«Οι λάθος αντιλήψεις του τον οδήγησαν στο ολέθριο τέλος»

Δύο χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την άνανδρη δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα και τα πράγματα φαίνεται πως ακόμη δε οδεύουν προς αίσιο τέλος όσον αφορά το πόρισμα της εκτέλεσης του από τις αλβανικές ειδικές δυνάμεις. Εκτός των άλλων, σημερινό αλβανικό δημοσίευμα θέλοντας να αμαυρώσει τη μνήμη του Κ. Κατσίφα, αναπαραγάγει τις απόψεις ενός Ελλαδίτη κληρικού ο οποίος υπηρέτησε για ένα χρονικό διάστημα ως κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Αργυροκάστρου, του Ελευθέριου Μπαλάκου.

Ο ίδιος, σύμφωνα με τα όσα γράφει, αναφερόμενος στο αποτέλεσμα της δικής του Παύλου Φύσα, προσπαθεί να σπιλώσει τη μνήμη του Βορειοηπειρώτη νέου, ως και να “αποφανθεί” για το εάν είναι ήρωας ή όχι. Θεωρώντας τον ως ένα “φτωχό” θύμα του εθνικισμού τον παρουσιάζει ως επικίνδυνο και ταραχοποιό. Είναι απίστευτα λυπηρό ένας ιερωμένος και μάλιστα μιας τόσο ιστορικής και αιματοβαμμένης Μητρόπολης, να μην γνώρισε την πραγματικότητα στην οποία διαβιοί ο βορειοηπειρωτικός ελληνισμός. Φαίνεται πως τα οφφίκια τα οποία έλαβε από τον σεβάσμιο Μητροπολίτη Αργυροκάστρου, δεν του αρκούν και προσπαθεί να προσβάλει, να προκαλέσει και να δυσφημήσει με τις δημοσιευμένες απόψεις του όλη την Εθνική Ελληνική Μειονότητα.

Άραγε αυτή του η στάση σε τι αποσκοπεί; Ήδη σε αρκετούς Έλληνες της Μειονότητας είναι γνωστές οι γνώμες του, για εξομοίωση των Ελλήνων και των δικαιωμάτων τους με το νέο – αλβανικό σύστημα που προσπαθεί να κατασπαράξει οτιδήποτε το ελληνικό και διαφορετικό.

Από τα όσα γράφει, εύκολα μπορεί κάποιος να καταλάβει πως ο ιερέας έχει υιοθετήσει τις θέσεις των ακραίων αλβανών και φυσικά σπεύδει να βγάλει ο ίδιος πόρισμα για τις συνθήκες θανάτου την στιγμή που η αλβανική δικαιοσύνη ακόμη δεν έχει προβεί στην έκδοσή του.

Εμείς θα του υπενθυμίσουμε μια σοφή λαϊκή ρήση την οποία προφανώς αγνοεί, ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς πάτερ Ελευθέριε.

Διαβάστε την δημοσίευση του όπως αναρτήθηκε στο προσωπικό προφίλ του στο Facebook:

Ξέρω πως κάποιοι θα με μισήσουν για την ανάρτηση μου αυτή. Δεν με πειράζει. Με ενδιαφέρει η αλήθεια των πραγμάτων.

Μερικοί ατυχώς αυτές τις ημέρες συγκρίνουν τον Παύλο Φύσσα με τον Κωνσταντίνο Κατσιφα.

Μέγα λάθος. Άλλα τα δεδομένα του ενός , άλλα του άλλου.

Ήθελα να καταθέσω την προσωπική μου μαρτυρία.

Την ημέρα του θανάτου του Κωνσταντίνου Κατσιφα ήμουν στο χωριό Βουλιαρατες.
Διακονουσα τότε στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας. Έχω προσωπική εμπειρία και άποψη.
Ενημερωτικά: Κάνεις δεν μας απαγόρευσε να τελέσουμε εκείνη την ημέρα την Θεία Λειτουργία στα ελληνικά. Το χωριό είναι βορειοηπειρωτικό και η ελληνική γλώσσα είναι η καθιερωμένη σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Δεν μας απαγόρευσε κάνεις να αναρτήσουμε σημαίες Ελληνικές. Γεμάτος ο τόπος από σημαίες ήταν. Δεν μας απαγόρευσε κάνεις να αποδώσουμε τιμές στους Έλληνες πεσόντες του ’40 που κείτονται στο στρατιωτικό κοιμητήριο, ούτε να κάνουμε τις εκδηλώσεις οι οποίες ήταν προγραμματισμένες. Προς τί λοιπόν όλο αυτό; Ο κ.Κατσιφας ήθελε να αναρτήσει δική του (προσωπική σημαία) όταν οι αρχές του έκαναν συστάσεις και τον εμπόδισαν άρχισε – αφού ήταν όπλισμενος- να ρίχνει.

Έχω ένα ερώτημα : Στο σημείο εκείνο ήταν πολλά παιδιά εκείνη την ημέρα.Ο Κατσιφας και η αστυνομία σε πολύ κοντινή απόσταση .Αν μια σφαίρα χτύπαγε ένα από τα παιδιά, μήπως τώρα θα διηγουμασταν την ιστορία ανάποδα;

Τέλος ενώ ο Κατσιφας είχε ξεφύγει από από τους αστυνομικούς. Είχε ανέβει σε ένα ύψωμα.Ο ίδιος πάλι προκάλεσε τα γεγονότα , πήγε στους αστυνομικούς ξανά και αφού δεν έριχνε το όπλο κατά την παραγγελία της αστυνομίας, τον σκότωσαν.

Η αλήθεια είναι σκληρή το ξέρω.Ποναει. Γκρεμίζει ίσως τα ιδεολογήματα που έχουμε χτίσει. Πρέπει όμως να ειπωθεί.

Όπως στην εκκλησία δεν είναι μάρτυρας απλώς όποιος χάσει την ζωή του. Τα κίνητρα του μαρτυρίου αναδεικνύουν τον μάρτυρα. Έτσι και ο ήρωας δεν είναι κάποιος που θυσιάζει την ζωή του για να διασφαλίσει την ιδεολογία του.Ηρωας είναι εκείνος που θυσιάζεται για τους άλλους.

Δεν είδα στον θάνατο του Κατσιφα κάτι τέτοιο .Είχε εθνικό φρόνημα” ου κατ’ επιγνωσιν” . Οι λάθος αντιλήψεις του τον οδήγησαν στο ολέθριο τέλος, και όχι η υπεράσπιση των άλλων.

Μου κάνει εντύπωση όμως πως εύκολα αναδείχθηκε ήρωας και σύμβολο.Ζουμε σε πολύ περίεργες εποχές αλήθεια.

Οι άνθρωποι εύκολα ζητάμε να κατασκευάσουμε σύμβολα. Ο Κατσιφας ήταν το τέλειο σύμβολο στα χέρια εκείνων που ήθελαν να χαράξουν τις δικές τους πολίτες κατευθύνσεις. Είναι κρίμα ένας θάνατος να είναι χρησιμοποιείται έτσι .

Προσωπικά τον μνημονεύω στην προσκομιδή τον Κωνσταντίνο.Οχι ως ήρωα. Αλλά ως ένα ταλαίπωρο άνθρωπο , θύμα του εθνικισμού. Γιατί ο εθνικισμός δεν έχει ούτε φυλή , ούτε πατρίδα. Με συμπόνια βλέπω τους γονείς του που έχασαν το παιδί τους.

Αν και λυπάμαι όταν τους βλέπω να χρησιμοποιούνται ως εργαλεία εθνικιστικής προπαγάνδας. Έχω σοβαρές ενστάσεις για τον τρόπο που η Αλβανική Αστυνομία διαχειρίστηκε το θέμα. Θα μπορούσε ίσως να μην τον σκοτώσει. Πάντως προκάλεσε την καταδίκη του. Είναι γεγονός.

Έκανα λόγο για το συγκεκριμένο γεγονός και μόνον. Μεσα στην σύγχυση των ημερών ήθελα να ακουστεί ένας λόγος διαφορετικός , κατά το δυνατόν αντικειμενικός.

Άλλη συζήτηση είναι η Ελληνική μειονότητα στην Αλβανία.Εκει δεν είναι ” μέλι γάλα” τα πράγματα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.

Τώρα μίλησα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ για τον θάνατο του μακαρίτη του Κατσιφα.

Ελευθέριος Μπαλάκος via Facebook

ΠΗΓΗ: himara.gr