Κεντρικό θέμα των ρωσικών αεροναυτικών γυμνασίων ήταν η προσομοίωση προσβολής και εξουδετέρωσης ενός αμερικανικού Battle Group πράγμα το οποίο είναι και η κορυφαία ίσως επιχειρησιακή πρόκληση παγκοσμίως στη σύγχρονη εποχή, αυτή της καταστροφής ενός  αμερικανικού Battle Group.

Το Ρωσικό Ναυτικό είναι καταδικασμένο αν διαθέτει μόνιμα μικρότερους αριθμούς από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της λόγω δυσσανάλογων μεγεθών οικονομίας και βιομηχανίας και αυτό το μειονέκτημα εξισώνεται με τον εξοπλισμό των πλοίων τους αρκετά περισσότερο από ότι τα αντίστοιχα δυτικά σκάφη. Μία φρεγάτα του ΝΑΤΟ είναι λιγότερο εξοπλισμένη εν συγκρίσει με μία αντίστοιχη ρωσική κλάσης Gorshkov για παράδειγμα. Η ανάπτυξη επίσης υπερ-υπερχητικών πυραύλων που μπορούν να βληθούν τόσο από τα συστήματα κάθετων εκτοξευτών των πλοίων όσο και από επίγειες πλατφόρμες, είναι παράγοντες ισχύος αφού η λογική είναι ότι ο πύραυλος θα κινείται αρκετά γρήγορα ώστε τα ραντάρ και οι ερευνητές των πλοίων και των πυραύλων επιφανείας-αέρος αντίστοιχα, των εχθρικών πλοίων, δε θα προλαβαίνουν να ανανεώσουν και να επεξεργαστούν τα δεδομένα ώστε να τους αναχαιτίσουν.