Χρησιμοποιώντας ως «τσιμπιδάκι» μια ακτίνα λέιζερ, κατάφεραν να κρατήσουν δύο απομονωμένα άτομα, να τα κρατήσουν ακίνητα και να τα ενώσουν.

«Η μέθοδος μας περιλαμβάνει την παγίδευση τριών απομονωμένων ατόμων σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, που φτάνουν το ένα εκατομμυριοστό ενός βαθμού Κέλβιν, χρησιμοποιώντας ακτίνες λέιζερ υψηλής συγκέντρωσης, σε έναν θάλαμο κενού, που έχει το μέγεθος μιας τοστιέρας» εξήγησε ο φυσικός Μίκελ Άντερσεν.

Η ομάδα του Πανεπιστημίου Οτάγκο, χρησιμοποίησε άτομα ρουβιδίου, τα οποία συνήθως ενώνονται για να φτιάξουν μόρια διρουβιδίου.

Τα μόρια απαιτούν τουλάχιστον τρία άτομα για να δημιουργηθούν. Έτσι, ενώ οι ερευνητές είχαν στη διάθεση τους ένα ζεύγος ατόμων ρουβιδίου για να αλληλεπιδράσουν, χρειάστηκαν ένα τρίτο για να δημιουργηθεί ο δεσμός.

Με κάμερα υψηλής ανάλυσης, οι ερευνητές παρατήρησαν πως τα άτομα αλληλεπιδρούν με μικρότερη ταχύτητα από αυτή που υπολόγιζαν.

«Με την ανάπτυξη, αυτή η τεχνική μπορεί να μας προσφέρει τρόπους για να φτιάξουμε και να ελέγξουμε μόρια συγκεκριμένων χημικών» δήλωσε ο Μάρβιν Γουέιλαντ, υπονοώνοντα πως τεχνολογίες όπως μικροσκοπικά κυκλώματα και αναβαθμισμένα και εξελιγμένα φάρμακα θα μπορούν να κατασκευαστούν σε ατομικό επίπεδο στο μέλλον.

(sputniknews – φωτο:pexels)