Οι επιστήμονες ήθελαν να μάθουν πόσο χρονών είναι αυτοί οι αρειανοί μετεωρίτες. Και τώρα φέρεται να έχουν λύσει αυτό το παζλ χρησιμοποιώντας έναν ειδικό πυρηνικό αντιδραστήρα προσανατολισμένο στην έρευνα.
Ανακάλυψαν ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους μετεωρίτες δεν είναι πολύ παλιοί, μόνο μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Νομίζουν ότι αυτοί οι βράχοι προήλθαν από πρόσφατη ηφαιστειακή δραστηριότητα στον Άρη, ειδικά από το μεγαλύτερο ηφαίστειο σε ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα, που ονομάζεται Olympus Mons.
Ένας επιστήμονας ονόματι Δρ. Μπεν Κοέν, μαζί με μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και μερικούς ερευνητές στις ΗΠΑ, εργάστηκαν πολύ σκληρά για να υπολογίσουν την ακριβή ηλικία αυτών των αρειανών μετεωριτών. Χρησιμοποίησαν μια ειδική μέθοδο που ονομάζεται «argon-argon» για να μετρήσουν την ηλικία.
«Γνωρίζουμε από ορισμένα χημικά χαρακτηριστικά ότι αυτοί οι μετεωρίτες είναι σίγουρα από τον Άρη», εξήγησε ο Δρ Κοέν.
Έβαλαν μικρά κομμάτια από επτά μετεωρίτες του Άρη στον πυρηνικό αντιδραστήρα για να ελέγξουν τα επίπεδα αργού. Εξέτασαν επίσης το αργό που μπορεί να είχαν μαζέψει οι βράχοι στο διάστημα και φρόντισαν να μην αναμειχθούν με τον αέρα της Γης.
«Μόλις το κάναμε αυτό, οι ηλικίες αργού-αργού εμφανίστηκαν ως νεαρές και ταίριαξαν τέλεια με τα ευρήματα άλλων μεθόδων, όπως το Uranium-Lead», είπε ο Δρ Κοέν.
Πώς γίνεται οι βράχοι του Άρη να είναι τόσο νέοι;
Αλλά εδώ είναι ένα κομμάτι παζλ: Ο Άρης είναι πολύ παλιός, όπως τρία έως τέσσερα δισεκατομμύρια ετών. Αλλά αυτοί οι μετεωρίτες είναι πολύ νεότεροι, μόλις μερικώμ εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών.
Ο Δρ Κοέν πιστεύει ότι ο Άρης χτυπιέται συχνά από βράχους και αυτό δημιουργεί ένα στρώμα θρυμματισμένου βράχου στην επιφάνειά του. Έτσι, νεότεροι βράχοι συνεχίζουν να εμφανίζονται λόγω των ηφαιστείων. Αυτό σημαίνει ότι με κάθε νέο χτύπημα, οι παλαιότεροι βράχοι είναι λιγότερο πιθανό να σταλούν στο διάστημα.
Όπως αναφέρεται αυτή η έρευνα μας βοηθά να κατανοήσουμε περισσότερα για την ιστορία του ηλιακού μας συστήματος και είναι χρήσιμη για αποστολές στον Άρη, όπως το ρόβερ Perseverance, το ρόβερ Curiosity και το ExoMars.
(ΑΠΕ-ΜΠΕ / photo: freepik)
