Είναι μία τεράστια πισίνα που μας δίνει την ευκαιρία και να εκτονωνόμαστε ψυχικά, και να μπορούμε να χαλαρώνουμε το σώμα μας, και να το «βάζουμε μπροστά» για να κινητοποιούνται αρθρώσεις που έχουν πολύ καιρό να δουλέψουν. Ιδιαίτερα τώρα που αρκετός κόσμος ζει το μετατραυματικό στρες, μετά την αποχή από γυμναστήρια, περπάτημα, και γενικότερα άσκηση, κατά την περίοδο των λοκ ντάουν.

Οι διαπιστώσεις ανήκουν στον διδάκτωρα Ορθοπαθητικής και επιστημονικό συνεργάτη του πανεπιστημίου Κρήτης Γιώργο Γουδέβενο, που μίλησε στα «104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ» για το πώς το κολύμπι μπορεί να βελτιώσει τη μυοσκελετική μας υγεία και όχι μόνο.

Για τις αρθρίτιδες ο κ. Γουδέβενος λέει ότι η θάλασσα μπορεί να μην θεραπεύει εντελώς, αλλά δημιουργεί συνθήκες τέτοιες με τις οποίες κάποιοι που υποφέρουν από αυτές, τις ξεχνούν προσωρινά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού με το κολύμπι. «Στις καρδιοαναπνευστικές παθήσεις το κολύμπι δυναμώνει την αντοχή των πνευμόνων, και αυξάνει πολύ τα επίπεδα της φυσικής κατάστασης. Όσοι έχουνε κακώσεις γόνατος ή ώμου μπορούν να κάνουν ειδικές ασκήσεις μέσα στη θάλασσα, ή ακόμη να τους δώσουμε οδηγίες για το τι πρέπει να αποφύγουν που είναι επίσης πολύ σημαντικό. Άλλες μυοσκελετικές παθήσεις που βοηθιούνται είναι η κύφωση, η οσφυαλγία, η σκολίωση, το αυχενικό σύνδρομο. Στην οσφυαλγία πχ καλούμαστε να εκτονώσουμε τους μυς της μέσης και της κοιλιάς και είναι πολύ καλό το ύπτιο, το κρόουλ και το ελεύθερο. Στο αυχενικό σύνδρομο αποφεύγουμε το πρόσθιο, προτιμούμε το ελεύθερο ή το ήπτιο».

Ομαλοποιείται η δυσλειτουργία των εντέρων
Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίζεται με την άσκηση μέσα στη θάλασσα, σύμφωνα με τον επιστημονικό συνεργάτη του Πανεπιστημίου Κρήτης, είναι η δυσλειτουργία των εντέρων, που έχει να κάνει και με ψυχοσωματικές διαταραχές και όπως λέει υπάρχουν στατιστικές που αποδεικνύουν, την ομαλοποίηση αυτής της λειτουργίας.

Η θάλασσα, συνεχίζει ο κ. Γουδέβενος, βοηθάει και αισθητικά το σώμα, καθώς γίνεται πιο γραμμωτό, πιο δεμένο, πιο σφριγηλό. Ωστόσο, συμπληρώνει, θα πρέπει πριν από την εκτέλεση των ασκήσεων να συμβουλεύεται κανείς τους ειδικούς για να μη δημιουργηθούν αντίθετες συνθήκες από τις επιδιωκόμενες.

«Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει τις ασκήσεις να τις εκτελούμε αργά και ρυθμικά ώστε να μη κουραζόμαστε υπερβολικά, και να τις αυξάνουμε προοδευτικά. Πάντα με τη συμβουλή και οδηγία του ειδικού φυσικοθεραπευτή ή γιατρού που γνωρίζει και το ιστορικό».

_{πληροφορίες iefimerida/ photo pexels}