Είχε προηγηθεί η ανανέωση της MDCA με ισχύ ενός χρόνου, κάτι το οποίο φυσικά δεν είναι συμφέρον προς την αμερικανική πλευρά η οποία επιδιώκει οι συμφωνίες τους να είναι δεσμευτικές επί σειρά ετών ώστε να μην υπάρχει ο βραχνάς της συνεχούς διαπραγμάτευσης με τις.. υποδεέστερες χώρες που συνήθως ζητούν ανταλλάγματα με βάση την κατάσταση της εποχής. Μία διαρκής ανανέωση των συμβάσεων αυτών θα ήταν ένας.. γεωπολιτικός πονοκέφαλος για την αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Η Ελλάδα φαίνεται πάντως ότι έχει προσέλθει στις συνομιλίες με τις ΗΠΑ για την MDCA με τη λογική της δεκαετίας του 60’ καθώς διαρρέεται ότι η Ελλάδα έχει προτείνει στις ΗΠΑ να τοποθετήσει βάσεις, εκτός των υπαρχόντων σε Σούδα, Αλεξανδρούπολη (ο λιμένας) και σε νησιά όπως η Σκύρος, Λήμνος, βάσεις που από αμερικανική πλευρά δεν έχουν μεγάλο νόημα ύπαρξης από τη στιγμή που οι ΗΠΑ έχουν πρόσβαση στη Βόρεια Ελλάδα τόσο οδικώς μέσω Αλβανίας και Εγνατίας και θαλάσσια, η περιοχή του Αιγαίου θεωρείται ασφαλής για τα αμερικανικά πλοία και τα αεροπορικά μέσα τα οποία μεταβαίνουν σε σύντομο χρόνο από την Κρήτη στη Βόρεια Ελλάδα.
Βέβαια, υπάρχουν τα ΝΑΤΟικά στρατηγεία και λοιπές δομές υποστήριξης ΝΑΤΟ εντός Ελλάδος και εντός ελληνικών στρατοπέδων στα οποία οι Αμερικανοί έχουν ούτως ή άλλως πρόσβαση λόγω ΝΑΤΟ. Η πρόθεση της Ελληνικής πλευράς να πείσει τις ΗΠΑ να εγκατασταθούν σε περισσότερα καίρια νησιά του Αιγαίου είναι μία προσπάθεια να αποτραπεί περισσότερο η Τουρκία να επιτεθεί κατά των νήσων αυτών. Οι Αμερικανοί φυσικά το αντιλαμβάνονται αυτό και δεν είναι διατεθειμένοι, όπως είναι λογικό, να εμπλακούν περισσότερο, παρά τις προσπάθειες της Κυβέρνησης προς αυτή την κατεύθυνση.
Πάγια πολιτική των ΗΠΑ για την περιοχή είναι η μη ένταξη στο άρμα των συμφερόντων οποιονδήποτε παρά μόνο των δικών της αν και η επιλογή μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας σε καίρια ζητήματα είναι σχεδόν πάντα προς Τουρκία λόγω μεγεθών. Αφελές λοιπόν να πιστεύεται ότι η εκχώρηση βάσεων σε περισσότερα νησιά θα βοηθήσει την Ελλάδα έναντι της Τουρκίας η οποία όταν είναι να δράσει, δρά πρώτα μεθοδικά διπλωματικά και έπειτα προχωρά σε ενέργειες. Σε περίπτωση σύγκρουσης στο Αιγαίο, δε θα πειράξει κανείς τους Αμερικανούς στρατιώτες όπου και αν είναι τοποθετημένοι αυτοί, αλλά όλους τους άλλους. Παράδειγμα προς αυτό αποτελεί η τουρκική επιχείρηση στη Βόρεια Συρία, στις κουρδικές περιοχές, όπου υπήρχε αριθμός αμερικανικών και γαλλικών δυνάμεων τους οποίους τούρκοι και ισλαμοφασίστες μισθοφόροι της Τουρκίας δεν πείραξαν ούτε κατά διάνοια.
Στα υπόλοιπα περί MDCA, οι απαιτήσεις της ελληνικής πλευράς ως προς τις συνεκπαιδεύσεις κτλ που ζητά από την αμερικανική πλευρά, όλα αυτά χρεώνονται κανονικά, είτε σε ποσά είτε με άλλα ανταλλάγματα. Αυτό το αναφέρουμε για να μη νομίζει κανείς ότι δίνεται κάτι δωρεάν. Ουδείς δίνει οτιδήποτε δωρεάν και πρόσφατο παράδειγμα είναι και η συνεκπαίδευση ελληνικών μαχητικών F-16 με αμερικανικά F-15 στη Λάρισα.
Η προσπάθεια απόκτησης μεταχειρισμένου υλικού μέσω της MDCA στα πλαίσια του προγράμματος EDA των ΗΠΑ, είναι μία καλή πρακτική για να κλείσουν σοβαρές «τρύπες» στο υλικό και τα μέσα των Ενόπλων Δυνάμεων με δύο σημαντικά αρνητικά. Πρόκειται περί μεταχειρισμένων που σημαίνει ότι αγοράζονται φθηνά αλλά χρειάζονται σοβαρές επενδύσεις σε εργασίες συντήρησης και αναβάθμισης και φυσικά δεν παράγονται οχήματα από εγχώριες εταιρείες τα οποία θα αναπτυχθούν και αγοραστούν μετέπειτα για λογαριασμό των Ενόπλων Δυνάμεων, διαδικασία η οποία απαιτεί εκτός από χρήμα, που δίνεται τελικά για τα μεταχειρισμένα και χρόνο. Στην παρούσα χρονική συγκυρία, η απόκτηση μεταχειρισμένων είναι επιθυμητή από κάθε άποψη μετά από 15 έτη αυτό-αφοπλισμού και κακής συντήρησης μέσων.
Η Κυβέρνηση στη νέα MDCA, θα έπρεπε να εστιάσει εκτός της Σούδας, για την επέκταση του Ναυστάθμου έχει αιτηθεί και επιμείνει αναλόγως και ορθώς, και στην προμήθεια μεταχειρισμένων αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού , πράγμα που λείπει πολύ από την Πολεμική Αεροπορία και οι ΗΠΑ αποσύρουν τέτοια αεροσκάφη τύπου KC-135 αφού σταδιακά θα εντάσσουν στον στόλο τους τα Pegassus της Boeing. Επιπλέον, αντικατάσταση παλαιότερων ραντάρ του Συστήματος Αεροπορικού Ελέγχου με νεότερα με την αρωγή των ΗΠΑ θα ήταν μία πολύ χρήσιμη βοήθεια. Ένα απαραίτητο πρόγραμμα για την Πολεμική Αεροπορία και τις Ένοπλες Δυνάμεις γενικότερα με την περίσταση να είναι εξαιρετική για κάτι τέτοιο.
Ως προς την παροχή πλοίων προς το Πολεμικό Ναυτικό στα πλαίσια της συνθήκης αυτής όπως διαδίδουν διάφοροι κύκλοι με αναφορές σε σκάφη κλάσης Ticonderoga, να αναφερθεί ότι κάτι τέτοιο δεν είναι στα αμερικανικά πλάνα αφού το Κογκρέσο πρέπει πρώτα να αποφασίσει για τυχόν διάθεση των πλοίων αυτών σε συμμάχους και έπειτα να αποφασίσει σε ποιους οπότε και εξουσιοδοτείται η Αμερικανική Κυβέρνηση να προχωρήσει στις ανάλογες ενέργειες και οι Αμερικανοί δεν παραβιάζουν τις διαδικασίες τους για τα συμφέροντα κανενός άλλου πλην των ιδίων.
ΟΙ λογικές της πολιτικής των βάσεων των περασμένων δεκαετιών δεν υφίστανται πλέον σε έναν κόσμο που κινείται πολύ πιο γρήγορα, επομένως, η εστίαση στην MDCA σε βάσεις που οι Αμερικανοί δε θέλουν να έχουν με τη νοοτροπία της χώρας που θέλει «προστασία», περνά μηνύματα ουχί αντάξια της χώρας και της θέσης της η οποία υποβαθμίζεται. Με την ανακοίνωση των όρων της νέας MDCA και τα περισσότερα δεδομένα γνωστά μετά την υπογραφή της, θα αναφερθούμε στο πόσο επικερδής είναι η νέα MDCA για τα ελληνικά συμφέροντα.
