Πριν από το ρόβερ Curiosity, η NASA είχε ξεκινήσει το πρόγραμμα Viking στα μέσα της δεκαετίας του 1970 – στέλνοντας δύο προσεδαφίσεις στην επιφάνεια του Άρη. Η αποστολή, μπροστά από την ώρα της, κατάφερε να προσφέρει, όπως αναφέρεται, τις πρώτες ματιές της επιφάνειας του Άρη στην ανθρωπότητα. Όχι μόνο αυτό, αλλά η αποστολή πραγματοποίησε και βιολογικές αναλύσεις του εδάφους της, με πρωταρχικό στόχο να ανακαλύψει ενδείξεις ζωής.

Τα ευρήματα της αποστολής περιείχαν πολυάριθμους γεωλογικούς σχηματισμούς που ήταν συνεπείς με τις επιπτώσεις των σημαντικών ροών νερού. Τα ηφαίστεια του Άρη και οι πλαγιές πάνω του, αναφέρεται ότι είχαν πολλές ομοιότητες με εκείνα της Χαβάης – υπονοώντας την προηγούμενη έκθεσή τους στη βροχή.

Τα αεροσκάφη εντόπισαν επίσης μικρές ποσότητες χλωριωμένων οργανικών ουσιών, που αρχικά πιστεύονταν ότι ήταν μόλυνση από τη Γη. Ωστόσο, οι επόμενες αποστολές στον Άρη επιβεβαίωσαν την παρουσία φυσικών οργανικών ενώσεων στον Άρη, αν και σε χλωριωμένη μορφή.

Ένα από τα πειράματα των Βίκινγκ αφορούσε την προσθήκη νερού σε δείγματα εδάφους. Νερό εμποτισμένο με θρεπτικά συστατικά και ραδιενεργό άνθρακα (άνθρακας-14) εισήχθη στο κόκκινο έδαφος του Άρη. Η υπόθεση έλεγε ότι αν υπήρχαν πιθανοί μικροοργανισμοί στον Άρη, θα κατανάλωναν τα θρεπτικά συστατικά και θα απελευθέρωναν ραδιενεργό άνθρακα ως αέριο. Τα αρχικά αποτελέσματα έδειξαν την εκπομπή αυτού του ραδιενεργού αερίου, αλλά τα υπόλοιπα αποτελέσματα παρέμειναν ασαφή.

Ο Schulze-Makuch υποστηρίζει ότι μπορεί να είχαμε “πνίξει” αυτά τα πιθανά μικρόβια, οδηγώντας στον θάνατο τους.

“Πολλά από τα πειράματα των Βίκινγκ περιελάμβαναν την εφαρμογή νερού στα δείγματα του εδάφους, κάτι που μπορεί να εξηγήσει τα αινιγματικά αποτελέσματα. Ίσως τα υποτιθέμενα αρειανά μικρόβια που συλλέχθηκαν για τα πειράματα απελευθέρωσης με ετικέτα δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αυτή την ποσότητα νερού και πέθαναν μετά από λίγο”, έγραψε σε μια στήλη στο Big Think.

“Θα ήταν σαν ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο να σε έβρισκε να περιπλανιέσαι μισοπεθαμένο στην έρημο και οι επίδοξοι σωτήρες σου αποφασίζουν: “Οι άνθρωποι χρειάζονται νερό. Ας βάλουμε τον άνθρωπο στη μέση του ωκεανού για να το σώσουμε!” Ούτε αυτό θα λειτουργούσε», εξήγησε.

Αυτήν τη στιγμή, το ρόβερ Perseverance διασχίζει το ανώμαλο έδαφος του Άρη. Αποτελεί μέρος μιας διεθνούς, διαπλανητικής ομάδας αναμετάδοσης που δημιουργήθηκε για να αποκαλύψει, όπως λένε, τα μυστικά του πλανήτη της γειτονιάς μας.

Γύρω στο 2028, ένα Sample Retrieval Lander αναμένεται να εκτοξευτεί από τη Γη, το οποίο θα φέρει έναν πύραυλο Mars υπό την ηγεσία της NASA και μικρά ελικόπτερα Mars. Το αεροσκάφος θα προσγειωθεί κοντά σε έναν κρατήρα κοντά στο ρόβερ και οι βράχοι που θα συλλέξει το Perseverance θα φορτωθούν στον πύραυλο.

Σημειωτέον, το σκάφος προσεδάφισης πρέπει να βρίσκεται κοντά στο ρόβερ Perseverance για να διευκολύνει τη μεταφορά δειγμάτων του Άρη. Πρέπει να προσγειωθεί σε απόσταση 66 μέτρων (60 μέτρα) από το σημείο στόχο του.

(photo: pixabay)