Το Υπουργείο απάντησε ότι έχουν πωληθεί συλλογές κεφαλών για τους αντιαρματικούς πυραύλους μεγάλης εμβέλειας από το 2010, με την τελευταία να παραδίνεται το 2018 ενώ δύο παρτίδες με συλλογές κεφαλών για τους μέσης εμβέλειας, παραδόθηκαν το 2013 και το 2018.
Τα δικαιώματα παραγωγής μαζί με το υλικό που απαιτείται πωλήθηκαν στην εταιρεία ROKETSAN η οποία κατασκευάζει πυραυλικό υλικό το οποίο διαθέτει στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις. Συγκεκριμένα, οι πύραυλοι αυτοί χρησιμοποιούνται από τα τουρκικά UCAV τύπου Bayraktar, ANK-S κ.α. στα διάφορα μέτωπα στα οποία εμπλέκεται η Τουρκία.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η Γερμανική Κυβέρνηση, απαντώντας επί του ζητήματος, ανέφερε ότι έχουν παράσχει όλα τα απαραίτητα υλικά, τεχνολογία και μεθόδους για να επιτευχθεί η παραγωγή αλλά, δηλώνει άγνοια για το αν η Τουρκία είναι ικανή από μόνη της να συναρμολογήσει τα υλικά. Αυτό είναι μία δήλωση που υποδηλώνει ότι ναι μεν η Τουρκία έχει αγοράσει το υλικό και την τεχνολογία αλλά δεν είχε το εξειδικευμένο προσωπικό που απαιτείται( αρχικά προφανώς) για να προχωρήσει σε συναρμολόγηση των κεφαλών.
Επομένως ποιος συναρμολόγησε και εκπαίδευσε το τουρκικό προσωπικό να μπορεί να εκτελέσει τις συναρμολογήσεις; Η απάντηση είναι προφανής. Γερμανοί μηχανική μετέβησαν στην Τουρκία και παρείχαν τις υπηρεσίες τους στην ROKETSAN και να παραχθούν οι πύραυλοι που χρησιμοποιούν σήμερα τα τουρκικά UCAV.
Όλο το υλικό δόθηκε στην Τουρκία με πιστοποιητικό τελικού χρήστη και την υποχρέωση προς την Τουρκική πλευρά να μην εξάγει τα όπλα προς τρίτο μέρος χωρίς τη Γερμανική έγκριση ( δηλαδή την αποδοχή από τη Γερμανική Κυβέρνηση). Η ερώτηση αν έχει δοθεί τέτοια άδεια στην Τουρκία απαντήθηκε από το γερμανικό Υπ. Οικ με το ότι δεν υποχρεούται να απαντήσει την ερώτηση. Δηλαδή, αν ο GNA έχει παραλάβει πυραύλους ίδιας τεχνολογίας, αυτό θα έχει επιτραπεί από τη Γερμανική Κυβέρνηση προς την Τουρκία.
Καταλαβαίνει κανείς ότι η Γερμανία μπορεί να ομιλεί για εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία το οποίο έχει ψηφιστεί από το Κοινοβούλιο, αλλά η Γερμανική Κυβέρνηση μπορεί να παρακάμψει το Κοινοβούλιο πίσω από κλειστές πόρτες και να πράξει όπως η ίδια επιθυμεί.
Μετά τα όσα αναφέρθηκαν, πρέπει να είναι κάποιος το λιγότερο αφελής, αν όχι κάτι χειρότερο, για να πιστεύει ότι η Γερμανική Κυβέρνηση θα κινηθεί αντιτουρκικά. Από τα πιο απλά ζητήματα κρίνονται και τα πιο περίπλοκα.
