Η μελέτη βρήκε ότι τα άτομα με διαγνωσμένη ΔΕΠΥ έχουν ελαφρώς μόνο μεγαλύτερη τάση -σε σχέση με το γενικό πληθυσμό- για δημιουργία δανείων (π.χ. μέσω πιστωτικών καρτών) έως την ηλικία των 30 ετών. Όμως στη συνέχεια και έως τη μέση ηλικία η τάση αυτή εντείνεται, αν και συχνά τα αιτήματά τους για δάνεια απορρίπτονται από τις τράπεζες, με συνέπεια να εντείνονται τα οικονομικά προβλήματα των ασθενών.

Οι ενήλικες με ΔΕΠΥ έχουν υπερτετραπλάσια πιθανότητα να κάνουν τραπεζικές υπεραναλήψεις από το λογαριασμό τους, να μην πληρώνουν διατροφή στον ή στην σύντροφό τους μετά το διαζύγιο, να μην πληρώνουν έγκαιρα τους φόρους τους, τα δίδακτρα των παιδιών τους στο ιδιωτικό σχολείο ή τη δόση του στεγαστικού δανείου τους. Έχουν επίσης πάνω από έξι φορές μεγαλύτερη πιθανότητα – σε σχέση με το γενικό πληθυσμό – να πτωχεύσουν έως τα 40 τους.

Επίσης είναι πιθανότερο να αυτοκτονήσουν λόγω των χρεών τους. Οι ενήλικες με ΔΕΠΥ και με τα μεγαλύτερα χρέη έχουν περίπου τετραπλάσιο κίνδυνο να πεθάνουν από αυτοκτονία σε σχέση με όσους έχουν ΔΕΠΥ αλλά όχι πολλά χρέη ή σε σχέση με όσους έχουν πολλά χρέη αλλά όχι ΔΕΠΥ. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους άνδρες, καθώς στις γυναίκες δεν διαπιστώθηκε άμεση συσχέτιση ανάμεσα στη διόγκωση των πρόσφατων χρεών και στην αυτοκτονία.

Ακόμη η μελέτη βρήκε ότι όσοι παίρνουν φάρμακα για τη ΔΕΠΥ, δεν έχουν καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα σε σχέση με όσους δεν κάνουν θεραπεία. Οι ερευνητές τόνισαν την ανάγκη να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στις οικονομικές δυσκολίες των ατόμων με ΔΕΠΥ και στο πώς αυτές επηρεάζουν αρνητικά την ψυχική υγεία τους.

«Η παρορμητικότητα που χαρακτηρίζει τη ΔΕΠΥ, προδιαθέτει και για αυτοκτονία. Αν κάποιος σε όλη τη ζωή του έχει οικονομικά προβλήματα, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ένα αίσθημα απελπισίας. Η απελπισία, σε συνδυασμό με την παρορμητικότητα, είναι ένας πραγματικά κακός συνδυασμός και μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αυτοκτονίας», δήλωσε ο Μποσέν.

amna/ photo unsplash