Μέχρι που έπεσε η Σοβιετική Ένωση υπό την ηγεσία του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και αποφασίστηκε, υπό τον Μπορίς Γιέλτσιν, η Ρωσία να ταυτιστεί και εκείνη με το δυτικό αριστερόστροφο μοντέλο, εγκαταλείποντας τον παραδοσιακό Κομμουνισμό, μέχρι που, αν χρειαστεί, οι διεθνιστές θα τον επιβάλλουν ως καθεστώς με πιο μοντέρνο προσωπείο και την βοήθεια της τεχνολογίας, προφανώς στο κομμάτι του πλανήτη που ελέγχουν ως «λύση» σε ενδεχόμενο χάος.

Ωστόσο, η ανάληψη της προεδρίας από τον Βλαντίμιρ Πούτιν έφερε ριζική αλλαγή στο πολιτικοιδεολογικό μοντέλο της Ρωσίας.

Η δεξιά τάξη πραγμάτων της παραδοσιακής οικογένειας, της θρησκείας και της μητέρας πατρίδας αντικατέστησε τα ακραία αριστερά πρότυπα.

Και τώρα που στην Αμερική υπάρχει κυβέρνηση που συμμερίζεται τις ίδιες ιδέες, αλλά από την δική της οπτική γωνία, ο κόσμος δείχνει να χωρίζεται εκ νέου φαινομενικά στα δύο, προκειμένου να λάβουν χώρα οι όποιες επιδιώξεις ένθεν και ένθεν.

Οι ΗΠΑ του Τραμπ, με τα δεξιόστροφα πρότυπα όπως τα γνωρίζει η Δύση, θέλουν η Ευρώπη να αγοράζει την δική τους πιο ακριβή ενέργεια και όχι μόνο, ενώ προσπαθούν να εδραιώσουν την κυριαρχία της Ουάσινγκτον στην ευρύτερη γειτονιά της αμερικάνικης ηπείρου.

Από την πλευρά της η Ρωσία, με το ανατολικά δεξιά πρότυπο, εδραιώνεται, σε συνεννόηση με τους συμμάχους της, ως υπερδύναμη στην Ανατολή και τον λεγόμενο Παγκόσμιο Νότο.

Και οι δύο δυνάμεις προσπαθούν να παρέμβουν η μία στο πεδίο δράσης της άλλης (βλ. Ουκρανία, Ιράν, Βενεζουέλα, όπως παλαιότερα Βιετνάμ, Κούβα, Κορέα κτλ.), με τους τόνους πότε να ανεβαίνουν πότε να κατεβαίνουν.

Πού θα οδηγήσει όλο αυτό;

Πώς θα αντιδράσουν οι διεθνιστές, οι οποίοι έχουν απομείνει χωρίς σοβαρό κέντρο δύναμης, έχοντας βέβαια όλους τους διεθνείς μηχανισμούς εξουσίας υπό τον έλεγχό τους, στην παρούσα φάση;

Μένει να φανεί! Ο δεξιός «ψυχρός» πόλεμος πάντως είναι γεγονός και το τι πραγματικά συμβαίνει, το γνωρίζουν μόνο όσοι παρακολουθούν και διαβάζουν Λιακόπουλο.

photo ΑΠΕ-ΜΠΕ/EPA-SPUTNIK / POOL