Το νεοανακαλυφθέν είδος, που ανακαλύφθηκε στον σχηματισμό του φαραγγιού Cooper στο βορειοδυτικό Τέξας, ήταν ένας αετόσαυρος. Αυτά τα θηρία, μεγάλωσαν έως και 16 πόδια (5 μέτρα) σε μήκος και καλύφθηκαν με οστέινες πλάκες που ονομάζονταν οστεόδερμα για προστασία. Ήταν «τανκς του Τριασικού», σύμφωνα με δήλωση που δόθηκε στη δημοσιότητα από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα μεγάλο μέρος του ραχιαίου κελύφους του ερπετού αυτού, είπαν οι ερευνητές σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 11 Ιανουαρίου στο περιοδικό The Anatomical Record .
«Έχουμε στοιχεία από το πίσω μέρος του λαιμού και την περιοχή των ώμων μέχρι την άκρη της ουράς», είπε στη δήλωσή του ο επικεφαλής συγγραφέας William Reyes , διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν. «Συνήθως, βρίσκεις πολύ περιορισμένο υλικό».

Οι Αετόσαυροι κυβέρνησαν τη Γη κατά το τέλος του Τριασικού (237 εκατομμύρια έως 201 εκατομμύρια χρόνια πριν), ζώντας σε κάθε ήπειρο εκτός από την Αυστραλία και την Ανταρκτική, σύμφωνα με τη δήλωση. Σε αντίθεση με τους σύγχρονους κροκόδειλους, οι οποίοι είναι αυστηρά σαρκοφάγοι, οι αετόσαυροι ήταν κυρίως παμφάγοι.

Ο αείμνηστος παλαιοντολόγος Bill Mueller ανακάλυψε το πρόσφατα περιγραφόμενο απολίθωμα με τον τοπικό ερασιτέχνη συλλέκτη Emmett Shedd το 1989. Η προκαταρκτική έρευνα στις αρχές της δεκαετίας του 2000 διαπίστωσε ότι το ζώο ήταν πιθανότατα ένα νέο είδος αετόσαυρου, αλλά δεν αποκρυπτογράφησε την εξελικτική του ιστορία.

Ο Reyes και οι συνεργάτες του ονόμασαν το ζώο Garzapelta muelleri . Το όνομα του γένους συνδυάζει το “Garza” από την επαρχία Garza, όπου βρέθηκε, με το “pelta”, που σημαίνει “ασπίδα” στα λατινικά. Το όνομα του είδους τιμά τον Mueller.

Το απολίθωμα ξεχωρίζει ανάμεσα σε γνωστούς αετόσαυρους χάρη σε μια ποικιλία μοναδικών χαρακτηριστικών, συμπεριλαμβανομένου ενός συνδυασμού οστέινων πλακών.

Οι περισσότεροι αετόσαυροι ανήκουν σε μία από τις δύο μεγάλες ομάδες:

Aetosaurinae και Stagonolepidoidea. Ωστόσο, το G muelleri είχε οστεόδερμα στην πλάτη του που μοιάζει με ένα είδος Aetosaurinae που ονομάζεται Rioarribasuchus chamaensis και πλευρικά οστεόδερμα – αιχμές στο μεσαίο τμήμα – που μοιάζει με ένα άλλο γένος που ονομάζεται Desmatosuchus, σύμφωνα με τη μελέτη.

Η ομάδα κατέληξε προσεκτικά στο συμπέρασμα ότι το G muelleri είχε περισσότερα κοινά με το Aetosaurinae συνολικά και ότι οι αιχμές του πιθανότατα εξελίχθηκαν ανεξάρτητα, σε μια διαδικασία που ονομάζεται συγκλίνουσα εξέλιξη , όπου δύο άσχετα ή απομακρυσμένα συγγενικά είδη αναπτύσσουν παρόμοια χαρακτηριστικά ανεξάρτητα.

(photo: pixabay)