Το όπλο φέρει μια οκταγωνική χάλκινη λαβή ακριβώς πάνω από τη λεπίδα, την οποία λίγοι σιδηρουργοί ήταν αρκετά ικανοί να φτιάξουν εκείνη την εποχή, σύμφωνα με τη Laura Geggel του Live Science . Μόνο δύο περιοχές παραγωγής ήταν γνωστό ότι κατασκεύαζαν ξίφη αυτού του είδους: η μία κοντά στο χώρο ανασκαφής στη νότια Γερμανία και η άλλη στη βόρεια Γερμανία και τη Δανία.

Τα χάλκινα ξίφη εμφανίστηκαν για πρώτη φορά γύρω στο 1600 π.Χ. και χρησιμοποιήθηκαν περίπου μέχρι το 600 Κ.Χ., όπως έγραψε ο Alex Fox του περιοδικού Smithsonian το 2020. Οι ερευνητές λένε ότι το τεχνούργημα της Βαυαρίας χρονολογείται στα τέλη του 14ου αιώνα π.Χ.

Οι αρχαιολόγοι λένε ότι τα ξίφη όπως αυτό είναι αρκετά σπάνια, ιδιαίτερα επειδή «πολλοί τάφοι της Μέσης Εποχής του Χαλκού λεηλατήθηκαν κατά τη διάρκεια των χιλιετιών», σύμφωνα με το Live Science .

Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει στο παρελθόν ξίφη της Εποχής του Χαλκού σε ταφικά οικόπεδα στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου ενός περίτεχνου χάλκινου ξίφους με ελεφαντόδοντο και χρυσή λαβή που βρέθηκε κατά τις ανασκαφές στην Ελλάδα το 2015.

Δεδομένης της μαλακής φύσης του μπρούντζου, οι ιστορικοί έχουν αναρωτηθεί στο παρελθόν εάν τέτοιες λεπίδες εξυπηρετούσαν τελετουργικό σκοπό και όχι πρακτικό σκοπό στο πεδίο της μάχης. Πριν από μερικά χρόνια, οι επιστήμονες διοργάνωσαν ξιφομαχίες για να μάθουν περισσότερα για το πώς τα όπλα της Εποχής του Χαλκού θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά στη μάχη, παρόλο που ήταν πολύ πιο εύκολο να καταστραφούν και να επισκευαστούν πιο δύσκολα από τους σιδερένιους διαδόχους τους.

Το πρόσφατα ανακαλυφθέν όπλο βρέθηκε μαζί με μια ποικιλία αντικειμένων της Εποχής του Χαλκού, καθώς και τρεις σκελετούς ατόμων —ένας άνδρας, μια γυναίκα και ένα παιδί— οι οποίοι θάφτηκαν την ίδια περίπου εποχή. Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν πώς συνδέθηκαν οι τρεις τους ή αν είχαν σχέση.

Οι ερευνητές μπορούν να πουν,λένε ότι η κατάσταση του ξίφους είναι «εξαιρετική», προσθέτει ο Pfeil. «Ένα εύρημα σαν αυτό είναι πολύ σπάνιο».

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ

photo: pixabay