Ωστόσο, η Τουρκία δεν έχει πολλές επιλογές όχι γιατί δεν υπάρχουν, αλλά οι ίδιες οι επιλογές της Τουρκίας έχουν περιορίσει τις επιλογές της. Αποτέλεσμα, παρά τις γενικόλογες δηλώσεις Τσαβούσογλου, η Τουρκία πλέον έχει μόνο έναν προμηθευτή για αντιαεροπορικά συστήματα μακρού βεληνεκούς από τη στιγμή που τα μόνα δυτικά κράτη που έχουν την απαραίτητη τεχνολογία (π.χ. ΗΠΑ, Γαλλία εν μέρη), δεν έχουν καμία διάθεση να εξάγουν προς την Τουρκία τέτοια τεχνολογία ενώ οι Κινέζοι από την άλλη μεριά χρησιμοποιούν αντιγραμμένη ρωσική τεχνολογία και επομένως η αγορά από την πηγή (Ρωσία) προτιμήθηκε.

Πάντως, γίνεται φανερό ότι υπάρχει κάποιου είδους πίεση από τις ΗΠΑ προς την Τουρκία ως προς το ζήτημα της επιπλέον αγοράς S-400 αλλά και της ύπαρξης των S-400 που έχουν ενταχθεί ήδη στο τουρκικό αντιπυραυλικό οπλοστάσιο. Η πίεση αυτή μεταφράστηκε πρόσφατα στο πρόσωπο των κυρώσεων της CAATSA προς την τουρκική αμυντική βιομηχανία, την απαγόρευση πώλησης στρατιωτικού υλικού στην Τουρκία και τις κυρώσεις σε 5 σημαίνοντα πρόσωπα της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας και είναι άγνωστο αν υπάρχουν επιπλέον πιέσεις και σε διπλωματικό επίπεδο.

Σε περίπτωση που οι Τούρκοι προχωρήσουν σε μία επιπλέον προμήθεια συστημάτων S-400 από τη Ρωσία, οι ΗΠΑ πιθανότατα θα ψηφίσουν την επέκταση των κυρώσεων της CAATSA και στο οικονομικό σκέλος που αυτή προβλέπει καθώς η αρχική πρόθεση των ΗΠΑ ήταν να χτυπηθεί η τουρκική αμυντική βιομηχανία και όχι η οικονομία. Με μία επιπλέον προμήθεια S-400 θα ανοίξει ο δρόμος για την επέκταση των κυρώσεων προς την ασθμαίνουσα τουρκική οικονομία οι οποίες κυρώσεις, παρότι δε θα είναι καταστροφικές, θα επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση.

Συμφέρον της Ελλάδας είναι οι Τούρκοι να χειροτερέψουν τις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ ακόμα περισσότερο στο επόμενο διάστημα έτσι ώστε να υπάρξουν σημαντικές καθυστερήσεις στα προγράμματα των Ενόπλων Δυνάμεων της Τουρκίας αλλά και στη συντήρηση των δυτικά προερχόμενων συστημάτων τους.