Το ΥΠΕΘΑ έχει στα χέρια του συνολικά 6 προτάσεις από ισάριθμες εταιρείες από τις Η.Π.Α., το Ισραήλ, τη Γαλλία, την Ιταλία, το Βέλγιο και την Τσεχία οι οποίες προσφέρουν το σχέδιό τους με την προοπτική να κερδίσουν το συμβόλαιο. Η Ελληνική πλευρά έχει σα σκοπό την παραγωγή συνολικά 200.000 πλέον χιλιάδων τυφεκίων με ένα αρχικό συμβόλαιο της τάξεως των αρκετών εκ. ευρώ ( 200+ εκ. αρχικά). Η όλη προσπάθεια ονομάζεται ως προμήθεια “Εθνικού Τυφεκίου” όπως λέει και το παρακάτω ρεπορτάζ από την τηλεόραση προ μερικών ημερών.
Ως προς την ονομασία του ως “εθνικό” υπάρχει φυσικά ένα πολύ βασικό ζήτημα, πως γίνεται να είναι εθνικό κάτι που ξένη εταιρεία θα παράσχει εξ ολοκλήρου το σχέδιό του; Ανάλογη είναι και η άποψη για το λεγόμενο “εθνικό” όχημα με το σχέδιο να έρχεται από το εξωτερικό αφού η ισραηλινή Plasan εξαγόρασε την ΕΛΒΟ και το σύνολο των εγκαταστάσεών της μετά το σχετικό διαγωνισμό. Προφανώς, η εταιρεία θα προβθήσει τα δικά της σχέδια, η ευχή είναι η εταιρεία να μην περιοριστεί μόνο στο πρόγραμμα αντικατάστασης των οχημάτων του Στρατού αλλά και να κάνει εξαγωγές στρατιωτικών και πολιτικών οχημάτων.
Στην περίπτωση του τυφεκίου, έχουμε εταιρείες οι οποίες θα παράσχουν το σχέδιο, θα πληρωθεί η νικήτρια εταιρεία για το σχέδιό της και τα ΕΑΣ θα κληθούν να κατασκευάσουν τα νέα όπλα. Εθνικό ονομάζεται κάτι στο οποίο έχεις επενδύσει με χρήματά σου να αναπτυχθεί και δοκιμαστεί από εγχώριες εταιρείες με μηχανικούς δικούς σου και με βάση τις προδιαγραφές που θέτουν τα επιτελεία, και αφού ακολουθηθούν οι διαδικασίες δοκιμών γίνεται και η ανάθεση με την εργασία να αναλαμβάνεται από μία ή καλύτερα περισσότερες εταιρείες του ιδιωτικού τομέα και όχι του κρατικού ώστε να υπάρχει βιομηχανική ανάπτυξη και τα χρήματα να μείνουν εντός Ελλάδας.
Από τη στιγμή βέβαια που αποφασίστηκε ότι το G3 χρήζει αντικατάστασης και δεν υφίσταται έτοιμο εγχώριο σχέδιο, τότε είναι λογικό να κατευθυνθούμε στον εξωγενή παράγοντα αλλά η υιοθέτηση σχεδίου ξένης εταιρείας δεν αποτελεί “εθνικό τυφέκιο” αλλά ακόμα μία αγορά εξοπλισμού από το εξωτερικό. Δεν παραβλέπεται φυσικά το γεγονός ότι η χώρα θα κατασκευάσει το τυφέκιο εγχώρια και δη στα ΕΑΣ με τις προτάσεις να είναι ποιοτικές αλλά η ουσία της ονομασίας μιας αγοράς ενός σχεδίου από το εξωτερικό είναι αντίστοιχη της αγοράς των.. G3 με τη διαφορά όμως ότι τότε δεν είχαν ονομαστεί “εθνικά”.
Για παράδειγμα, τα ΕΑΣ από το πέρας παραγωγής του μεγάλου αριθμού των G3 γιατί δεν ανέπτυξε το ίδιο ένα νέο τυφέκιο ή καλύτερα, γιατί δεν πίεσε να αναπτύξει ένα με τη συνεργασία με εταιρείες ελληνικές επί τόσα έτη από τη στιγμή που ήταν γνωστό τοις πάσι ότι κάποια στιγμή θα αλλάξει το όπλο; Ανάλογα ερωτήματα βέβαια έρχονται και με το συνολικό έργο των ΕΑΣ επί τόσα χρόνια και το τί έχει να επιδείξει η εταιρεία στην εσωτερική και διεθνή αγορά..
Στην τελική, δεν έχει γίνει σαφές τι τυφέκιο θέλει το ΥΠΕΘΑ δηλαδή αν θέλει νέο διαμέτρημα( π.χ. 5.56 χιλ.) και αν ναι ποιο είναι αυτό, και φυσικά αν δε θέλει νέο διαμέτρημα και θέλει να παραμείνει στο ίδιο (το 7.62 χιλ. ), τότε γιατί να γίνει αλλαγή των G3 και όχι αναβάθμισή τους αφού ήδη έχουν αναβαθμιστεί αρκετά G3 και στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου αρκετοί στρατιωτικοί έφεραν αναβαθμισμένα G3. Άλλα ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν θα είναι με βάση ποιό δόγμα επιλέχθηκε ή όχι το νέο διαμέτρημα ή το υφιστάμενο κτλ. αλλά αυτό είναι μία άλλη μεγάλη και τελείως διαφορετική συζήτηση, αν λήφθηκε υπόψη επιπλέον εξοπλισμός που απαιτείται για το πεζικό κυρίως κ.α..
Η ουσία είναι ότι δε γίνεται να βαπτίζεται ως “εθνικό” κάτι το οποίο έχει γεννηθεί αλλού και απλά θα κλωνοποιηθεί από τη στιγμή που δεν έχει σχεδιαστεί, αναπτυχθεί και δοκιμαστεί εδώ. Το ερώτημα γιατί επί 30-40 συναπτά έτη δεν παράχθηκε, έστω από τα ΕΑΣ, ένα σχέδιο εγχώριου τυφεκίου βασισμένο στα κύρια σημεία, στο G3 είναι χαρακτηριστικό της νοοτροπίας που χαρακτηρίζει τους εξοπλισμούς από ιδρύσεως του νεοελληνικού κράτους.
