«Ξέραμε όλοι ότι η κατάσταση είχε επιδεινωθεί, ότι θα μπορούσε να μην τα καταφέρει. Επί αρκετές ημέρες υπήρχε κίνδυνος ζημιάς στα νεφρά και στον μυελό, αλλά δεν διακόψαμε τις θεραπείες. Στη συνέχεια, ο οργανισμός του πάπα ανταποκρίθηκε στις θεραπείες και η λοίμωξη των πνευμόνων άρχισε να υποχωρεί», δήλωσε ο καθηγητής.

Όπως πρόσθεσε ο Αλφιέρι, κατά τη διάρκεια μιας κρίσης του αναπνευστικού συστήματος του ποντίφικα, «οι άνθρωποι γύρω του είχαν δάκρυα στα μάτια» αλλά «ο ίδιος είχε πάντα γνώση του συνέβαινε και αυτό ακριβώς τον βοήθησε να κρατηθεί στη ζωή».

Ο καθηγητής της καθολικής πολυκλινικής Αγκοστίνο Τζεμέλι, τέλος, αναφερόμενος στη δύναμη του Φραγκίσκου και στη θετική έκβαση της δύσκολης αυτής περιπέτειας της υγείας του, υπογράμμισε:

«Το σώμα του είναι ταλαιπωρημένο, αλλά το μυαλό του λειτουργεί σαν να είναι πενήντα ετών. Το απέδειξε και κατά την τελευταία εβδομάδα παραμονής στο νοσοκομείο. Μόλις άρχισε να νιώθει καλύτερα, ζήτησε να επισκεφθεί τον όροφο στον οποίο βρισκόταν το δωμάτιό του. Μετά ήρθε η βραδιά της πίτσας: έδωσε χρήματα σε έναν συνεργάτη του και πρόσφερε πίτσα σε όλο το προσωπικό που τον είχε βοηθήσει εκείνη την ημέρα. Η βελτίωση της κατάστασης του πάπα ήταν συνεχής και κατάλαβα ότι είχε αποφασίσει να επιστρέψει στο Βατικανό, στον ξενώνα της Αγίας Μάρθας, όταν ένα πρωί μου είπε: “είμαι ακόμη ζωντανός. Πότε θα γυρίσουμε στο σπίτι;”».

(ΑΠΕ -ΜΠΕ / Θ. Ανδρεάδης – Συγγελάκης / photo: pixabay)