Γράφοντας στο ρωσικό Sputnik, ο Αμερικανός στρατιωτικός εμπειρογνώμονας και απόστρατος αξιωματικός πληροφοριών του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ, Scott Ritter, καυτηρίασε την παταγώδη αποτυχία της πολυδιαφημισμένης ουκρανικής αντεπίθεσης που κατέληξε σε μία από τις μεγαλύτερες αιματοχυσίες των τελευταίων δεκαετιών.
Αναλυτικότερα σημειώνει τα εξής:
«Σήμερα, ο δρόμος προς το Ραμποτίνο (στη Ζαπορίζια) μπορεί να περιγραφεί καλύτερα ως ένας αυτοκινητόδρομος προς την κόλαση: το γαλήνιο τοπίο μετατρέπηκε σε τοπίο γεμάτο με κρατήρες από οβίδες πυροβολικού, βόμβες και νάρκες.
Τα χωράφια που κάποτε καλλιεργούσαν καλλιέργειες που προορίζονταν να θρέψουν τον πλανήτη, τώρα φαίνεται να παράγουν μια άλλη σοδειά – τους σκισμένους, καμένους κυβόλιθους ουκρανικών αρμάτων μάχης, οχήματα μάχης πεζικού και άλλα στρατιωτικά οχήματα όλων των σχημάτων και μεγεθών.
Ο αέρας δεν βουίζει με μέλισσες, αλλά σφαίρες, και ο ουρανός σπαράσσεται από τον ήχο οβίδων που περνούν από πάνω, καθοδόν προς τον επιδιωκόμενο στόχο τους. Η μυρωδιά του φρέσκου χώματος, των νεαρών καλλιεργειών και των λουλουδιών του χωραφιού έχει αντικατασταθεί από τη δυσοσμία των σάπιων πτωμάτων, που εγκαταλείφθηκαν από τους συντρόφους τους που τράπηκαν σε φυγή για να σώσουν τη ζωή τους.
Το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας εκτίμησε ότι, από την έναρξη της ουκρανικής αντεπίθεσης στις αρχές Ιουνίου, ο ουκρανικός στρατός έχει υποστεί περίπου 43.000 απώλειες, με περισσότερα από 4.900 τεμάχια εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων 1.831 αρμάτων μάχης και οχημάτων μάχης πεζικού, να έχουν καταστραφεί.
Οι ρωσικές απώλειες, αν και αδιευκρίνιστες, αναφέρθηκαν από τον Πρόεδρο Πούτιν, ο οποίος δήλωσε ότι η αναλογία θανάτου ήταν 10:1 υπέρ της Ρωσίας. Αυτό ισοδυναμεί με 4.300 θύματα: η βάναυση λεπίδα του πολέμου κόβει και από τις δύο πλευρές.
Οι απώλειες που υπέστη η Ουκρανία ευθυγραμμίζονται κατά προσέγγιση με τις απώλειες που υπέστησαν οι γερμανικές δυνάμεις κατά τις επιθετικές επιχειρήσεις τους κατά του Σοβιετικού Στρατού στη μάχη του Κουρσκ, που πολέμησε τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1943. Η μάχη του Κουρσκ ήταν μια από τις μεγαλύτερες κατά τη διάρκεια του Β’ Κόσμου Πόλεμος.
Αυτό θα πρέπει να δώσει μια ιδέα για το εύρος και την κλίμακα της βίας που εκδηλώθηκε μέσα και γύρω από το χωριό Rabotino, και αλλού στις περιοχές Zaporozhye και Donetsk όπου η Ουκρανία και οι ρωσικές δυνάμεις έρχονται αντιμέτωπες.
Όταν ένας στρατός υφίσταται μια ήττα της έκτασης και της κλίμακας αυτής που υπέστη η Ουκρανία κοντά στο Ραμποτίνο, και σε άλλα χωράφια και χωριά κατά μήκος της γραμμής επαφής με τη Ρωσία, είναι συνήθως καθήκον της ηγεσίας των ηττημένων δυνάμεων να εξακριβώσει τους λόγους για τους οποίους η συνέβη ήττα, και στη συνέχεια να αναληφθούν διορθωτικά μέτρα για τη διόρθωση των προβλημάτων που εντοπίστηκαν.
Ήρθε εβδομάδες αφότου δέχτηκαν κριτική από τους πρώην συμμάχους και εταίρους τους στο ΝΑΤΟ, οι οποίοι παρείχαν στην Ουκρανία τόσο το υλικό που χρησιμοποιήθηκε για τον εξοπλισμό του ουκρανικού στρατού όσο και εκπαίδευση για το πώς αυτός ο εξοπλισμός θα χρησιμοποιηθεί στη μάχη κατά των Ρώσων.
Σύμφωνα με το ΝΑΤΟ, οι Ουκρανοί δεν χρησιμοποιούσαν τις τακτικές που τους διδάσκονταν στη Γερμανία, τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο και ως εκ τούτου απέτυχαν να αξιοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο τον εξοπλισμό που τους είχε παρασχεθεί για αυτήν την επίθεση.
Από την ουκρανική σκοπιά, ωστόσο, η ευθύνη επιρρίπτεται στο ΝΑΤΟ επειδή παρείχε στην Ουκρανία ένα σχέδιο δράσης, αλλά δεν παρείχε τα απαραίτητα εργαλεία για την επιτυχή εφαρμογή του σχεδίου».
(απεμπε-EPA-RUSSIAN DEFENCE MINISTRY PRESS SERVICE photo)
