιδιαίτερα τμήματα των ποδιών του, με βάση τα οποία ταυτοποίησαν τον δεινόσαυρο ως έναν πολύ πρώιμο συγγενή σαυρόποδου. Η ανακάλυψη περιγράφεται σε δημοσίευση στο περιοδικό «Zoological Journal of the Linnean Society».

Επιπλέον, οι ερευνητές βρήκαν ένα πρώιμο ίχνος που έμοιαζε με δεινόσαυρο σε ελαφρώς παλαιότερα πετρώματα, γεγονός που καταδεικνύει ότι οι δεινόσαυροι ή συγγενικά με αυτούς είδη βρίσκονταν ήδη στην περιοχή μερικά εκατομμύρια χρόνια πριν από τον Ahvaytum.

Με τον εντοπισμό αυτού του είδους φαίνεται να καταρρίπτεται η επικρατούσα άποψη ότι οι δεινόσαυροι εμφανίστηκαν στη Γκοντβάνα, δηλαδή το νότιο τμήμα της υπερηπείρου Παγγαίας, εκατομμύρια χρόνια πριν εξαπλωθούν στη Λαυρασία.

Μ. Κουζινοπούλου – ΑΠΕ-ΜΠΕ / photo: pixabay