Την περίοδο αυτή η τουρκική οικονομία αντιμετωπίζει δύο κύρια οικονομικά προβλήματα. Το ένα είναι η ύφεση που προέκυψε από την πανδημία του κορονοϊού λόγο των lockdown και του περιορισμού που επιβλήθηκε στις μετακινήσεις παγκοσμίως με αποτέλεσμα και την πτώση της τιμής του πετρελαίου. Η μείωση της οικονομικής δραστηριότητας έφερε μείωση στα έσοδα από φόρους αφού μειώθηκαν οι αγορές παντός είδους και επίσης μειώθηκαν και οι εξαγωγές αφού τα lockdown και στις χώρες του εξωτερικού έφεραν και μείωση της κατανάλωσης σε αυτές τις χώρες οπότε μειώθηκε η διακίνηση προϊόντων.
Το άλλο πρόβλημα που οξύνθηκε είχε να κάνει με την ισοτιμίας της τουρκικής λίρας με το δολάριο. Και πριν την πανδημία, η τουρκική λίρα αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα λόγο της διαρκούς υποτίμισής της από το εξωτερικό και η πτώση της τουρκικής λίρας εντάθηκε ακόμα περισσότερο εν μέσω πανδημίας λόγο της συνολικής ύφεσης της παγκόσμιας οικονομίας. Η πτώση της λίρας έναντι του δολαρίου σημαίνει ότι οι τουρκικές εταιρείες που είχαν δανειστεί ένα χ ποσό σε ξένο νόμισμα, τώρα το ποσό αποπληρωμής έχει αυξηθεί κατά πολύ με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα χρηματοδότησης του τουρκικού ιδιωτικού τομέα.
Τα προβλήματα χρηματοδότησης αφορούν πρωτίστως και την τουρκική πολεμική βιομηχανία η οποία προσπαθεί να τρέξει μεγαλεπήβολα προγράμματα ανάπτυξης και παραγωγής καίριων οπλικών συστημάτων μαζί με τα εξοπλιστικά προγράμματα που ήδη έτρεχαν για τον τυπικό εξοπλισμό των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης καθώς επίσης και της δυσκολίας εξεύρεσης νέων κεφαλαίων, θα σημάνει τη διακοπή κάποιων προγραμμάτων και μεγάλη χρονική καθυστέρηση σε άλλα.
Πρόγραμμα άρματος μάχης ALTAY
Το πρόγραμμα ανάπτυξης του νέου κύριου άρματος μάχης ALTAY καθώς και της παραγωγής του σε πλήρεις ρυθμούς ήταν το κύριο μέλημα της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας. Στηρίχθηκε στο σχέδιο τω αντίστοιχων νοτιοκορεατικών αρμάτων και θα απέδιδε ένα ποιοτικό άρμα μάχης με παραδόσεις από το δεύτερο μισό της δεκαετίας δηλαδή από το 2015-2020. Οι Τούρκοι όμως δεν μπορούν να παράξουν ένα ικανοποιητικό σύστημα μετάδοσης κίνησης καθώς και έναν ποιοτικό κινητήρα για να εφοδιάσουν το άρμα τους με αποτέλεσμα το πρόγραμμα να έχει βαλτώσει. Η συνεχής άρνηση της Γερμανίας να παράσχει την απαιτούμενη τεχνολογία και η απροθυμία άλλων χωρών με ικανή τεχνολογία να βοηθήσουν το τουρκικό πρόγραμμα είναι ίσως και η ταφόπλακα για το πρόγραμμα για το εγγύς μέλλον. Λογικό θα σκεφτεί κανείς καθώς κανένας δε θέλει ένα νέο ανταγωνιστικό και φθηνότερο προϊόν στην παγκόσμια αγορά τεθωρακισμένων ενώ η Γερμανία θα χάσει και ένα σίγουρο εξαγωγικό πελάτη. Φυσικά υπάρχει πάντα η περίπτωση να καταφέρουν να σχεδιάσουν οι Τούρκοι ένα δικό τους σύστημα το οποίο όμως θα έχει πολλά θέματα αξιοπιστίας δημιουργώντας προβλήματα στη διοικητική μέριμνα.
Πρόγραμμα στελθ μαχητικού TF-X
Η διαφαινόμενη πλήρης αποπομπή της Τουρκίας από το πρόγραμμα του μαχητικού F-35 είχε σαν αποτέλεσμα οι Τούρκοι να δηλώσουν με στόμφο και τυμπανοκρουσίες ότι δεν έχουν καμία ανάγκη τις Η.Π.Α. και ότι θα αναπτύξουν και κατασκευάσουν το δικό τους μαχητικό 5ης γενιάς χρησιμοποιώντας την τεχνολογία που έχουν λάβει οι εταιρείες τους από την κατασκευή μερών του F-35. Όμως, το να κατασκευάσεις ένα μαχητικό του είδους είναι ακόμα πιο δύσκολο εγχείρημα από αυτό της σχεδίασης και κατασκευής ενός άρματος μάχης. Οι Αμερικανοί έχουν κρατήσει όλα τα βασικά μέρη της τεχνολογίας τους μακριά από αδιάκριτα βλέμματα. Κινητήρες, ηλεκτρονικά μέσα, αισθητήρες και οι κώδικες δε δίνονται σε κανέναν ως τεχνολογίες για ευνόητους λόγους. Η πιθανότητα οι Τούρκοι να σχεδιάσουν ένα αεροσκάφος 5ης γενιάς μέχρι το 2030 είναι κάτι παραπάνω από ένα ουτοπικό σενάριο, εκτός αν ξαφνικά “γεννηθούν” στην Τουρκία οι παγκόσμιες διάνοιες στο μηχανολογικό, αεροναυπηγικό, προγραμματιστικό, ηλεκτρονικό και χημικό τομέα.
Εκτός των παραπάνω, και άλλα μικρότερα θα βαλτώσουν ή θα προχωρούν εξαιρετικά αργά λόγο των δυσμενών συνθηκών που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι τουρκικές εταιρείες λόγο της ύφεσης και της πτώσης της λίρας.
