Είναι ένα δάνειο, το οποίο θα το εκδίδουν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μαζί. Θα εμφανιστούν δηλαδή ως μία ενιαία οντότητα και θα ζητήσουν την τοποθέτηση ενός ευρωπαϊκού ομολόγου, την εγγύησή του οποίου θα αναλάβουν πάλι όλες οι χώρες μαζί. Τουτέστιν: Για την αποπληρωμή του δανείου, θα είναι το ίδιο υπεύθυνες όλες οι χώρες της Ευρωζώνης και όχι μόνο η Ιταλία, η Ισπανία ή η Ελλάδα (η περιβόητη αλληλεγγύη).

Αυτό, στην παρούσα φάση θα βοηθούσε την Ιταλία και την Ισπανία, οι οποίες πλήττονται βάναυσα από την πανδημία του κορωνοϊού, ενώ δεν έχουν επουλώσει ακόμη τις πληγές που άφησε πίσω της η χρηματοοικονομική κρίση.

Ευτυχώς, η Ελλάδα πήρε εγκαίρως μέτρα και γλύτωσε ακόμα μεγαλύτερη ζημιά. Ωστόσο, η οικονομία της θα πλήγεται εξίσου βάναυσα, όπως και της Γαλλία ή της Πορτογαλίας.

Συνεπώς, με βάση όσα λέγονται από ειδικούς, της μακροοικονομίας, το θέμα δεν αφορά μόνο τις χώρες που πλήττονται, αλλά την ίδια την υπόσταση της Ευρωζώνης.

Επειδή η κρίση προέκυψε από εξωτερικούς παράγοντες, χωρίς να φέρει κάποια χώρα με τις ενέργειές της την ευθύνη, ο Νότος ζητά να αντιμετωπιστεί με συλλογικές αποφάσεις και συλλογική ευθύνη, προκειμένου, σημαντικές χώρες της Ευρωζώνης όπως η Ιταλία ή η Ισπανία να μην περιέλθουν σε αδυναμία εξεύρεσης πόρων από τις αγορές, λόγω της βαθιάς ύφεσης που προκαλεί ο ιός.  Αυτό, θα έθετε σε κίνδυνο όχι μόνο τις χώρες αυτές αλλά και την ύπαρξη του ίδιου του Ευρώ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των υπερμάχων του ευρωομολόγου.

Η Γερμανία αντιδρά και ζητά να χρησιμοποιηθούν 410 δισ. ευρώ από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας για την μεμονωμένη χρηματοδότηση των χωρών.

Αυτό όμως χωλαίνει επειδή:

•  Το εν λόγω ποσό μπορεί να μην αρκετό σε σχέση αφενός με το μέγεθος των οικονομιών αφετέρου με τις ανάγκες που πιθανόν να προκύψουν.
• Ο συγκεκριμένος δανεισμός από τον ΕΣΜ συνεπάγεται και την υπογραφή μιας μορφής μνημονίου με συγκεκριμένα μέτρα που θα επιβληθούν και τα γνωστά αποτελέσματα σε σχέση με τις αξιολογήσεις των χωρών.

Με άλλα λόγια ο τευτονικός Βορράς, με επικεφαλής την Γερμανία, αρνούμενος την έκδοση κοινού δανείου, το οποίο θα αναλάβουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες μαζί, θέλει να επιβάλλει Μνημόνιο με μέτρα λιτότητας και για τον κορωνοϊό, μέτρα τα οποία θα επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τις οικονομίες.

Αν θέλει κάποιος να το θέσει πιο «ωμά», από την δική τους οπτική γωνία, αφήνουν τον Νότο να πεθάνει! Αναμένουμε βέβαια τι μέλλει γενέσθαι, καθώς οι Ιταλοί μαζί με τους Ισπανούς έθεσαν βέτο στην πρόταση των Γερμανών.

Ένα είναι το σίγουρο: Οι οικονομίες, οι οποίες βασίζονται στις επιχειρήσεις, πρέπει να πάρουν ξανά μπρος.