Μετά το δημοσίευμα που θέλει το Πολεμικό Ναυτικό να έχει αποφασίσει να αγοράσει τις γαλλικές φρεγάτες Belh@ra, είναι αναγκαίο να αναφερθούν κάποια βασικά στοιχεία και δεδομένα για τη σχεδίαση αυτή όπως αναφέραμε στο σχετικό άρθρο που μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ.
Ακόμα δεν έχει παρθεί απόφαση από το πολεμικό Ναυτικό το οποίο αναμένει και άλλες προτάσεις, εκτός των Γάλλων. Επομένως, ακόμα δεν έχει αποφασιστεί κάτι για τις φρεγάτες και τον τελικό νικητή της σχεδίασης που θα αγοραστεί.
Με αυτά τα δεδομένα, οι Γάλλοι έρχονται εν μέσω σφοδρού ανταγωνισμού να καταθέσουν την πρότασή τους, στην οποία χρειάζεται να έχουν προβεί σε συγκεκριμένες υπερβάσεις έτσι ώστε να καταφέρουν να κερδίσουν το πρόγραμμα των φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού. Ας ξεκινήσουμε με το κάθε δεδομένο ξεχωριστά σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε από προηγούμενες παρουσιάσεις του πλοίου από τους Γάλλους.
Α) Μηχανοστάσιο
Οι Γάλλοι έχουν τοποθετήσει στη σχεδίαση ένα προωστήριο σκεύος διάταξης CODAD (Combined Diesel and Diesel), ένας κλασικός συνδυασμός για πολεμικά πλοία, εγνωσμένος και αποδοτικός χωρίς πολλά προβλήματα. Η συνολική εγκατεστημένη ισχύς που έχει δώσει η εταιρεία είναι της τάξης των 32 MW. Η μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει το σκάφος είναι αυτή των 27 κόμβων με μέγιστη οικονομική ταχύτητα, για εμβέλεια 5.000 ν.μ., τους 15-16 κόμβους. Τα ερωτήματα που υπάρχουν ως προς το μηχανοστάσιο της σχεδίασης έχουν να κάνουν με τη συνολική εγκατεστημένη ισχύ, καθώς θα ήταν χρήσιμο το πλοίο να μπορέσει να έχει παραπάνω των 32MW τόσο για να μπορεί να παρέχει την απαραίτητη ισχύ στα διάφορα συστήματα του πλοίου αλλά και ένα με δύο κόμβους παραπάνω. Τέλος, ο θόρυβος που παράγουν οι μηχανές είναι βασικό ερώτημα, τι μεγέθους είναι καθώς στο ναυτικό πόλεμο, ο θόρυβος ελκύει “καρχαρίες”…
Β) Συστήματα ηλεκτρονικών αντιμέτρων
Τα αρχικά σχέδια του πλοίου δεν είχαν σύστημα ηλεκτρονικών αντιμέτρων, πράγμα το οποίο είναι σημαντικό μείον στις σύγχρονες επιχειρήσεις με την εταιρεία να έχει προχωρήσει σε διαβεβαιώσεις ότι σύστημα θα τοποθετηθεί στο σκάφος (μάλλον της Thales). Χωρίς ηλεκτρονικά αντίμετρα δε στέκεται πλοίο στο σύγχρονο περιβάλλον επιχειρήσεων.
Γ) Κάθετοι εκτοξευτές (VLS)
Ίσως και το ζήτημα με το οποίο ασχολούνται και οι περισσότεροι αν και όχι το μόνο σημαντικό σε ένα πλοίο. Στο σκάφος μπορεί να τοποθετηθούν τουλάχιστον 2 κάθετοι εκτοξευτές, ήτοι, 2 Χ 8 =16 κελιά. Το βασικό πρόβλημα με τον αριθμό κελιών των εκτοξευτών Aster 50, είναι η πιστοποίηση των πυραύλων CAMM οι οποίοι στους αντίστοιχους εκτοξευτές Mk 41 δέχονται 4 πυραύλους ESSM ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό πυραύλων σε έναν ικανό αριθμό ανά εκτοξευτή.
Το βασικό ζήτημα είναι το τι ζητά η Ελληνική πλευρά με βάση το συνολικό κονδύλι και το τι είναι διατεθειμένη να τοποθετήσει στο σκάφος η γαλλική πλευρά με ένα όχι μεγάλο κόστος επανασχεδίασης. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι το Γαλλικό Ναυτικό ίσως αυξήσει τον οπλισμό και στα δικά του πλοία το επόμενο διάστημα με προφανές αποτέλεσμα να προχωρήσουν σε επανασχεδίαση και το κόστος να το επωμιστούν από πριν οι ίδιοι. Βασικό ζήτημα είναι αν το Πολεμικό Ναυτικό θα ζητήσει δυνατότητες αεράμυνας περιοχής, δηλαδή πυραύλους Aster 30 και τουλάχιστον 8- 16 βλήματα του τύπου ανά σκάφος. Αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι για να υπάρχει αυτός ο αριθμός βλημάτων ανά σκάφος, χρειάζονται 16 κελιά για Aster 30 και άλλα 16 με Aster 15 (όχι προτιμητέα επιλογή) η με 4πλους CAMM εφόσον πιστοποιηθούν στο σκάφος. Είναι κατανοητό ότι ένα σκάφος με αυτή τη διάταξη θα έχει τόσο δυνατότητες αεράμυνας περιοχής, όσο και άμυνας σημείου. Οι συνδυασμοί κελιών-φόρτου είναι αρκετοί αλλά αναφέρουμε τα βασικά.
Στο δεύτερο σκέλος υπάρχει πάντα η επιλογή τοποθέτησης πυραύλων μακρού βεληνεκούς MdCN με εμβέλεια 1000 χλμ. πράγμα που θα δώσει στο Ναυτικό δυνατότητα μακρού πλήγματος σε βάρος όμως των διαθέσιμων κελιών για πυραύλους τόσο άμυνας σημείου, όσο και αεράμυνας περιοχής, αν επιλέγουν οι Aster 30. Οι MdCN περιπλέκουν την προμήθεια για αρκετούς λόγους και δεν είναι σαφές, αν οι Γάλλοι θα προχωρήσουν σε πρόταση που θα τους περιλαμβάνει.
Δ) Συστήματα εγγύς αεράμυνας (CIWS)
Το γεγονός ότι η αρχική γαλλική διαμόρφωση που πρότειναν οι Γάλλοι δεν περιλάμβανε τουλάχιστον ένα σύστημα CIWS ήταν ένα μεγάλο μειονέκτημα, το οποίο δε μπορούσε να παραλειφθεί καθώς αποτελεί απαράβατη απαίτηση όσον αφορά τις απαιτήσεις, όχι μόνο για το Πολεμικό Ναυτικό αλλά και για άλλα Ναυτικά ανά τον κόσμο. Η Γαλλική πρόταση προβλέπει την εγκατάσταση τουλάχιστον ενός τέτοιου συστήματος ως μέρους της βασικής διαμόρφωσης. Δικαιολογίες τύπου ότι θα παραλάβουμε τα σκάφη, αν επιλεγούν, χωρίς CIWS και θα βάλουμε σε αυτά εμείς τα Phalanx που θα εξοικονομηθούν από τις αποσυρόμενες φρεγάτες “S” δεν είναι ορθές, καθώς ένα πλοίο έχει συγκεκριμένη ευστάθεια και σύστημα που τοποθετείται “παράτυπα” χωρίς να έχει προβλεφθεί από τους ναυπηγούς μηχανικούς, ενέχει κινδύνους γι αυτή.
Ε) Πυροβόλα μικρού διαμετρήματος-RWS
Ένα ακόμα ζήτημα ήταν η τοποθέτηση αυτόματων πυροβόλων μικρότερου διαμετρήματος δηλαδή διαμετρήματα μεταξύ 20-40 χιλ. τα οποία θα είναι τηλεχειριζόμενα ( RWS ) . Η χρησιμότητα των συστημάτων αυτών είναι δεδομένη καθώς αυτά τα πυροβόλα προστατεύουν το σκάφος από ασύμμετρες απειλές, οι οποίες μπορεί να το προσεγγίσουν σε μικρή απόσταση, ενώ μπορούν να δράσουν και υποστηρικτικά. Αυτό είναι εύκολο ζήτημα και δε θα υπάρξει πρόβλημα, πιθανότατα η γαλλική πρόταση να περιλαμβάνει τα συστήματα αυτά.
ΣΤ) Κύριο πυροβόλο μάχης
Η ύπαρξη ή μη ενός πυροβόλου 127 χιλ., ως κύριου πυροβόλου μάχης, είναι σημαντικός παράγοντας αλλά φαίνεται ότι σε αυτό μπορεί να τεθεί κάποια έκπτωση καθώς τα 76αρια πυροβόλα είτε σε διαμόρφωση STRALES είτε το RapidFire που αναπτύσσεται, μπορούν να εκτελέσουν κάποιες επιπλέον διεργασίες.
Εν κατακλείδι,
Τα παραπάνω αποτελούν συνοπτικά προβληματισμούς ως προς τα πλοία αυτά, καθώς το ζήτημα δεν είναι αν τα γαλλικά συστήματα είναι αξιόπιστα ή όχι. Τα γαλλικά συστήματα είναι αξιόπιστα, το πρόβλημα είναι να προτείνουν μία διαμόρφωση, η οποία μετά και τις συζητήσεις με το Πολεμικό Ναυτικό θα αποδώσει μία κλάση πλοίου που θα καλύπτει τις επιχειρησιακές ανάγκες του Ναυτικού με ένα αποδεκτό και όχι υπέρογκο κόστος.
Το γεγονός ότι το πλοίο θα έχει ένα πολύ δυνατό ραντάρ, το Sea Fire ( ο αριθμός 500 αφαιρέθηκε από την κατασκευάστρια εταιρεία καθώς το ραντάρ τελικά δε θα έχει εμβέλεια 500 χλμ. όπως διαφημιζόταν αλλά 300 χλμ. . Θα δημοσιευθεί αναλυτικό άρθρο γι αυτό το σύστημα στο el. gr) και το σύστημα μάχης , το γεγονός επίσης ότι το σκάφος έχει πολύ καλές ανθυποβρυχιακές δυνατότητες και επιπλέον χώρους, το καθιστούν μία καλή επιλογή. Όπως όμως ασκείται έλεγχος στις αμερικανικές MMSC, έτσι ασκείται έλεγχος από το el.gr και γι αυτά τα πλοία αλλά και για όσα θα συμμετάσχουν στον άτυπο αυτό διαγωνισμό από τις υπόλοιπες υποψήφιες χώρες.
Υπάρχουν επιχειρησιακές απαιτήσεις, όπως τα CIWS, στα οποία δε γίνονται εκπτώσεις σε αντίθεση με άλλα ( συνολική εγκατεστημένη ισχύς ) όπου μπορούν να γίνουν. Σύντομα θα γνωρίζουμε την τελική γαλλική πρόταση και το κατά πόσο οι Γάλλοι “απάντησαν” στα παραπάνω ερωτήματα μέσω αυτής και θα υπάρξει η ανάλογη ενημέρωση.
