Οι Κούρδοι με την αρχή του Συριακού εμφυλίου έμειναν ουδέτεροι με φανερή την αποστροφή τους προς το καθεστώς του Άσσαντ. Με τον εμφύλιο να εξελίσσεται και τις ισλαμικές ομάδες να κερδίζουν έδαφος και μετά με τη σαρωτική επέκταση του Συριακού κράτους, οι Κούρδοι της βόρειας Συρίας πήραν τα όπλα και την υποστήριξη των Η.Π.Α. και απώθησαν τους πάντες στη βόρεια Συρία.

Τελικά οι Η.Π.Α. όμως άφησαν τους Κούρδους έρμαια των ορέξεων της Τουρκίας η οποία δε θα επέτρεπε την ύπαρξη αυτόνομου κουρδικού κράτους στην περιοχή. Ακολούθησαν οι επιχειρήσεις στο Αφρίν και στη βόρεια Συρία με τους Κούρδους να αναγκάζονται να ζητήσουν τη βοήθεια της Δαμασκού για να καλυφθούν οπότε και τα σχέδια περί αυτονομίας πάγωσαν επ’ αόριστον.

Οι Τούρκοι όμως συνεχίζουν να πιέζουν με τους μισθοφόρους τους βομβαρδίζοντας κατά αραιά διαστήματα τυχαία πόλεις στα τουρκοσυριακά σύνορα που κατοικούνται ως επί το πλείστον από Κούρδους. Όπως καταγγέλλουν οι Κούρδοι, η κατάσταση είναι δύσκολο καθώς οι διαρκείς επιθέσεις και ο κορονοϊός θα προκαλέσουν δυσεπίλυτα προβλήματα στον κουρδικό πληθυσμό αφού το ασσαντικό καθεστώς ελέγχει τις ελάχιστες δομές υγείας και οι Τούρκοι δε θα ασχοληθούν αν θα περάσει ο ιός στις κουρδικές περιοχές, ή καλύτερα θα ήθελαν να περάσει για να έχουν τους Κούρδους υπό πτώση και καθεστώς τρομοκρατίας.

Για το λόγο αυτό με επίθεση με πυρά όλμων από  την πλευρά των Ισλαμιστών, χτυπήθηκε το υδραγωγείο της πόλης του Τελ Ριφάτ και οι γύρω στους 20.000 κατοίκους του, στην πλειοψηφία Κούρδοι, έμειναν χωρίς νερό.

Οι Τούρκοι θα ψάξουν στο μέλλον και άλλες ευκαιρίες για διεύρυνση των εδαφών που ελέγχουν στο συριακό έδαφος και συνεχίζουν την κατάσταση τρομοκρατίας κατά των Κούρδων υπηρετώντας αυτή την πολιτική.