Η ισλαμιστική κυβέρνηση της Τρίπολης συνιστά σύμμαχο της Τουρκίας και έχει υπογράψει, το 2019, το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, το οποίο δεν αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στα ελληνικά νησιά, παρακάμπτει την Κρήτη και δημιουργεί κοινή τούρκο-λιβυκή ΑΟΖ.

Πώς λοιπόν θα μπορέσει να αλλάξει γνώμη και να απαρνηθεί την υπογραφή της;

Πώς θα παρακαμφθεί η Τουρκία, η οποία συνιστά σημαντικό πλέον παράγοντα στην περιοχή;

Πέραν τούτου, στην όποια συμφωνία θα έχει λόγο και η κυβέρνηση Χαφτάρ της Βεγγάζης, η οποία αφενός βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την Τρίπολη, αφετέρου έχει προσεγγιστεί από την Τουρκία και πλέον το κλίμα με την Άγκυρα είναι καλό.

Άραγε όλα αυτά θα καταλήξουν να είναι μέρος μίας ευρύτερης διαπραγμάτευσης Ελλάδας και Τουρκίας, η οποία θα αφορά την ευρύτερη περιοχή στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο;

Οι Τούρκοι, δεν αποκλείεται, να διευρύνουν σκόπιμα τις διεκδικήσεις τους, προκειμένου να παρουσιαστεί ως υποχώρηση η απόσυρσή τους από μία υπερβολή, όπως είναι το τουρκολιβυκό μνημόνιο και να πάρουν αυτό που ενδεχομένως πραγματικά θέλουν και έχουν στοχοθετήσει.

Σε βάθος χρόνου ίσως φανεί αν η χθεσινή συμφωνία οδηγήσει πράγματι σε μεμονωμένη επίλυση του προβλήματος, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ή αν θα αποτελέσει μέρος μίας ευρύτερης συνεννόησης, με ήξεις αφίξεις, και την Τουρκία να εργαλειοποιεί την Λιβύη.

photo Eurokinissi