Καλώς ορίσατε στο Prison Inside Me , μια ψεύτικη φυλακή που βρίσκεται στους ήσυχους λόφους του Hongcheon στη Νότια Κορέα. Από τότε που άνοιξε τις πόρτες της το 2013, έχει προσελκύσει χιλιάδες επισκέπτες που αναζητούν ένα πράγμα: την απόλυτη απόδραση.

Μακριά από το τυπικό καταφύγιο ευεξίας, αυτή η εγκατάσταση φέρεται να προσφέρει ένα εντελώς διαφορετικό είδος αποτοξίνωσης – ένα περιβάλλον τυλιγμένο σε τσιμεντένιους τοίχους, μοναξιά και αυτοεπιβαλλόμενη πειθαρχία.

Κατά την άφιξη, οι επισκέπτες παραδίδουν τα κινητά τους τηλέφωνα, τα ρολόγια και τις ψηφιακές τους συσκευές. Σε αντάλλαγμα, τους δίνεται ένα σετ βασικών ειδών προσωπικής υγιεινής και μια μπλε στολή φυλακής. Το μήνυμα είναι σαφές: ο χρόνος δεν έχει σημασία εδώ — μόνο η ηρεμία έχει.

Τα δωμάτια είναι λιγοστά. Ένα χαλάκι γιόγκα αντικαθιστά το κρεβάτι. Ένα μικρό σετ τσαγιού βρίσκεται στο περβάζι του παραθύρου. Υπάρχει τουαλέτα, αλλά δεν υπάρχει καθρέφτης. Κανένας περισπασμός. Μόνο εσύ, οι σκέψεις σου και η ησυχία.

Πριν κλειδωθούν οικειοθελώς στα ατομικά τους κελιά, οι επισκέπτες καλούνται να κάνουν μια σύντομη βόλτα και να συμμετάσχουν σε μια ομαδική συνεδρία διαλογισμού. Μετά από αυτό, ακολουθεί η απομόνωση.

Τα γεύματα είναι απλά και παραδίδονται απευθείας σε κάθε δωμάτιο — καταναλώνονται μόνοι και σιωπηλά. Απαγορεύεται αυστηρά η αλληλεπίδραση με άλλους επισκέπτες.

Το κανάλι Yes Theory στο YouTube το δοκίμασε μάλιστα και μόνο του, πληρώνοντας 88 δολάρια για τον εθελοντικό περιορισμό.

«Μόλις έκλεισε η πόρτα, το σώμα μου απλώς έπαψε να λειτουργεί», μοιράστηκε ένας από τους YouTubers. «Αμέσως αφομοίωσε την ξεκούραση που λαχταρούσε».

Το ασυνήθιστο καταφύγιο τράβηξε επίσης την προσοχή των χρηστών του Reddit , όπου ένα viral thread πυροδότησε ένα κύμα ίντριγκας και συζήτησης. Κάποιοι το χαιρέτισαν ως ιδιοφυΐα – ένα καταφύγιο σε έναν υπερδιεγερμένο κόσμο. Άλλοι αμφισβήτησαν γιατί οι άνθρωποι θα πλήρωναν για να ζουν σαν κρατούμενοι.

Κάποιος έγραψε: «Δούλευα με μια κυρία που πήγαινε σε ετήσιες σιωπηλές αποδράσεις σε κάποια κατασκήνωση όπου δεν μπορούσες να μιλήσεις και κανείς άλλος δεν μπορούσε. Όταν ήμουν έφηβη, σκεφτόμουν ότι αυτό ακουγόταν απαίσιο και αναρωτιόμουν γιατί κάποιος να πληρώσει για κάτι τέτοιο. Τώρα, ως μεσήλικη μητέρα, αναρωτιέμαι πόσο κοστίζει και πότε μπορώ να πάω;»

Ένας άλλος αστειεύτηκε: «Δώσε μου τρία χρόνια, ευχαριστώ. Θα βγω με πτυχίο, ρε φίλε.»

Δείτε το ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ

photo: pixabay