Τώρα, το ζώο εντοπίστηκε να περπατά και καταγράφηκε σε μια κάμερα που ενεργοποιείται από την κίνηση, μια από τις 80 τέτοιες συσκευές που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του ερευνητικού προγράμματος Expedition Cyclops, στα απομακρυσμένα και αφιλόξενα βουνά Κύκλωπα στην επαρχία Παπούα της Ινδονησίας.

Το εν λόγω ζώο είναι στην πραγματικότητα η έχιδνα με μακριά ράμφη του Attenborough ( Zaglossus attenboroughi) και έχει καταγραφεί επιστημονικά μόνο μία φορά στο παρελθόν, το 1961, από τον Ολλανδό βοτανολόγο Pieter van Royen.

«Λόγω της υβριδικής του εμφάνισης, μοιράζεται το όνομά του με ένα πλάσμα της ελληνικής μυθολογίας που είναι μισός άνθρωπος, μισός φίδι», είπε ο Τζέιμς Κέμπτον, βιολόγος από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης που ηγήθηκε της αποστολής. «Ο λόγος που φαίνεται τόσο διαφορετικό από άλλα θηλαστικά είναι επειδή είναι μέλος των μονοτρήματων – μιας ομάδας ωοτοκίας που χωρίστηκε από το υπόλοιπο θηλαστικό δέντρο της ζωής πριν από περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια».

Όπως και τα αυστραλιανά ξαδέρφια του, αυτό το είδος είναι διαβόητα ντροπαλό και κάνει το μεγαλύτερο μέρος της περιπλάνησής του στο σκοτάδι, συνήθως καλά κρυμμένο στην κάλυψη του εδάφους.

Μαζί με άλλα τρία είδη έχιδνας και τον πλατύποδα, είναι ένα από τα πέντε εναπομείναντα μονοτρήματα στον πλανήτη. Περιλαμβάνεται επίσης ως Κρίσιμα Απειλούμενο στην Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN και δεν έχει καταγραφεί ποτέ εκτός των βουνών του Κύκλωπα.

Προηγούμενες αποστολές το 2022 είχαν δώσει στους επιστήμονες ελπίδα, αφού ανακάλυψαν χαρακτηριστικές «τρύπες μύτης» στο έδαφος, ένα ενδεικτικό σημάδι του ζώου με μακρύ ράμφος που αναζητά για τροφή έντομα εδάφους. Ωστόσο, η ομάδα Expedition Cyclops είχε σχεδόν εγκαταλείψει μετά από τέσσερις εβδομάδες χωρίς θεάσεις, παρά το γεγονός ότι ανέπτυξε τις 80 κάμερες σε μια έκταση, σε υψόμετρο που ξεπερνούσε τα 11.000 μέτρα (36.089 πόδια), ένα ύψος μεγαλύτερο από το Έβερεστ.

Τελικά, όμως, στάθηκαν τυχεροί: Την τελευταία μέρα, στην τελευταία κάρτα μνήμης που ανακτήθηκε, δεν είχαν απλώς εικόνες, αλλά βίντεο από την σπάνια έχιδνα. Αν και είναι δύσκολο να γίνει λάθος, οι ερευνητές φρόντισαν και επιβεβαίωσαν την ταυτότητά της, με τον καθηγητή Kristofer Helgen από το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Ερευνών Μουσείων.

Η ομάδα συνεργάστηκε στενά με τις τοπικές κοινωνίες. Η έχιδνα έχει πολιτιστική σημασία για μια τέτοια κοινότητα, τους ανθρώπους του Yongsu Sapari, που κατοικούν στις βόρειες πλαγιές των βουνών για 18 γενιές. Λέγεται ότι όταν υπάρχει σύγκρουση, η μία πλευρά στέλνεται στις οροσειρές για να ψάξει για μια έχιδνα, ενώ η άλλη πλευρά κατευθύνεται στον ωκεανό για να βρει ένα μάρλιν. Επειδή ήταν τόσο δύσκολο να βρεθούν και τα δύο, συχνά χρειάζονταν δεκαετίες για να γίνει αυτό. Ωστόσο, μόλις τα έβρισκαν, τα ζώα συμβόλιζαν το τέλος του αγώνα.

Η έχιδνα είναι επίσης ένα είδος EDGE, το οποίο θεωρείται «μοναδικό» και κοντά στην εξαφάνιση. Αυτός ο νυχτερινός περιπλανώμενος έχει επίσης εξελιχθεί ανεξάρτητα από άλλα θηλαστικά για περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια.

Η ομάδα έκανε πολλές άλλες ανακαλύψεις στο δύσκολο ταξίδι: αρκετές δεκάδες νέα είδη εντόμων, την εκ νέου ανακάλυψη του μελισματοφάγου Mayr ( Ptilopora mayri ) για πρώτη φορά από το 2008 και ένα νέο γένος γαρίδων που κατοικούν στο έδαφος και στο δέντρο.

(photo: pixabay)