Η Τουρκία αγόρασε τους S-400 με ξεκάθαρο σκοπό να έχει αυξημένες αντιαεροπορικές και αντιβαλλιστικές δυνατότητες με κάποια ίσως μεταφορά τεχνολογίας από τη Ρωσία που αφορά τα συστήματα αυτά. Οι ΗΠΑ προσέφεραν επί χρόνια στην Τουρκία του αντιαεροπροικό σύστημα Patriot PAC-3 αλλά χωρίς καμία μεταφορά τεχνολογίας στην τουρκική βιομηχανία με τους Τούρκους να μην είναι πρόθυμοι να δαπανήσουν δις δολάρια και να μην πάρουν αυτό που θέλουν.

Η αγορά και έλευση των S-400 σε τουρκικό έδαφος, προκάλεσε την έντονη αντίθεση των ΗΠΑ και τις διαμαρτυρίες των χωρών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα των F-35 αλλά και αρκετών χωρών του ΝΑΤΟ οι οποίες διαθέτουν νατοϊκό αεροπορικό υλικό, καθώς αυτό πλέον θα μπορούσε να εκτεθεί σε ρωσικά συστήματα. Ήδη, αρκετά ΝΑΤΟικά μη επανδρωμένα συστήματα αλλά και μαχητικά αεροσκάφη, αποφεύγουν τον τουρκικό εναέριο χώρο σε απόσταση που είναι σίγουρο ότι δεν τα βλέπουν τα ραντάρ των S-400. Η αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35 ήταν άμεση και αναμενόμενη και μετά την επιβολή των κυρώσεων της CAATSA, η επαναφορά τους στα επόμενα χρόνια κρίνεται ως πολύ δύσκολη έως ανέφικτη.

Τα προβλήματα που προκλήθηκαν και θα προκληθούν το επόμενο χρονικό διάστημα στην τουρκική αμυντική βιομηχανία θα είναι δυσεπίλυτα και θα καθυστερήσουν κατά πολύ, τόσο την παράδοση αρκετών νέων μέσων και τη συνέχιση διαφόρων προγραμμάτων ανάπτυξης αλλά και την εκτέλεση παραγγελιών από τρίτες χώρες, όπως το πρόγραμμα επιθετικών ελικοπτέρων που έχει αναλάβει η Τουρκία από το Πακιστάν.

Με τα παραπάνω κατά νου, οι Τούρκοι έριξαν δίχτυα για να πιάσουν γεμάτα, μέσω του Υπουργού Αμύνης τους Ακάρ ο οποίος πέταξε το πυροτέχνημα περί “Κυπριακής λύσης” στο ζήτημα των S-400 με σκοπό την άμεση άρση των κυρώσεων της CAATSA και της επανεισόδου της Τουρκίας στο πρόγραμμα των F-35. Όταν η Κύπρος είχε παραλάβει τους S-300, δε βρισκόταν υπό κάποια συμμαχία ούτε είχε αναλάβει βιομηχανικές υποχρεώσεις σε προγράμματα με συμμαχικές τεχνολογίες αιχμής. Η μεταφορά τους στην Ελλάδα και η εδώ αποθήκευσή τους ήταν μία εύκολη λύση για την Κυπριακή πλευρά η οποία πιέστηκε πάρα πολύ από όλες τις πλευρές στο να προβεί στην κίνηση μεταφοράς τους στην Ελλάδα και τελικά να λαμβάνει αντισταθμιστικά τα πυροβόλα Suzana κ.α. συστήματα.

Ο Ακάρ γνωρίζει ότι αν η Τουρκία υπαναχωρήσει τώρα στο ζήτημα των S-400, όχι μόνο θα μείνει η χώρα του χωρίς επαρκή Α/Α και Α/Β κάλυψη, ειδικά με την απειλή των ελληνικών Rafale να είναι ένα σίγουρο γεγονός από το καλοκαίρι-φθινόπωρο του 2021, αλλά και εκτίθεται ανεπανόρθωτα απέναντι στη Ρωσία η οποία είναι διατεθειμένη να δώσει ένα έστω μικρό τμήμα τεχνολογίας του συστήματος στην τουρκική βιομηχανία, αν οι Τούρκοι προχωρήσουν στην αγορά επιπλέον S-400 από τη Ρωσία.

Αν οι Τούρκοι συνεχίσουν την πολιτική τους με τους S-400 και ειδικα αν προχωρήσει σε επιπλέον αγορά συστημάτων από τη Ρωσία, τότε η πόρτα κλείνει δια παντός και είμαστε σίγουροι ότι αρκετά μέλη του Κογκρέσου και της Γερουσίας θα είναι ιδιαίτερα ευτυχείς να επιβάλλουν και τις υπόλοιπες κυρώσεις της CAATSA στην Τουρκία για συνεργασία με τον “εχθρό”. Ακόμα και στο ΝΑΤΟ θα υπάρξουν επιπτώσεις για την Τουρκία αφού θα έχει ξεφύγει η κατάσταση ενώ και η Ελλάδα θα μπορέσει να πιέσει στη μη άφεση αμαρτιών της Τουρκίας και να σπρώξει λίγο ακόμα την Τουρκία προς το γκρεμό, αν παίξει έξυπνα διπλωματικά.

Η επιλογή να μεταφερθούν οι S-400 στο Αζερμπαϊτζάν είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτή αλλά μία τέτοια κίνηση αν συμβεί όχι μόνο θα προκαλέσει προβλήματα με τη Ρωσία ως προς το τεχνολογικό σκέλος που επιθυμεί η Τουρκία, αλλά και με τον έλεγχο μιας τέτοιας κίνησης αφού οι ΗΠΑ θα θέλουν να ελέγξουν  την μεταφορά όλων των συστημάτων στο αζέρικο έδαφος ενώ θα είναι συνεχής η παρακολούθησή τους από εκεί και μετά μέσω δορυφόρου/πρακτόρων για να μην εμφανιστούν ξαφνικά στο έδαφος της Ανατολίας και είναι ενεργοί.

Όπως γίνεται κατανοητό, θα είναι πάρα πολύ δύσκολο η Τουρκία να προβεί σε μία τέτοια κίνηση που θα πλήξει το γόητρο του Σουλτάνου στο εσωτερικό αλλά και τις σχέσεις με τη Ρωσία ενώ θα αφαιρέσει από την Τουρκία την καλύτερη αντιβαλλιστική άμυνα που διαθέτει στο οπλοστάσιό της. Απόδειξη περί τούτου είναι και οι προχθεσινές δηλώσεις των Τούρκων ότι η Τουρκία δε θα αλλάξει την πολιτική της ως προς τους S-400 παρά τις πιέσεις που δέχεται λόγω των κυρώσεων η αμυντική της βιομηχανία. Ο ελιγμός αυτός ήταν μία σφυγμομέτρηση της αντίδρασης των ΗΠΑ σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο και από τη στιγμή που οι ΗΠΑ δεν έδειξαν πραγματικό ενδιαφέρον, το πείραμα θεωρήθηκε αποτυχημένο και επανήλθαν στις πραγματικές προθέσεις τους.