Οι ερευνητές της Μεταπτυχιακής Σχολής Τεχνολογίας Πολιτισμού του Προωθημένου Ινστιτούτου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κορέας (KAIST), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό επιστήμης των δεδομένων “EPJ Data Science”, ανέλυσαν 900 συνθέσεις για πιάνο από 19 κορυφαίους συνθέτες, χρησιμοποιώντας ως κριτήριο καινοτομίας πόσο διέφερε κάθε έργο από τα προηγούμενα που είχαν γραφτεί για πιάνο.

Οι ερευνητές δημιούργησαν ένα υπολογιστικό πρόγραμμα, που χωρίζει κάθε μουσική σύνθεση σε επιμέρους τμήματα (codewords), καθένα από τα οποία απαρτίζεται από όλες τις νότες που παίζονται ταυτόχρονα σε μια δεδομένη στιγμή. Στη συνέχεια, συγκρίνει τις αλληλουχίες αυτών των τμημάτων ανάμεσα σε διαφορετικές συνθέσεις για πιάνο.

Η μελέτη συμπέρανε ότι οι συνθέσεις για πιάνο της Ρομαντικής εποχής (1820-1910) είχαν το μεγαλύτερο «σκορ» πρωτοτυπίας σε σχέση με την Μπαρόκ και την Κλασσική εποχή (1750-1820), η οποία είχε τη χαμηλότερη βαθμολογία από άποψη καινοτομίας στο πιάνο.

Η χαμηλή καινοτομία δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη και χαμηλή επιρροή, καθώς, σύμφωνα με τους νοτιοκορεάτες ερευνητές, για παράδειγμα ο Μπετόβεν, παρόλο που βαθμολογήθηκε κάτω του μέσου όρου για την καινοτομία του στο πιάνο, υπήρξε ο πιο επιδραστικός μουσικοσυνθέτης μεταξύ 1820-1910 και γενικότερα θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς όλων των εποχών.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι καθώς η μελέτη τους αφορούσε μόνο συνθέσεις για πιάνο, είναι άγνωστο αν η κατάταξη της μουσικής καινοτομίας θα ήταν η ίδια, εφόσον λαμβάνονταν υπόψη όλα των έργα των 19 συνθετών. Επίσης πιστεύουν ότι η μέθοδος τους θα μπορούσε, πέρα από τη μουσική, να εφαρμοστεί σε έργα λογοτεχνίας, ζωγραφικής και άλλων τεχνών.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση:

https://epjdatascience.springeropen.com/articles/10.1140/epjds/s13688-019-0214-8

Παύλος Δρακόπουλος / ΑΠΕ ΜΠΕ/ photo unsplash