Αυτό σημαίνει ότι η κατασκευάστρια εταιρεία πρέπει να παράξει εντός των δύο μηνών που απομένουν ακόμα 30 μαχητικά του τύπου τα οποία και θα παραδώσει στους διάφορους χρήστες κατά σειρά παραγγελίας που έχει γίνει. Η εταιρεία, θεωρητικά πάντα, μπορεί να πετύχει αυτόν τον αριθμό μαχητικών μέχρι το τέλος του έτους καθώς έχει τον τρόπο, τη γνώση και όλα τα μέσα που απαιτούνται, συν το απαραίτητο ρευστό γι αυτό το σκοπό.  

Ακόμα και έτσι όμως, είναι διακριτό ότι τόσο η πανδημία όσο και οι αλλαγές στην παραγωγική διαδικασία και η αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα, έχουν επιφέρει προβλήματα στη διαδικασία παραγωγής και το αποτέλεσμα είναι η εταιρεία να κάνει αγώνα δρόμου στο τέλος των δύο τελευταίων ετών για να πετύχει τον αριθμό παραγωγής και παράδοσης αεροσκαφών του τύπου που έχει υποσχεθεί στους πελάτες της.  

Θυμίζουμε μάλιστα ότι πέρυσι, που ήταν εντονότερο το πρόβλημα λόγω της πανδημίας, η εταιρεία πέτυχε παρά μία μέρα το στόχο παράδοσης των αεροσκαφών που ήταν προγραμματισμένος με περίπου 122+ αεροσκάφη να παραδίδονται. Φέτος ο αριθμός είναι μεγαλύτερος από πέρυσι αλλά η εταιρεία θα ζοριστεί. Το 2022 αναμένεται να είναι πιο βατό καθώς από αυτό το έτος θα γίνει η πλήρης αλλαγή της μετακίνησης της παραγωγής απαρτίων από τουρκικές εταιρείες σε αμερικανικές, οπότε και θα επισπευσθούν οι διαδικασίες παραγωγής αφού το έργο των τουρκικών εταιρειών αναλαμβάνουν αμερικανικές εταιρείες και ο στόχος για το 2022 θα είναι μεγαλύτερος.