Οι ειδικοί θεώρησαν ότι η παράξενη εμφάνιση του ήλιου συνέβη λόγω της απελευθέρωσης ηφαιστειακής σκόνης και αερίων που διασκόρπισαν το φως με περίεργο τρόπο.

Για χρόνια, η τοποθεσία της έκρηξης δεν έχει εντοπιστεί με ακρίβεια, αλλά οι ειδικοί πιστεύουν επιτέλους ότι προήλθε από την καλντέρα Zavaritskii, λύνοντας το μυστήριο 200 ετών.

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του St Andrews στη Σκωτία συγκέντρωσαν αποδείξεις ότι η έκρηξη εμφανίστηκε στο ακατοίκητο απομακρυσμένο νησί Simushir και τα αποτελέσματά τους έχουν δημοσιευτεί από τότε σε μια μελέτη.

Το Simushir βρίσκεται στη Θάλασσα του Okhotsk και αποτελεί μέρος των νήσων Kuril στη ρωσική Άπω Ανατολή, αρκετά κοντά στην Ιαπωνία.

Μια γεωχημική ανάλυση δειγμάτων πυρήνα πάγου αποκάλυψε μια «τέλεια αντιστοιχία δακτυλικών αποτυπωμάτων» των παλαιών κοιτασμάτων τέφρας.

Ο Δρ Will Hutchison, ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης από τη Σχολή Γης και Περιβαλλοντικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του St Andrews εξήγησε: «Αναλύσαμε τη χημεία του πάγου σε πολύ υψηλή χρονική ανάλυση. Αυτό μας επέτρεψε να εντοπίσουμε την ακριβή χρονική στιγμή της έκρηξης την άνοιξη-καλοκαίρι του 1831, να επιβεβαιώσουμε ότι ήταν εξαιρετικά εκρηκτική και στη συνέχεια να εξαγάγουμε τα μικροσκοπικά θραύσματα τέφρας.

«Η εύρεση του αγώνα πήρε πολύ χρόνο και απαιτούσε εκτεταμένη συνεργασία με συναδέλφους από την Ιαπωνία και τη Ρωσία, οι οποίοι μας έστειλαν δείγματα που συλλέχθηκαν από αυτά τα απομακρυσμένα ηφαίστεια πριν από δεκαετίες».

«Η στιγμή στο εργαστήριο όταν αναλύσαμε τις δύο στάχτες μαζί, μία από το ηφαίστειο και μία από τον πυρήνα του πάγου, ήταν μια γνήσια στιγμή εύρηκα. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι οι αριθμοί ήταν πανομοιότυποι. Μετά από αυτό, πέρασα πολύ χρόνο ψάχνοντας για την ηλικία και το μέγεθος της έκρηξης στα αρχεία Kuril για να πείσω πραγματικά τον εαυτό μου ότι ο αγώνας ήταν πραγματικός», πρόσθεσε.

photo: pixabay