Αναλυτικά:

«Εάν θεωρούμε ότι σήμερα με οποιοδήποτε τρόπο είμαστε κοντά σε μια αυτόνομη δυνατότητα Άμυνας του ευρωπαϊκού χώρου, λυπάμαι να πω ότι παρά το μέγεθος της ευρωπαϊκής οικονομίας, είμαστε βαθιά νυχτωμένοι. Δεν υπάρχει η δυνατότητα αυτή τη στιγμή. Η Ευρώπη κατά την ταπεινή μου γνώμη χρειάζεται το λιγότερο 20 χρόνια για να φτάσει σε ένα σοβαρό επίπεδο αμυντικής δυνατότητας.

Άμυνα δεν είναι απλώς να μεταφέρουμε όπλα και χρήματα στην Ουκρανία. Αυτό δεν είναι Άμυνα. Είναι μάχη μέσω τρίτου ίσως ή όπως θέλει κανείς να το χαρακτηρίσει. Για να υπάρξει σοβαρή αμυντική δυνατότητα της Ευρώπης υπάρχουν πάρα πολλά προαπαιτούμενα. Η δημιουργία μίας σοβαρής αμυντικής βιομηχανίας είναι ένα από αυτά. Βεβαίως είναι. Αλλά δεν είναι το μόνο, δεν είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη.

Το πρώτο προαπαιτούμενο είναι η αλλαγή κουλτούρας των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Δηλαδή η επιστροφή σε ένα πνεύμα αυτοθυσίας, δηλαδή σε ένα πνεύμα, σε μία κουλτούρα που ο Ευρωπαίος θα έχει μέσα στη συνείδησή του ότι μπορεί να χρειάζεται να θυσιαστεί για να υπερασπίσει τα δικαιώματα αυτά, τα οποία απολαμβάνει.

Σήμερα η Ευρώπη δεν αντέχει να δει φέρετρα με σημαία πάνω, ούτε καν με την ευρωπαϊκή. Οι ΗΠΑ είναι εθισμένες σε αυτό το θέαμα. Πρέπει, λοιπόν, να κάνουμε μία ειλικρινή και σοβαρή συζήτηση στο πλαίσιο της Ευρώπης μέχρι πού είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε. Το να ρίχνουμε χρήματα στο πρόβλημα – πολύ αγαπημένη ευρωπαϊκή προσέγγιση για να είμαστε ειλικρινείς – δεν μπορεί να αποτελέσει την μόνη παράμετρο.

Επίσης, πυρηνικά όπλα: Αυτή τη στιγμή μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει μία πυρηνική δύναμη μόνο, η Γαλλία και με πολύ περιορισμένες πυρηνικές δυνατότητες. Η “Force de frappe” δεν είναι κάτι τεράστιο, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε τις κινεζικές, ούτε τις ρωσικές δυνατότητες.

Η δυνατότητά μας να έχουμε μονάδες, πάμε σε πρακτικό επίπεδο, όλος ο ευρωπαϊκός στρατός, ο ευρωστρατός έχει μία μονάδα! Μία μονάδα. Κι αυτή πραγματικά δεν ξέρω πώς μπορεί να λειτουργήσει αν χρειαστεί ποτέ.

Υπάρχει ένας Στρατηγός, πρόεδρος μίας Επιτροπής. Δεν υπάρχει ένα κοινό επιτελείο, δεν υπάρχει Ευρωπαϊκό Στρατιωτικό Επιτελείο. Αν πάτε εδώ στη Λεωφόρο Μεσογείων θα δείτε αριστερά (μάλιστα είμαστε και πολύ υπερήφανοι για την καινούρια εικόνα του), υπάρχει ένα Γενικό Επιτελείο των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Υπάρχει ένας Στρατηγός, ο Στρατηγός Χούπης, αν δώσει μία εντολή υπάρχουν Αξιωματικοί, Στρατιώτες, Ναύτες, Αεροπόροι που ακολουθούν την εντολή του. Στην Ευρώπη δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει ούτε καν κάτι που να προσομοιάζει υπό ειδικές συνθήκες σε κάτι τέτοιο. Δεν έχουμε δυνατότητα.

Λέμε «να επέμβουμε στην Ουκρανία», κάνουμε πλάκα τώρα. Σοβαρά; Μπορεί η Ευρώπη να στηρίξει ευρωπαϊκό στρατό εκτός των συνόρων της; Όποιος το νομίζει αυτό ζει σε ένα άλλο πλανήτη».

ΑΠΕΜΠΕ-EPA-EPA photo αρχείου