Το ζήτημα των ναυπηγείων του Σκαραμαγκά έχει λάβει πολύ αρνητικές διαστάσεις, καθώς η κήρυξη του διαγωνισμού του Δεκεμβρίου σε άγονο δημιούργησε πολύ περισσότερα προβλήματα από όσα έλυσε, διότι τα χρέη στα ναυπηγεία συσσωρεύονται και γίνεται ακόμα πιο δύσκολη η εξυγίανσή τους, ενώ το ελληνικό δημόσιο συνεχίζει να «τιμωρείται» από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού για τις παράνομες επιδοτήσεις προς τα ναυπηγεία, κοστίζοντας πακτωλό χρημάτων στους φορολογούμενους για το τρέχον έτος.
Τον περασμένο Δεκέμβριο στον διαγωνισμό για το στρατιωτικό σκέλος των ναυπηγείων του Σκαραμαγκά, η μόνη εταιρεία που κατέθεσε κανονική οικονομική προσφορά ήταν η Pyletech συμφερόντων του εφοπλιστή κ. Πριόβολου οικονομικού ύψους 15.1 εκ. ευρώ, ενώ η ΟΝΕΧ του κ. Ξενοκώστα, η οποία τρέχει τη Σύρο και έχει αναλάβει και την Ελευσίνα( υπάρχουν και εκεί προβλήματα, θα εξηγηθούν παρακάτω), κατέθεσε μία προσφορά εικονική ύψους 1 εκ. ευρώ, για να μπορεί να έχει αργότερα νομικό λόγο και δικαίωμα προσφυγής στη διαδικασία.
Η Διαχειρίστρια Αρχή των ναυπηγείων θεώρησε την οικονομική προσφορά της Pyletech ως πολύ μικρή για την αξία των ναυπηγείων και για το λόγο αυτό ο διαγωνισμός κηρύχθηκε τελικά άγονος, με την εταιρεία να απαντά ότι είναι εκτός λογικής να ζητά η Διαχειρίστρια Αρχή περισσότερα χρήματα, όταν έχουν συμβεί αγοραπωλησίες ναυπηγείων στην Ευρώπη σε πολύ καλύτερη κατάσταση από αυτή που βρίσκονται τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά με μικρότερο αναλογικά κόστος, ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι δε γίνεται η όποια Διαχειρίστρια Αρχή να επιβάλλει στην αγορά την τιμή που επιθυμεί.
Το ζήτημα είναι ότι τα ναυπηγεία παρέμειναν ουσιαστικά κλειστά με τα χρέη τους να αυξάνονται και ενώ λεγόταν ότι ο επόμενος διαγωνισμός θα λάμβανε χώρα μέσα στην άνοιξη, αυτό δεν συνέβη και πάμε πρόσω ολοταχώς για το τέλος Ιουνίου με όλα τα επιπλέον προβλήματα που έχουν προστεθεί στο σκηνικό . Η απόρριψη της μοναδικής προσφοράς στον προηγούμενο διαγωνισμό βέβαια ήταν μία περίεργη επιλογή όταν υπάρχει το παράδειγμα της ΕΛΒΟ η οποία ήταν να δοθεί αρχικά έναντι 1 εκ. ευρώ και μετά από διαπραγματεύσεις η PLASAN απέδωσε στο Δημόσιο 3 εκ. ευρώ, οπότε η επιλογή για μη αποδοχή των 15.1 εκ. της Pyletech δεν ήταν ορθολογική.
Οι κακές γλώσσες βέβαια λένε ότι κύκλοι πιο ψηλά και στα πλαίσια της συνολικής λύσης που προωθούνταν με βάση το πρόγραμμα των νέων φρεγατών, ήθελαν στα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά την ΟΝΕΧ, η οποία έχει αναλάβει τη Σύρο και έχει μπεί και στην Ελευσίνα. Το πρόβλημα με την ΟΝΕΧ είναι ότι μόνο για την Ελευσίνα πρέπει να αντιμετωπίσει χρέη 400 και πλέον εκ. ευρώ εκ των οποίων σχεδόν τα 100 είναι προς το Δημόσιο και αυτά τα ποσά είναι δυσθεώρητα και μη διαχειρίσιμα προφανώς, όπως ανέφερε και ο κ. Ξενοκώστας σε ομιλία του προς τους εργαζομένους της Ελευσίνας την προηγούμενη εβδομάδα. Επομένως, το να αναλάβει η ΟΝΕΧ όλα τα μεγάλα ναυπηγεία της χώρας, τα χρέη τους και της επενδύσεις που αυτά χρειάζονται σε εξοπλισμό, είναι ένα εγχείρημα πάρα πολύ δύσκολο. Η προσπάθεια επίσης να αναλάβει όλα τα μεγάλα ναυπηγεία μία μόνο εταιρεία μάλλον θα αντιμετώπιζε και την αντίδραση και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Φυσικά, η ΟΝΕΧ ακόμα προωθείται με τον Πρέσβη των ΗΠΑ να αναφέρει ότι θέλει η ΟΝΕΧ να εμπλακεί στη ναυπήγηση των νέων φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού, ενώ και ο Υπουργός Ανάπτυξης κ. Γεωργιάδης έχει κινηθεί στο ίδιο μήκος κύματος λέγοντας ότι η Κυβέρνηση επιθυμεί η ΟΝΕΧ να εμπλακεί στο πρόγραμμα των νέων φρεγατών συνεργαζόμενη με την όποια ανάδοχο εταιρεία αποφασίσει το Πολεμικό Ναυτικό. Η ΟΝΕΧ βέβαια θα λάβει μία επιδότηση από τον Αμερικανικό Οργανισμό Επενδύσεων(DFC) ύψους έως και τα 150 εκ. για την Ελευσίνα αλλά θα χρειαστεί και μέρος της προίκας του προγράμματος των νέων φρεγατών για να την στήσει. Η πολιτική επιλογή του Υπουργείου Ανάπτυξης για την εμπλοκή της ΟΝΕΧ σχεδόν «πάση θυσία» στα ναυπηγεία είναι μία επικίνδυνη επιλογή αφού η εταιρεία έχει ανοιχτεί πολύ και εφόσον εμπλακεί παντού η εταιρεία, αν αποτύχει το εγχείρημα, θα ελεγχτεί αυστηρά φυσικά ο πολιτικός ιθύνων ή αντίστοιχα θα δοθούν τα ανάλογα εύσημα σε περίπτωση επιτυχίας. Το εγχείρημα πάντως παραμένει δύσκολο.
Η αγορά των ναυπηγείων Σκαραμαγκά από τον όποιο διεκδικητή σημαίνει ότι θα λάβει και έργο από το πρόγραμμα των νέων φρεγατών καθώς η Κυβέρνηση επιθυμεί, και ορθά το επιδιώκει, να γίνει ναυπήγηση 3 φρεγατών εντός της Ελλάδας με μεταφορά τεχνογνωσίας στην εγχώρια βιομηχανία και διαμοιρασμό έργου. Η προίκα του προγράμματος ύψους 5 δις ευρώ είναι κάτι παραπάνω από δελεαστική και γι αυτό πληροφορίες του τελευταίου διαστήματος θέλουν τόσο τους Άγγλους της Babcock, κατασκευάστριας εταιρείας των ΑΗ-140 που προτείνονται στο Πολεμικό Ναυτικό, των Ισπανών της Navantia που συμμετέχουν με την F-110 και των Ολλανδών με τη SIGMA 11515, ενώ οι Αμερικανοί με τη Lockheed Martin και την HF2 έχουν εδώ και καιρό δηλώσει τη συμμετοχή τους και στο ναυπηγικό σκέλος.
Μάλιστα, τα ναυπηγεία έχουν επιθεωρηθεί από τις περισσότερες εκ των εταιρειών ενώ η Navantia δηλώνει ότι είναι πρόθυμη να στήσει στην Ελλάδα παράρτημά της. Βέβαια τα παραρτήματα αυτά θα είναι περισσότερο διαχειριστικού χαρακτήρα, δηλαδή συντονισμού και προγραμματισμού των εργασιών, εκπαιδεύσεων κτλ και όχι μεταφορά βιομηχανικής φύσης η οποία γίνεται με την εκπαίδευση του προσωπικού της εγχώριας βιομηχανίας, παροχής σχεδίων και τεχνογνωσίας κτλ.
Οι μνηστήρες είναι αρκετοί αλλά το κατά πόσο θα ενδιαφερθούν για τα ναυπηγεία ή για κανονική συνεργασία με όποιον αναλάβει τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, θα δειχτεί τόσο στο διαγωνισμό που θα τρέξει πάλι στο τέλος του μήνα, όσο και μετέπειτα κατά τη ναυπήγηση των νέων πλοίων. Η χώρα χρειάζεται λειτουργικά, ιδιωτικά και μη κρατικοδίαιατα ναυπηγεία για να μπορέσει μελλοντικά να εξαρτάται λιγότερο από τον ξένο παράγοντα.
