Πολλοί αστεροειδείς που έχουν τρυπήσει την επιφάνεια του νάνου πλανήτη Δήμητρα (Ceres) φαίνεται επίσης να έχουν επηρεάσει τη δεξαμενή πολύτιμων οργανικών μορίων του.
Το 2017, οι επιστήμονες που μελετούσαν δεδομένα που στάλθηκαν από το διαστημόπλοιο Dawn της NASA εντόπισαν αρχικά οργανικές ενώσεις γνωστές ως αλειφατικά μόρια κοντά σε έναν κρατήρα πρόσκρουσης πλάτους 32 μιλίων στη Δήμητρα . Από τότε, προσπαθούν να εντοπίσουν την προέλευση αυτών των μορίων. Λίγες μελέτες πρότειναν ότι οι αστεροειδείς τους μετέφεραν στον πλανήτη νάνο, ενώ άλλες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι σχηματίστηκαν στην ίδια τη Δήμητρα.
«Διαπιστώνουμε ότι τα οργανικά μπορεί να είναι πιο διαδεδομένα από ό,τι αναφέρθηκε αρχικά και ότι φαίνεται να είναι ανθεκτικά σε κρούσεις με συνθήκες που μοιάζουν με τη Δήμητρα», δήλωσε ο Juan Rizos, αστροφυσικός στο Instituto de Astrofisica de Andalucia στην Ισπανία και συν-συγγραφέας στη νέα μελέτη.
Για να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους, ο Rizos και οι συνεργάτες του πραγματοποίησαν μια σειρά πειραμάτων που μιμούνται τις συνθήκες πρόσκρουσης που αναμένονταν στη Δήμητρα στο Ames Vertical Gun Range της NASA στην Καλιφόρνια, μια εγκατάσταση αφιερωμένη στην προσομοίωση της φυσικής και της μηχανικής των κρατήρων και των κρούσεων αστεροειδών.
Η ομάδα συνένωσε επίσης δεδομένα από την κάμερα και το φασματόμετρο απεικόνισης στο Dawn, και τα δύο σύνολα δεδομένων μαζί επέτρεψαν στην ομάδα να χαρτογραφήσει περιοχές πλούσιες σε οργανικά στο Ceres με μεγαλύτερη λεπτομέρεια από ό,τι είχε γίνει στο παρελθόν.
Τα ευρήματα δείχνουν συλλογικά μια «καλή συσχέτιση» οργανικών ουσιών με περιοχές που φιλοξενούν παλαιότερες κρούσεις, λένε οι ερευνητές, δείχνοντας ότι τα χτυπήματα αστεροειδών πράγματι επηρέασαν την παρουσία και την αφθονία των οργανικών ουσιών για δισεκατομμύρια χρόνια.
“Ενώ η προέλευση των οργανικών ουσιών παραμένει ελάχιστα κατανοητή, έχουμε τώρα καλές ενδείξεις ότι σχηματίστηκαν στη Δήμητρα και πιθανότατα με την παρουσία νερού. Υπάρχει η πιθανότητα να βρεθεί μια μεγάλη εσωτερική δεξαμενή οργανικών ουσιών μέσα στη Δήμητρα“, είπε ο Rizos στην ίδια δήλωση. «Έτσι, από τη δική μου οπτική γωνία, αυτό το αποτέλεσμα αυξάνει τις αστροβιολογικές δυνατότητες της Δήμητρας».
Η έρευνα 2023-2032 για την πλανητική επιστήμη και την αστροβιολογία, προσδιόρισε τη Δήμητρα ως στόχο υψηλής προτεραιότητας για μια αποστολή με επιστροφή δείγματος, η οποία μπορεί να συμβεί αρκετές δεκαετίες στο μέλλον.
Εν τω μεταξύ, ένας άλλος ανιχνευτής της NASA που ονομάζεται Lucy θα εξερευνήσει σύντομα 10 αστεροειδείς trojan που πιστεύεται ότι κρατούν ενδείξεις για τη δημιουργία του ηλιακού μας συστήματος και ακόμη και της Γης, χάρη στο υλικό φιλοξενίας από το πρώιμο ηλιακό σύστημα.
“Πιθανότατα θα βρούμε διαφορές, καθώς οι Τρωικοί αστεροειδείς έχουν βιώσει πολύ διαφορετικές ιστορίες πρόσκρουσης από τη Δήμητρα”, είπε ο Rizos, “και επειδή υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι Τρωικών αστεροειδών.” Η σύγκριση των δεδομένων από την αποστολή Lucy με αυτά που συγκέντρωσε η Dawn θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα πώς αυτά τα οργανικά μόρια είναι πασπαλισμένα σε όλο το εξωτερικό ηλιακό σύστημα, πρόσθεσε.
Αυτή η έρευνα παρουσιάστηκε την Τρίτη (17 Οκτωβρίου) στη συνάντηση της Geological Society of America’s GSA Connects 2023.
(photo: pixabay)
