Πράγματι, υπάρχουν χαρακτηριστικά στους ανθρώπους οι οποίοι στερήθηκαν τη συμπόνοια στα πρώιμα, διαμορφωτικά χρόνια της ζωής τους
Ο τρόπος που μεγάλωσε κάποιος μπορεί να είναι καταλυτικός στο αν θα είναι ψυχρός ή απόμακρος στην ενήλικη ζωή του.
Ακολουθούν τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν στερηθεί τη συμπόνοια:
- Συναισθηματική αποστασιοποίηση
- Θέματα εμπιστοσύνης
- Αυτονομία
- Δυσκολία στην έκφραση των συναισθημάτων
- Διαρκής ανησυχία
- Ανάγκη άσκησης ελέγχου
- Φόβος συναισθηματικής εγγύτητας
- Ψυχική ανθεκτικότητα
Συναισθηματική αποστασιοποίηση
Είναι εντυπωσιακό το πόσο καθοριστικά διαμορφώνεται ο συναισθηματικός μας κόσμος από τις πρώιμες εμπειρίες της ζωής. Για όσους έχουν μεγαλώσει σε περιβάλλον χωρίς συμπόνοια, η συναισθηματική αποστασιοποίηση είναι αρκετά συχνή. Πρόκειται για μία μορφή αυτοπροστασίας, ένα τείχος ανάμεσα στον εαυτό τους και τον κόσμο.
Η απουσία συναισθηματικής σύνδεσης είναι ένας μηχανισμός προστασίας. Η αποσύνδεση από τα συναισθήματα για την αποφυγή του πόνου και της ευαλωτότητας, είναι συχνή σε ανθρώπους οι οποίοι δεν βίωσαν συμπόνοια. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ικανοί να νιώσουν ή να εκφράσουν συναισθήματα, αλλά ότι πρέπει να προσπαθήσουν προκειμένου να συνδεθούν τόσο με τα δικά τους όσο και με των άλλων τα συναισθήματα.
Θέματα εμπιστοσύνης
Για ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει χωρίς συμπόνοια και στοργή από τους γονείς, η εμπιστοσύνη αποτελεί σοβαρό πρόβλημα. Η έλλειψη στοργής και η απουσία συμπόνοιας, οδηγεί σε ζητήματα εμπιστοσύνης.
Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι αυτοί νιώθουν ότι οι γύρω τους έχουν πάντα κάποια κρυφά κίνητρα ή ότι κάποια στιγμή θα τους πληγώσουν, επειδή έχουν μεγαλώσει με αυτό το μοτίβο. Σύμφωνα με την ψυχολογία, ο φόβος αυτός πηγάζει από τον φόβο της ευαλωτότητας. Είναι λογικό όταν κάποιος έχιε Α
Αυτονομία
Όταν ο άνθρωπος μεγαλώνει χωρίς συμπόνοια, γίνεται πολύ αυτόνομος και ανεξάρτητος. Οι άνθρωποι αυτοί είναι πολύ ανεξάρτητοι, φροντίζουν τον εαυτό τους και δεν φοβούνται ν’ αντιμετωπίζουν με θάρρος τα προβλήματα.
Την ίδια στιγμή, η τόση ανεξαρτησία, τους κάνει να δυσκολεύονται να ζητήσουν βοήθεια από τους άλλους. Έρευνες καταδεικνύουν ότι, η απουσία γονεϊκής στοργής, σχετίζεται με έντονα ζητήματα αυτοεκτίμησης και προβλήματα προσαρμογής.
Δυσκολία στην έκφραση των συναισθημάτων
Η έλλειψη συμπόνοιας στη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, δημιουργεί δυσκολίες στη συναισθηματική έκφραση αργότερα στη ζωή. Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν χωρίς συμπόνοια και ενσυναίσθηση έμαθαν να κρύβουν τα συναισθήματά τους, υπό τον φόβο ότι θα τους απορρίψουν ή θα τους γελοιοποιήσουν.
Η δυσκολία αυτή αποτελεί έναν μηχανισμό άμυνας, αφού οι άνθρωποι αυτοί, έχοντας νιώσει αρνητικές συνέπειες της συναισθηματικής έκφρασης, πλέον φροντίζουν να αποφεύγουν κάθε τέτοια συναισθηματική κατάσταση.
Διαρκής ανησυχία
Η στέρηση συμπόνοιας στην παιδική ηλικία, έχει ως αποτέλεσμα την υπερβολική ανησυχία. Αυτό σημαίνει ότι, οι άνθρωποι ψάχνουν συνέχεια για πιθανούς κινδύνους ακόμη και σε περιβάλλοντα όπου δεν υπάρχει κανένας λόγος να περιμένουν κάτι κακό. Είναι ο τρόπος του σώματος να πει ότι «έχω πληγωθεί στο παρελθόν και πρέπει να βεβαιωθώ ότι δεν πρόκειται να πληγωθώ ξανά».
Η κατάσταση αυτή μπορεί να δημιουργήσει άγχος και στρες, καθώς το άτομο είναι διαρκώς σε ένταση. .
Ανάγκη άσκησης ελέγχου
Όσοι έχουν μεγαλώσει χωρίς συμπόνοια, διακατέχονται από μία δυνατή επιθυμία να έχουν τον έλεγχο της ζωής τους. Είναι ο τρόπος να ανακτήσουν τη δύναμη που νιώθουν ότι τους έχει στερηθεί. Η ανάγκη για έλεγχο, μπορεί να εκφράζεται με διάφορους τρόπους στις ζωές των ανθρώπων, από τις σχέσεις μέχρι τα επαγγελματικά. Μπορεί οι άνθρωποι να αισθάνονται τη διαρκή ανάγκη να έχουν τον έλεγχο των καταστάσεων, των αποτελεσμάτων, ακόμη και των ανθρώπων, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε συγκρούσεις και σε παρανοήσεις.
Στην πραγματικότητα ωστόσο, η ανάγκη αυτή για έλεγχο, δεν είναι παρά μία κραυγή βοήθειας. Μία επιθυμία για ασφάλεια και προβλεψιμότητα.
Φόβος συναισθηματικής εγγύτητας
Συναισθηματική εγγύτητα σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να δει τις αδυναμίες, τα ευαίσθητα και τρωτά σημεία του άλλου, τα καλά και τα άσχημα. Αυτό είναι κάτι τρομακτικό, ειδικά για όσους έχουν μεγαλώσει χωρίς συμπόνοια. Έτσι, είναι πιο εύκολο να κρατούν τους άλλους σε απόσταση, παρά να ρισκάρουν να πληγωθούν.
Ψυχική ανθεκτικότητα
Οι άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει με ελάχιστη συμπόνοια, αποκτούν μεγάλα αποθέματα ψυχικής ανθεκτικότητας.
Ανθεκτικότητα είναι η δυνατότητα της αναγέννησης των δυνάμεων, της δυνατότητας να συνεχίζεις ενάντια στις αντιξοότητες. Είναι η απόδειξη της δύναμης και της αποφασιστικότητας, ένα χαρακτηριστικό που πρέπει να εκτιμάται και να αναγνωρίζεται. Σημασία δεν έχει πόσες φορές θα πέσεις, αλλά πόσες φορές θα σηκωθείς.
Τα παραπάνω χαρακτηριστικά, δεν αποτελούν ελαττώματα ή ψεγάδια του χαρακτήρα κάποιου, αλλά απόδειξη της αντοχής και της ευελιξίας του ανθρώπινου πνεύματος απέναντι στις αντιξοότητες.
Η απουσία συμπόνοιας κατά το μεγάλωμα κάποιου μπορεί να τον επηρεάσει ως ενήλικα αλλά όχι σε βαθμό που να τον καθορίσει.
(με πληροφορίες από enikos. gr / photo: pixabay)
