Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε εργαλεία μαθηματικής ανάλυσης για να εντοπίσει μοτίβα στη μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού, δείκτη που μετρά τον χρόνο μεταξύ των μεμονωμένων παλμών. Αυτό το στοιχείο μπορεί να παρέχει πληροφορίες για την ωρίμανση του αυτόνομου νευρικού συστήματος του εμβρύου, με τη μεγαλύτερη μεταβλητότητα να υποδηλώνει συχνά υγιή ανάπτυξη.

«Συνολικά, ανακαλύψαμε ότι η έκθεση στη μουσική είχε ως αποτέλεσμα πιο σταθερά και προβλέψιμα πρότυπα καρδιακών παλμών του εμβρύου. Υποθέτουμε ότι αυτή η στιγμιαία επίδραση θα μπορούσε να διεγείρει την ανάπτυξη του αυτόνομου νευρικού συστήματος του εμβρύου», δηλώνει η συγγραφέας Κλαούντια Λέρμα, από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιολογίας Ignacio Chavez στο Μεξικό.

Εκτός από τις συνολικές επιδράσεις της μουσικής, οι ερευνητές εξέτασαν και τις διαφορές μεταξύ των δύο κλασικών συνθέσεων και διαπίστωσαν ότι ενώ και τα δύο ήταν αποτελεσματικά, η μελωδία της μεξικανικής κιθάρας στη δεύτερη σύνθεση είχε ισχυρότερη επίδραση. «Παράγοντες όπως τα ρυθμικά χαρακτηριστικά, η μελωδική δομή ή η πολιτισμική εξοικείωση μπορεί να συνδέονται με αυτήν τη διαφοροποίηση», εξηγεί ο συγγραφέας Έρικ Αλόνσο Αμπάρκα-Κάστρο, επίκουρος καθηγητής στο Μητροπολιτικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού.

Οι συγγραφείς της μελέτης σκοπεύουν να συνεχίσουν την έρευνα, εξετάζοντας διαφορετικά είδη και τύπους μουσικής για την περαιτέρω κατανόηση της επίδρασής τους.

(ΑΠΕ -ΜΠΕ / Μ. Κουζινοπούλου / photo: pixabay)