Από το ξεκίνημα του Συριακού εμφυλίου η γραμμή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν αυτή της πτώσης του καθεστώτος του Μπασάρ Αλ Άσσαντ.

Προς αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε και το υπόλοιπο της Ένωσης αφού η πολιτική ήταν κοινή. Προφανώς κανείς δεν περίμενε την τροπή που θα έπαιρναν τα πράγματα όταν η Ρωσία αποφάσισε να εμπλακεί ενεργότατα στο συριακό εμφύλιο αλλάζοντας την πορεία των επιχειρήσεων και του εμφυλίου.

Αναγκαστικά η Τουρκία που υποστήριζε τους ισλαμιστές, είδες τον κόπο της να χάνεται ενώ ο πακτωλός χρημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέληγε κατά ένα μέρος και στον εξοπλισμό των ανταρτών. Που αλλιώς θα έβρισκαν τα TOW που χρησιμοποιούσαν και τον όγκο των πυρομαχικών αν δεν υπήρχαν τα λεφτά της Ε.Ε. και των κρατών του κόλπου.

Επειδή η Τουρκία είναι εξαγωγικός πελάτης της Γερμανίας μεγάλος και το αλισβερίσι με τον Τούρκο κρατά επί πάρα πολλά χρόνια, η Γερμανία στήριξε τις απόψεις της Τουρκίας περί μεταναστευτικού συνεχίζοντας την αποστολή πακτωλού χρημάτων και φυσικά οι Τούρκοι με αυτά κάλυψαν τρύπες στην οικονομία τους συνεχίζοντας όμως την αποστολή μεταναστών στα ελληνικά νησιά. Η σχεδόν δουλική συμπεριφορά της Αθήνας και λόγο ιδεολογικών απόψεων πολυπολιτισμού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεχόταν αβέρτα κόσμο χωρίς σχόλια και το χρήμα στην Τουρκία έπεφτε ζεστό. Ταυτόχρονα η Ένωση έπρεπε να κρατήσει στάση ανάλογη με αυτή των Η.Π.Α. αλλά η στάση Ταμπ στο συριακό ζήτημα άρχισε να προκαλεί τριγμούς στο κοινό μέτωπο κατά του συριακού καθεστώτος και το ενδιαφέρον και των Ευρωπαίων να πέφτει πλήν Γερμανίας που είχε μόνο να κερδίσει οικονομικά από την αγορά της Τουρκίας.

Μετά το 2018 που στη Συρία τα πράγματα δυσκόλεψαν για τους αντάρτες με τον ενισχυμένο και έμπειρο συριακό στρατό να εκκαθαρίζει μία προς μία σημαντικές περιοχές των ανταρτών, αυξήθηκε η τουρκική εμπλοκή. Περισσότερη τουρκική εμπλοκή σήμανε και την αύξηση στα έξοδα αυτής ώστε να στηριχθεί ο τουρκικός επεκτατισμός στην περιοχή και φυσικά όταν η Ε.Ε. άρχισε να μη μπορεί να δίνει πακτωλούς χρημάτων, η Τουρκική οικονομία δε μπορούσε να υποστηρίξει πλέον τη χρηματοδότηση των Σύριων μισθοφόρων( ισλαμιστές με ευρωπαϊκά χρήματα και τις ευλογίες της Γερμανίας ουσιαστικά) οπότε αρχίσανε τα εκβιαστικά διλλήματα της Τουρκίας.

Τα αποτελέσματα αυτής της πρακτικής τα βλέπουμε στον Έβρο και το Αιγαίο πλέον καθημερινά. Ενώ το συριακό δεν έχει τελειώσει και δεν αναμένεται να τελειώσει σύντομα