Η ανακάλυψη αυτού του ιερού θα πρέπει να γίνει κατανοητή στο ευρύτερο πλαίσιο της κοινωνικής και πολιτιστικής εξέλιξης του πρώτου αιώνα π.Χ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η αστική ελίτ είχε αρχίσει να χάνει την επαφή με τον αγροτικό κόσμο, γεγονός που αντικατοπτρίζεται στη λογοτεχνία της εποχής. όπως τα «Γεωργικά» του Βιργίλιου.
Γραμμένο τη δεκαετία του 30 π.Χ., αυτό το ποίημα γιορτάζει μια εποχή ανανέωσης υπό την κυριαρχία του Αυγούστου, αλλά αποκαλύπτει επίσης μια νοσταλγία για ένα εξιδανικευμένο αγροτικό παρελθόν. Οι διακοσμήσεις του ιερού , με τις αλληγορικές φιγούρες τους, αποτελούν οπτικό απόηχο αυτής της λογοτεχνικής νοσταλγίας.
Το ιερό , που ανακαλύφθηκε στην Insula 10, είναι διακοσμημένο σε στυλ Πομπηίας, γνωστό ως Τέταρτο Στιλ, που χαρακτηρίζεται από τα ζωηρά χρώματα και τις λεπτομερείς φιγούρες του.
Οι τοίχοι αυτού του δωματίου διαθέτουν μπλε φόντο, στο οποίο ξεχωρίζουν γυναικείες μορφές που προσωποποιούν τις εποχές και δύο αλληγορίες γεωργίας και βοσκής, διακοσμήσεις που υποδηλώνουν μια συμβολική σύνδεση με αγροτικές δραστηριότητες, αν και η πρακτική χρήση του χώρου φαίνεται να ήταν πιο πεζή. .
Παρά τον πλούσιο διάκοσμό του, το ιερό δεν ήταν αποκλειστικά θρησκευτικός χώρος. Πριν από την έκρηξη του Βεζούβιου, το δωμάτιο είχε μετατραπεί σε χώρο αποθήκευσης αμφορέων και δομικών υλικών, γεγονός που δείχνει ότι ακόμη και στο απόγειό του, η ιερή λειτουργία του δεν ήταν ο μοναδικός σκοπός του.
Αυτή η δυαδικότητα χρήσης διακρίνει τα sacraria από τα lararia , τα οποία διατηρούσαν κεντρική λειτουργία στις οικογενειακές τελετουργίες λόγω της άμεσης σύνδεσής τους με τη δύναμη του pater familias .
Το ιερό βρίσκεται στο νότιο τμήμα ενός μεγάλου δόμου , ο οποίος έχει αποκαλύψει πολλά δωμάτια διακοσμημένα σε δεύτερο και τρίτο στυλ. Αυτό το συγκρότημα περιλαμβάνει μια θερμική γειτονιά που βρίσκεται ακόμα υπό ανασκαφή και μια μεγάλη αίθουσα που ανοίγει σε μια κεντρική αυλή.
Η διάταξη των χώρων υποδηλώνει έναν εκλεπτυσμένο σχεδιασμό που προορίζεται να ενσωματώσει την οικιακή ζωή με την ιδιωτική τελετουργία. Οι διακοσμήσεις τοίχων και τα αρχιτεκτονικά στοιχεία, όπως οι κόγχες στους τοίχους, επιδεικνύουν σχολαστικό σχεδιασμό με στόχο τη δημιουργία ενός ιερού περιβάλλοντος.
Οι ανασκαφές στην Insula 10 ήταν σχολαστικές, αποκαλύπτοντας όχι μόνο τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα αλλά και τη στρωματογραφία του χώρου. Οι αρχαιολόγοι έχουν εντοπίσει διάφορες φάσεις κατάληψης και χρήσης του χώρου, από την αρχική του κατασκευή μέχρι μεταγενέστερες τροποποιήσεις και προσθήκες.
Πρόσφατες εργασίες έφεραν στο φως την ύπαρξη ενός επάνω ορόφου, άγνωστου μέχρι τώρα, συνδεδεμένου μέσω ενός ανοίγματος στον νότιο τοίχο με ένα άλλο δωμάτιο. Αυτή η ανακάλυψη προσθέτει μια νέα διάσταση στην κατανόηση της δομής και της χρήσης του χώρου στο domus .
Το ιερό στο Regio IX βρίσκεται παράλληλα με άλλες παρόμοιες τοποθεσίες στην Πομπηία και το Herculaneum. Για παράδειγμα, το House of the Vestals και το House of the Vintner έχουν παρόμοια αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά χαρακτηριστικά, υποδηλώνοντας μια κοινή παράδοση στο σχεδιασμό αυτών των ιδιωτικών λατρευτικών χώρων.
Αυτές οι συγκρίσεις βοηθούν να ενσωματωθεί το ιερό σε μια ευρύτερη πρακτική της εποχής, παρέχοντας ένα πλαίσιο αναφοράς για μελλοντική έρευνα.
Δείτε εικόνες ΕΔΩ
photo: pixabay
