Για «επαναστατική στιγμή στην ιστορία της ιατρικής που αντιπροσωπεύει μια μεταβολή παραδείγματος και αποτελεί σημαντικό ορόσημο στο πεδίο της ξενομεταμόσχευσης, η οποία συνιστά την καλύτερη λύση στην κρίση της έλλειψης οργάνων», έκανε λόγο η δρ Λοκ, διευθύντρια του Ολοκληρωμένου Ινστιτούτου Μεταμόσχευσης του Τμήματος Χειρουργικής του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα, το οποίο είναι πρωτοπόρο στις μεταμοσχεύσεις στις ΗΠΑ και διεθνώς.

Η ίδια πρόσθεσε ότι «η νέα μελέτη παρέχει πρόσθετες γνώσεις που δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν με ζωικά μοντέλα και μας φέρνει πιο κοντά σε ένα μέλλον, στο οποίο η προσφορά οργάνων θα καλύπτει την τρομακτική ζήτηση».

Ο λήπτης ήταν ο 57χρονος Τζιμ Πάρσονς, ο οποίος υπήρξε υποψήφιος δωρητής οργάνων όσο ζούσε, αλλά τα όργανά του δεν ήταν κατάλληλα για δωρεά. Η οικογένειά του έδωσε την άδεια να διατηρηθεί το εγκεφαλικά νεκρό σώμα του σε μηχανική υποστήριξη, προκειμένου να γίνει η δοκιμαστική μεταμόσχευση των νεφρών του χοίρου, μετά την αφαίρεση των δικών του οργάνων.

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια και χρειάζονται μεταμόσχευση, καθώς για πολλούς η αιμοκάθαρση αποτελεί προσωρινή λύση.

Όμως η αναμονή στη λίστα των μεταμοσχεύσεων μπορεί να είναι από πέντε έως δέκα χρόνια, με συνέπεια αρκετοί νεφροπαθείς (το 5% έως 15% ετησίως) να πεθαίνουν στο μεταξύ.

Η έως τώρα εμπειρία των μεταμοσχεύσεων έχει δείξει ότι οι λήπτες νεφρού ζουν περισσότερα χρόνια και έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής από εκείνους σε αιμοκάθαρση (μόνο το 35% των τελευταίων έχουν οκταετή επιβίωση). Από την άλλη, ένα μόσχευμα νεφρού δουλεύει καλά στο 95% των περιπτώσεων, θεραπεύοντας έτσι τη νεφρική νόσο τελικού σταδίου.

(ΦΩΤΟ:Pexels)