Η ταινία «Τα Πάντα Όλα» κέρδισε επτά βραβεία στα φετινά Όσκαρ με την πλοκή της ταινίας να βασίζεται στις θεωρίες που υποστηρίζονται από διαφόρους φυσικούς για το αποκαλούμενο «πολυσύμπαν». Το πολυσύμπαν είναι μια θεωρία ότι το Σύμπαν μπορεί να μην είναι το μόνο που υπάρχει, αλλά είναι ένα μόνο από έναν άπειρο αριθμό παράλληλων συμπάντων στα οποία είναι πιθανό να υπάρχουν επίσης άπειρες εκδοχές του εαυτού μας. Η πρωταγωνίστρια της ταινίας πρέπει να συνδεθεί με διάφορες εκδόσεις του εαυτό της στα παράλληλα σύμπαντα για να αποτρέψει ένα ισχυρό ον να καταστρέψει το πολυσύμπαν.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις της Θεωρίας Χορδών ενδεχομένως το Σύμπαν μας να μην είναι το μοναδικό αλλά ένα από τα άπειρα σύμπαντα που υπάρχουν. Πάνω σε αυτή την παραδοχή έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις και θεωρίες για το πώς λειτουργεί αυτό το πολυσύμπαν και το αν και πώς μπορεί να αλληλεπιδρούν τα διάφορα σύμπαντα μεταξύ τους. Μια από τις πιο δημοφιλείς από αυτές τις θεωρίες είναι αυτή που διατύπωσε το 1957 φυσικός Χιου Έβερετ στο πλαίσιο της διδακτορικής του διατριβής στην κβαντομηχανική στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον. Ονομάζεται Μοντέλο των Πολλαπλών Κόσμων και υποστηρίζει ότι το πολυσύμπαν αποτελείται ουσιαστικά από διαφορετικές εκδοχές του ίδιου σύμπαντος. Ο χρόνος σε αυτό το μοντέλο δεν είναι γραμμικός αλλά μεταβάλλεται από το ένα σύμπαν στο άλλο. Η θεωρία αυτή έχει πολλούς υποστηρικτές αλλά έχει δεχθεί και έντονη κριτική από τους επιστήμονες που αναφέρουν ότι οι ιδιότητες και τα φαινόμενα του μοντέλου που προτείνει ο Έβερετ παρατηρούνται στο μικρόκοσμο των υποατομικών σωματιδίων αλλά όχι στον μακρόσκομο του Σύμπαντος.
Ο Αμερικάνος αστροφυσικός καθηγητής του ΜΙΤ Άλαν Γκουθ διατύπωσε τη δεκαετία του 1980 μια θεωρία στην οποία περιέγραφε τα αποτελέσματα της Μεγάλης Έκρηξης, του μυστηριώδους κοσμικού φαινομένου από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν. Ο Γκουθ υποστηρίζει ότι το Σύμπαν είναι αποτέλεσμα μιας απίστευτης ταχύτητας, μεγαλύτερης από αυτή του φωτός, διαστολής της ύλης φαινόμενο που έλαβε τον χαρακτηρισμό κοσμικός πληθωρισμός. Ο Ρώσος φυσικός Αντρέι Λίντε δέχτηκε ως βάση την διαστολή του Σύμπαντος αλλά διατύπωσε μια διαφορετική εξέλιξη του κάνοντας λόγο για ένα αυτοαναπαραγόμενο και διαστελλόμενο Σύμπαν που αναπτύσσεται σαν μια φυσαλίδα και οποιαδήποτε διαταραχή σε αυτή δημιουργεί μια καινούργια συμπαντική φυσαλίδα δημιουργώντας τελικά ένα πολυσύμπαν φυσαλίδων.
«Είναι πολύ ενδιαφέρουσες και οι δύο θεωρίες οι οποίες μας δείχνουν την αιωνιότητα ή μπορεί να δείχνουν το άγνωστο» αναφέρει ο Ντάνιελ Κουάν που μαζί με τον Ντάνιελ Σάινερτ έγραψαν το σενάριο και σκηνοθέτησαν την ταινία «Τα Πάντα Όλα».
(naftemporiki. gr / photo: pixabay)
