Σύμφωνα με την εκλογική Επιτροπή, το ‘ναι’ συγκέντρωσε το 71,12% των ψήφων και η συμμετοχή ανήλθε στο 63,66% σε μια εκλογική διαδικασία χωρίς πραγματικό σασπένς, για την οποία ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) δεν είχε στείλει παρατηρητές.

Η εκστρατεία υπέρ του ‘ναι’ ήταν η μοναδική που διεξήχθη στη χώρα η οποία, παρά τη διακηρυγμένη βούληση να χαλαρώσει η πίεση στην κοινωνία των πολιτών μετά την εκλογή του Κασίμ-Τζομάρτ Τοκάγιεφ το 2019, διατηρεί τα αυταρχικά της αντανακλαστικά.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Καζακστάν Κασίμ-Τζομάρτ Τοκάγιεφ, θα πρόκειται «για το μεγαλύτερο έργο στην ιστορία του ανεξάρτητου Καζακστάν», μιας πρώην σοβιετικής δημοκρατίας που βρίσκεται δίπλα στη Ρωσία και την Κίνα.

Αυτοί που αντιτίθενται στην κατασκευή, οι οποίοι φοβούνται για οικολογική καταστροφή ως συνέπεια ενός ενδεχόμενου ατυχήματος, δυσκολεύονται να εισακουστούν: δεκάδες μεταξύ αυτών συνελήφθησαν τις εβδομάδες που προηγήθηκαν του δημοψηφίσματος, σύμφωνα με ιδιωτικά, τοπικά μέσα ενημέρωσης.

Με υπέδαφος πλούσιο σε πετρέλαιο και σπάνιες γαίες, παραγωγός σχεδόν της μισής ποσότητας ουρανίου στον κόσμο, το Καζακστάν ελπίζει ότι χάρη στην πυρηνική ενέργεια θα επιλύσει επιτέλους το χρόνιο ενεργειακό του έλλειμμα, κυρίως στο νότιο τμήμα της χώρας όπου ζουν οι μισοί από τους περίπου 20 εκατομμύρια Καζάκους.

Η ατομική ενέργεια είναι ευαίσθητο θέμα στο Καζακστάν μετά τις περίπου 450 σοβιετικές πυρηνικές δοκιμές εκεί από το 1949 έως το 1989, που εξέθεσαν 1,5 εκατ. ανθρώπους σε ραδιενέργεια.

Το πυρηνικό εργοστάσιο σχεδιάζεται να ανεγερθεί κοντά στο σχεδόν εγκαταλελειμμένο χωριό Ουλκέν (νότια), στις όχθες της λίμνης Μπαλκάς, της δεύτερης μεγαλύτερης στην κεντρική Ασία.

(ΑΠΕ -ΜΠΕ / photo: pixabay)