Εντός Ρωσίας, η συνάντηση έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και, σύμφωνα με όσα προκύπτουν, βγήκε το εξής συμπέρασμα: Οι δύο χώρες δεν χρειάζονται το Κίεβο για να δυναμώσουν την συνεργασία τους. Ακόμα και αν δεν λυθεί το θέμα, οι δύο χώρες θα κάνουν αυτά που θέλουν να κάνουν, με «θύμα» την Ευρώπη, αν επιμείνει στο να θέλει την συνέχεια της σύγκρουσης.

Η προσέγγιση των δύο πλευρών έχει δημιουργήσει μεγαλύτερη εγγύτητα μεταξύ των θέσεων της Ρωσίας και των ΗΠΑ, όχι μόνο για την Ουκρανία αλλά και για άλλα θέματα που –κυρίως– δεν έχουν διευκρινιστεί περαιτέρω.

Είναι πολύ νωρίς για να εξαχθούν ισχυρά συμπεράσματα για την συνάντηση και τα αποτελέσματά της, αλλά σίγουρα δεν παρατηρήθηκε αποτυχία, την ώρα που υπάρχει κοινή δυσαρέσκεια αναφορικά με την στάση του Κιέβου.

Ο Τραμπ έχει ουσιαστικά αντιστρέψει την προηγούμενη προσέγγιση των ΗΠΑ υπό την διεθνιστική κυβέρνηση του Βαθέος Κράτους, η οποία συνίστατο στο να περιποιείται την Ουκρανία και να κατηγορεί πάντα την Ρωσία, η οποία κερδίζει τον πόλεμο τόσο εναντίον της Ουκρανίας όσο και, ουσιαστικά, της Δύσης. Σε αυτήν την κατάσταση, ένας πρόεδρος των ΗΠΑ έχει δύο επιλογές: να κλιμακώσει περαιτέρω με κίνδυνο να προκαλέσει έναν πολύ μεγάλο περιφερειακό πόλεμο στην Ευρώπη και σε μέρη της Ασίας ή τελικά να μιλήσει στην Ρωσία με όρους που η Μόσχα μπορεί να βρει αποδεκτούς. Αυτό ακριβώς αποφάσισε να κάνει ο Τραμπ, τουλάχιστον προς το παρόν, γράφεται στην Ρωσία.

Τι θα κάνουν οι Ευρωπαίοι; Υπάρχουν ενδείξεις, όπως επισημαίνεται μεταξύ άλλων, ότι η άστοχη και επιβλαβής (κυρίως για την Ουκρανία) αποφασιστικότητα τους καταρρέει: η Βρετανία προετοιμάζει το έδαφος για να εγκαταλείψει ρητά τα ανόητα σχέδια αποστολής στρατευμάτων στην Ουκρανία, ο Πολωνός Πρόεδρος Andrzej Duda έχει αναγνωρίσει το γεγονός ότι η Ουκρανία πρέπει να κάνει παραχωρήσει στην Ρωσία, ενώ ο σημερινός επικεφαλής του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε επαινεί επιδεικτικά τον Τραμπ για το «σπάσιμο του αδιεξόδου».

Βέβαια, οι Ευρωπαίοι σκληροπυρηνικοί δεν είναι σε καμία περίπτωση έτοιμοι να τα παρατήσουν. Μένει να φανεί ποιά γραμμή θα επικρατήσει.

Το σίγουρο είναι πως τίποτα δεν έχει βλάψει την συνεχιζόμενη αναζήτηση για μια θεμελιώδη εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον, είτε βολεύει τις ακραίες διεθνιστικές φωνές της Ευρώπης είτε όχι,

Τι θα γίνει αν δεν βρεθεί σύντομα λύση; Σύμφωνα με τα ρωσικά γραφόμενα, είναι πιθανό η Ουάσιγκτον και η Μόσχα να συνεχίσουν να εργάζονται για την εξομάλυνση μεταξύ τους, παρατώντας το ζήτημα της Ουκρανίας.

Και τότε ο ουρανός πάνω από τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι θα «σκοτεινιάσει» απότομα.

Με πληροφορίες από RT, photo ΑΠΕ-ΜΠΕ/EPA-SPUTNIK POOL