Αυτό αντιστοιχεί σε 250-350 δισ. δολάρια, και μέρος αυτού θα στηρίξει τις τράπεζες και θα φέρει συνάλλαγμα. Λέει λοιπόν ο υπουργός Οικονομικών της χώρας, ο Νουρεντίν Νεμπατί, να πάρει ο Τούρκος πολίτης τις λίρες, να τις δώσει στο κράτος και να πάρει… κουπόνια, δηλαδή ένα κομμάτι χαρτί. Ελλοχεύει μάλιστα ο φόβος στην κοινωνία μήπως έρθει… υποχρεωτική καταβολή των λιρών στην κυβέρνηση.

Την ίδια ώρα πάντως, η κυβέρνηση και οι αξιωματούχοι απαντούν στους Τούρκους πολίτες που πεινάνε και κρυώνουν «ε, μη φοράτε κι εσείς μόνο μία φανέλα στο σπίτι, βάλτε και κανένα ρούχο παραπάνω», την ώρα που δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν λογαριασμούς ρεύματος και φυσικού αερίου, που έχουν εκτοξευθεί. Ο βασικός μισθός είναι στα 300 ευρώ με τους πολίτες να λένε με δάκρυα στα μάτια «έχουμε φτάσει στον πάτο λόγω της οικονομίας. Ψυχολογικά είμαστε χάλια… Αυτές οι ουρές (σ.σ.: για φαγητό) δείχνουν την κατάντια μας. Τα ενοίκια, οι λογαριασμοί, όλα αυξήθηκαν. Το φθηνότερο φρούτο έχει 10 λίρες, λαχανικά δεν αγοράζουμε πια».

«Τα παιδιά μας πεινάνε» λέει μια νεαρή γυναίκα και μου λένε «ψωμί μαμά, πεινάω και δεν έχουμε να τους πάρουμε να φάνε…». Αλλος ηλικιωμένος ξεσπά και λέει «δεν αγοράζω πλέον κρέας. Το βλέπω μόνο στα όνειρά μου. Το βλέπω στην τηλεόραση το κρέας, το ψωμί, τα λεφτά. Ας πάρουν τον μισθό μου και να ζήσουν για ένα μήνα κι εγώ θα τους φιλήσω το χέρι».

(από reader. gr / photo: eurokinissi)