Η ανακάλυψη είναι σημαντική όχι μόνο λόγω της σπανιότητας του υλικού που βρέθηκε αλλά και επειδή θα μπορούσε να αποκαλύψει άγνωστες πτυχές των αρχαίων πολιτισμών που κατοικούσαν στον Καύκασο.

Το εύρημα, που έγινε γνωστό το 2021, είναι μία επιγραφή σε μέγεθος βιβλίου, στο οποίο έχουν καταγραφεί 60 διαφορετικά σύμβολα, εκ των οποίων τα 39 δεν έχουν ακριβή ισοδύναμα σε άλλα γνωστά αρχαία συστήματα γραφής . Οι αρχαιολόγοι, με βάση το αρχαιολογικό και γεωλογικό πλαίσιο, πιστεύουν ότι η επιγραφή μπορεί να χρονολογείται από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού ή την Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου, περίπου την πρώτη χιλιετία π.Χ.

Η περιοχή του Dmanisi είναι γνωστή για τον πλούτο των αρχαιολογικών ανακαλύψεων, ειδικά σε σχέση με ανθρώπινα λείψανα που χρονολογούνται έως και 1,8 εκατομμύρια χρόνια, καθιστώντας την μια κρίσιμη περιοχή για τη μελέτη των πρώιμων κατοίκων της Ευρασίας. Ωστόσο, αυτή τη φορά, η ανακάλυψη δεν σχετίζεται με τη φυσική ανθρωπολογία αλλά με ένα πιθανό σύστημα γραφής που θα μπορούσε να παρέχει ενδείξεις για τον πολιτισμό, τη θρησκεία και τις κοινωνικές δομές των αρχαίων κατοίκων αυτής της περιοχής.

Η λίμνη Bashplemi βρίσκεται σε ένα ηφαιστειακό οροπέδιο που περιβάλλεται από λόφους και τροφοδοτείται από μικρούς παραπόταμους του ποταμού Mashavera. Αν και η περιοχή δεν είχε μελετηθεί εκτενώς από αρχαιολογική άποψη, οι ερευνητές βρήκαν κεραμικά θραύσματα, λίθο κονιάματος και κομμάτια οψιανού στην επιφάνεια, υποδηλώνοντας ότι η περιοχή μπορεί να είχε σημαντική ανθρώπινη δραστηριότητα.

Η επιγραφή από βασάλτη περιέχει 39 μοναδικά σύμβολα διατεταγμένα σε επτά οριζόντιες γραμμές. Μερικά από αυτά τα σύμβολα επαναλαμβάνονται, επιτρέποντας συνολικά 60 χαρακτήρες στην επιφάνεια της πέτρας. Η διάταξη και η συχνότητα ορισμένων από τους χαρακτήρες υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί για να δηλώσουν αριθμούς ή σημεία στίξης. Οι ερευνητές έχουν προτείνει ότι το σύστημα γραφής μπορεί να χρησιμοποιήθηκε για την καταγραφή θρησκευτικών προσφορών, κατασκευαστικών έργων ή στρατιωτικών απογραφών , αν και αυτές οι ερμηνείες είναι προκαταρκτικές.

Για να δημιουργήσουν αυτούς τους χαρακτήρες, οι αρχαίοι τεχνίτες χρησιμοποιούσαν προηγμένες τεχνικές, συμπεριλαμβανομένου ενός τύπου τρυπανιού για να δημιουργήσουν τα αρχικά περιγράμματα των συμβόλων , ακολουθούμενα από εργαλεία με στρογγυλεμένες κεφαλές για να εξομαλύνουν τα σημάδια. Η σκληρότητα του βασάλτη και η ακρίβεια των σημάνσεων υποδεικνύουν υψηλό βαθμό δεξιοτεχνίας και εξελιγμένης τεχνικής σκαλίσματος.

Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές αυτής της επιγραφής είναι η μερική της ομοιότητα με διάφορα αρχαία συστήματα γραφής . Οι αρχαιολόγοι έχουν σημειώσει κάποιες γραφικές ομοιότητες με τις καυκάσιες επιγραφές, όπως τα πρώιμα γεωργιανά αλφάβητα και άλλες προχριστιανικές γραφές στην περιοχή. Ορισμένα σύμβολα έχουν επίσης οπτική σχέση με συστήματα γραφής της Εγγύς Ανατολής, όπως το φοινικικό, το αραμαϊκό και το πρωτο-σιναϊτικό, που θα μπορούσε να υποδηλώνει μια πιθανή πολιτιστική επιρροή ή ανταλλαγή με γειτονικούς πολιτισμούς.

Ωστόσο, η επιγραφή Bashplemi δεν φαίνεται να αντιγράφει πλήρως κανένα γνωστό σύστημα γραφής . Τα σύμβολα δείχνουν μόνο μερικές ομοιότητες με ορισμένα σημιτικά, ελληνικά, ινδικά συστήματα, ακόμη και ορισμένες σφραγίδες του χαλκού και της πρώιμης εποχής του σιδήρου που ανακαλύφθηκαν στη Γεωργία. Αυτή η ιδιαιτερότητα οδήγησε τους ερευνητές να εξετάσουν την πιθανότητα ότι μπορεί να είναι ένα ανεξάρτητο σύστημα γραφής ή ακόμα και ένα πρωτοσύστημα που μπορεί να έχει εξελιχθεί τοπικά .

Η ύπαρξη αυτού του συστήματος σημείων προσθέτει πολυπλοκότητα στην πολιτιστική ιστορία του Καυκάσου, μιας περιοχής που, αν και βρίσκεται σε σταυροδρόμι μεταξύ Ασίας και Ευρώπης, έχει θεωρηθεί ως μια περιφερειακή περιοχή στην ιστορία των αρχαίων γραπτών. Αρχαία κείμενα, όπως αυτά του Απολλώνιου του Ρόδου και άλλων Ελλήνων συγγραφέων, αναφέρονται στη γραφή στην περιοχή της Κολχίδας, μέρος της σημερινής δυτικής Γεωργίας, την οποία αποκαλούν χρυσή γραφή . Ωστόσο, μέχρι τώρα, δεν έχουν βρεθεί οριστικά αρχαιολογικά στοιχεία τέτοιων συστημάτων γραφής.

Αυτό το εύρημα εγείρει την πιθανότητα να υπήρχαν άλλα συστήματα γραφής στον Καύκασο κατά την Εποχή του Χαλκού, τα οποία πιθανώς χρησιμοποιήθηκαν για τελετουργικούς ή διοικητικούς σκοπούς. Ο λόγος για τον οποίο δεν έχουν διατηρηθεί περισσότερα δείγματα αυτής της πιθανής γραφής θα μπορούσε να οφείλεται στη χρήση βιοδιασπώμενων υλικών όπως το ξύλο ή το δέρμα, τα οποία δεν επιβιώνουν στο υγρό κλίμα της περιοχής.

Διεξήχθη εξαντλητική ανάλυση της αυθεντικότητας της επιγραφής, τόσο ως προς το υλικό όσο και ως προς τις τεχνικές επιγραφής. Ο βασάλτης ταιριάζει με τη γεωλογική σύνθεση των πετρωμάτων της περιοχής, υποδηλώνοντας ότι παρήχθη τοπικά. Επιπλέον, τα σημάδια φθοράς στην επιφάνεια του βασάλτη, που προκαλούνται από τη χρήση μεταλλικών εργαλείων, φαίνεται να υποδηλώνουν ότι οι ντόπιοι που το βρήκαν προσπάθησαν να καθαρίσουν το τεχνούργημα χωρίς να κατανοήσουν τη σημασία του , ενισχύοντας την αυθεντικότητα του ευρήματος.

Η διαδικασία επιγραφής είναι πολύπλοκη και απαιτεί σημαντική τεχνική ικανότητα, καθιστώντας απίθανο η επιγραφή να είναι μια σύγχρονη πλαστογραφία. Για τους αρχαιολόγους, η αυθεντικότητα της επιγραφής βασίζεται στο αρχαιολογικό πλαίσιο και την ομοιότητά της με άλλα προχριστιανικά σημάδια που βρέθηκαν στην περιοχή.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ

photo: pixabay