Η παραπάνω εικόνα δημοσιεύθηκε από τον Αμερικανικό Στρατό και δείχνει το δόγμα που αναπτύσσει ο Αμερικανικός Στρατός για την εναέρια υποστήριξη του στρατού από εναέρια μέσα και τις μεθόδους προσβολής των επίγειων στόχων.
Στο νέο δόγμα, μη επανδρωμένα αεροσκάφη τα οποία θα ελέγχονται από τα αμερικανικά επιθετικά ελικόπτερα θα επιχειρούν σε όλο το φάσμα αποστολών που κανονικά θα αναλάμβανε η αεροπορία. Τα drone κατηγοριοποιούνται με βάση την αποστολή τους και προβλέπονται συνολικά 4 διαφορετικοί τύποι drones με συγκεκριμένες προδιαγραφές το καθένα ανάλογα με την αποστολή που θα κληθεί να εκτελέσει το κάθε αεροπορικό μέσο.
Με τον χαρακτηρισμό ALE δηλαδή, Air Launched Effects, οι 4 διαφορετικοί τύποι drones που ζητά ο Αμερικανικός στρατός, χωρίζεται σε 2 ALE small και 2 ALE Large. Κάθε κατηγορία έχει συγκεκριμένη προδιαγραφή βάρους, εμβέλειας και ταχύτητας. Για να επιτευχθούν από τις εταιρείες που θα λάβουν μέρος στη σχεδίασή τους, οι επιθυμητές προδιαγραφές, ο Αμερικανικός στρατός δεν έχει θέσει συγκεκριμένο σύστημα πρόωσης για τα αεροχήματα αυτά. Έτσι, οι εταιρείες μπορούν να σχεδιάσουν τα συστήματά τους με ηλεκτρικό σύστημα, ή ελικοφόρους κινητήρες είτε με κινητήρες jet.
Ο διαχωρισμός αυτός των αεροσκαφών στο επιχειρησιακό πεδίο γίνεται με βάση της δυνατότητες που προκύπτουν από τις προδιαγραφές. Οι στόχοι που αυτά καλούνται να αχρηστέψουν τα αντίπαλα συστήματα αεράμυνας καθώς επίσης και τις δυνάμεις πυροβολικού του εχθρού.
Όλα τα συστήματα συνεργάζονται μεταξύ τους δηλαδή η κατηγορία που προαναφέραμε ( ALE) θα συνεργαστεί και με άλλα συστήματα τα οποία φέρουν την ονομασία DLIR( Detect, Indentify, Locate, Report) δηλαδή συστήματα που ανιχνεύουν, αναγνωρίζουν, εντοπίζουν και αναφέρουν τις θέσεις των εχθρικών συστημάτων.
Όπως φαίνεται στην εικόνα, drones τα οποία χειρίζονται από επιθετικά ελικόπτερα, αποστέλλουν σε βάθος στην εχθρική περιοχή, drones τα οποία ανιχνεύουν, άλλα προχωρούν προς την περιοχή ως δολώματα για τα αντιαεροπορικά συστήματα και τελικά, από άλλη κατεύθυνση, τα droneκρούσης βάλλουν κατά των συστημάτων αυτών. Στην περίπτωση εντοπισμού πυροβόλων, αυτά “φωτίζονται” από drones που τα οποία επιχειρούν στην περιοχή και μέσω της εικόνας που δίνουν στους χειριστές πίσω στα DLIR, τα ALE προσβάλουν τους στόχους αυτούς.
Όλα αυτά τα διαφορετικά συστήματα είναι διασυνδεδεμένα μεταξύ τους μέσω data links και αυτή μεταφέρεται και στα ανώτερα κλιμάκια λήψης αποφάσεων. Με ένα ενιαίο σύστημα διαχείρισης μάχης από πάνω προς τα κάτω, μπορούν οι αμερικανοί επιτελείς να εξαρθρώσουν τις εχθρικές αντιαεροπορικές δυνάμεις, και τις δυνάμεις πυροβολικού χωρίς την αναγκαστική χρήση της αεροπορίας. Αυτό τους δίνει το πλεονέκτημα να ζητούν αεροπορική υποστήριξη επί του μετώπου και να γίνεται εξοικονόμηση των δυνάμεων της αεροπορίας η οποία χρειάζεται και αλλού.
Τι φιλόδοξο αυτό πρόγραμμα προβλέπει τη σχεδίαση και κατασκευή πρακτικά χιλιάδων drone όλων των μεγεθών για την εφαρμογή αυτού του δόγματος σε όλους του σχηματισμούς του στρατού των Η.Π.Α.
Στα αρνητικά του δόγματος μπορούμε να βάλουμε το ότι τα συστήματα αυτά θα λειτουργούν βαθιά μέσα στις γραμμές του εχθρού και άρα εκτεθειμένα σε κάθε είδους απειλές. Εχθρός με σοβαρές δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου θα προκαλέσει πολλές απώλειες στα συστήματα αυτά. Οι επιχειρήσεις σε ένα τέτοιο περιβάλλον θα είναι πιο δύσκολες ενώ αν χτυπηθούν και τα βασικά ελικόπτερα που κατευθύνουν τα drone, δε θα έχει νόημα η παραμονή των ALE στο πεδίο, αν δε διακοπή η σύνδεσή τους.
