Η κυβέρνηση Ερντογάν και οι υπέρμαχοι κεμαλιστές υποστηρικτές της «Γαλάζιας Πατρίδας» ( Mavi Vatan ), έχουν εμπλέξει το τουρκικό κράτος σε διαρκείς πολεμικές επιχειρήσεις χαμηλής έντασης με μερικές εξάρσεις έντονων επιχειρήσεων στη Συρία, τα τελευταία 2 κυρίως χρόνια. Τα μέτωπα αυτά είναι η Νοτιοανατολική Τουρκία όπου εδώ και 30 χρόνια η Τουρκία αντιμετωπίζει το αντάρτικο του ΡΚΚ, το βόρειο Ιράκ, Η Συρία και η Λιβύη.

Στη Νοτιοανατολική Τουρκία, οι Τούρκοι έχουν παραταγμένη ούτως ή άλλως μία ολόκληρη Στρατιά( Σχηματισμός) η οποία έχει σαν αποστολή την πάταξη των Κούρδων αυτονομιστών εντός της Τουρκίας αλλά και στο έδαφος του Ιράκ. Οι επιχειρήσεις αυτές έχουν μία σταθερότητα και είναι συνεχείς ενώ προκαλούνται εκατέρωθεν απώλειες όπως η παρακάτω:

Στη Λιβύη οι Τούρκοι έχουν μεταφέρει μεγάλο αριθμό τεθωρακισμένων οχημάτων Kirpi και Vuran με μερικά αυτοκινούμενα πυροβόλα Firtina, άρματα Μ60, δεκάδες φορτηγά, αντιαεροπορικά Hawk και Hizil καθώς επίσης και τα UCAV και λοιπά UAVs τους.

Στη Συρία οι Τούρκοι φαίνεται ότι έχουν μεταφέρει έναν τεράστιο όγκο παντός είδους οχημάτων τα οποία, σύμφωνα με το παρατηρητήριο του Συριακού Εμφυλίου το οποίο έχει άριστη πρόσβαση στις περιοχές των ανταρτών, υπολογίζεται γύρω στα 7.300 οχήματα παντός τύπου ( δηλαδή από τζιπάκια μέχρι άρματα μάχης και Α/Κ πυροβόλα). Οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι έχουν στην περιοχή συνολικά 14.500 άνδρες προσωπικό αλλά ο παραπάνω αριθμός οχημάτων συνιστά τουλάχιστον 30.000 άνδρες του Τουρκικού Στρατού στη Συρία.

Αν έχουν μεταφέρει στα 3 αυτά μέτωπά τους όλα αυτά τα οχήματα, πόσα έχουν αυτή τη στιγμή στα δυτικά απέναντι στην Ελλάδα;