Το δαχτυλίδι, το οποίο κοσμείται με μια κόκκινη ημιπολύτιμη πέτρα – που αποτελούσε σύμβολο δύναμης στα παλιά βασίλεια της Σκανδιναβίας – πιστεύεται ότι ανήκε σε μια προηγουμένως άγνωστη οικογένεια ευγενών ή βασιλέων, οι οποίοι εικάζεται ότι κατείχαν εξουσία στη νοτιοδυτική Γιουτλάνδη.

Το δαχτυλίδι υποδηλώνει συνδέσεις με τους Μεροβίγγειους, καθώς μοιάζει με κοσμήματα που συνδέονται με τη διάσημη δυναστεία. Οι Μεροβίγγειοι ήταν Φράγκοι βασιλείς που κυβέρνησαν τη σημερινή Γαλλία, το Βέλγιο, τις Κάτω Χώρες, το Λουξεμβούργο και τμήματα της Γερμανίας από τον πέμπτο μέχρι τον όγδοο αιώνα.

Ο Βασιλιάς Κλόβις Α’ είναι ένας από τους πιο διάσημους Μεροβίγγειους, καθώς ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και καθιερώθηκε ως ο πρώτος βασιλιάς που ένωσε όλες τις Φραγκικές φυλές υπό μία εξουσία, επηρεάζοντας σημαντικά την πορεία της Ευρωπαϊκής ιστορίας. Η δύναμη των Μεροβίγγειων μειώθηκε με την πάροδο του χρόνου και τελικά αντικαταστάθηκαν από τη δυναστεία των Καρολιδών, η οποία ιδρύθηκε από τον Καρλομάγνο κατά τον 8ο αιώνα.

«Το χρυσό δαχτυλίδι είναι πιθανόν γυναικείο και ίσως να ανήκε στην κόρη κάποιου πρίγκιπα που παντρεύτηκε κάποιον άλλο πρίγκιπα στο Έμερλεβ», δήλωσε η Κίρστιν Πόμεργκααρντ, επιμελήτρια στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας, η οποία εξέτασε το νέο εύρημα.

«Ο Χρυσός ήταν ένα τυπικό διπλωματικό δώρο και ξέρουμε ότι άνθρωποι σχημάτιζαν συμμαχίες μέσω των γάμων που έκαναν», ανέφερε η Πόμεργκααρντ.

Παράθεσε ως παράδειγμα τον Δανό βασιλιά του 10ου αιώνα, Γκορμ τον Παλαιό και τη σύζυγό του, Τίρα, και σε πιο πρόσφατους χρόνους, τον Χριστιανό Θ’, ο οποίος κυβέρνησε τη Δανία από το 1863 έως το 1906. Έγινε μάλιστα γνωστός ως “ο πεθερός της Ευρώπης” επειδή πάντρεψε τις κόρες του με διάφορες βασιλικές οικογένειες. Μεταξύ των απογόνων του συγκαταλέγονται ο Βασιλιάς Φίλιππος του Βελγίου, ο Βασιλιάς Κάρολος Γ’ του Ηνωμένου Βασιλείου και ο Βασιλιάς Φίλιππος ΣΤ’ της Ισπανίας.

Το δαχτυλίδι βρέθηκε από τον Λαρς Νίελσεν, 39 ετών, στο Έμερλεβ της νοτιοδυτικής Γιουτλάνδης, ο οποίος ενθουσιάστηκε με την ανακάλυψή του.

«Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος και συγκλονισμένος που δεν μπορούσα σχεδόν να μιλήσω, κάτι που συνήθως δεν με χαρακτηρίζει, αλλά είναι χωρίς αμφιβολία το καλύτερο μου εύρημα μέχρι τώρα», ανέφερε ο Νίελσεν. «Το να κάνω μια τόσο μοναδική και μοναδική ανακάλυψη είναι εντελώς σουρεαλιστικό. Είμαι πολύ περήφανος και αισθάνομαι τιμή που μπορώ να συνεισφέρω κι εγώ στην κοινή μας ιστορία, τόσο τοπικά όσο και εθνικά»

Διαπιστώθηκε ότι το δαχτυλίδι έχει λεπτούς σπειροειδείς σχηματισμούς στην κάτω πλευρά του και άλλες λεπτομέρειες που το συνδέουν με τους Φράγκους και κατ’ επέκταση τους Μεροβίγγειους. «Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό επίπεδο δεξιοτεχνίας που είναι δύσκολο να μιμηθεί κανείς σήμερα», ανέφερε η Πόμεργκααρντ.

Τα χρυσά κέρατα που μπορεί να συνδέονται με το δαχτυλίδι
Κοντά στο σημείο όπου ανακαλύφθηκε το δαχτυλίδι ανακαλύφθηκαν κι άλλοι θησαυροί, συμπεριλαμβανομένων δύο χρυσών νομισμάτων, επτά ασημένιων νομισμάτων (sceattas) και κεραμικά φρισικής κατασκευής (Οι Φρίσιοι ήταν γερμανικός λαός). Αυτά τα ευρήματα ενισχύουν περαιτέρω την υπόθεση της σύνδεσης με τους Μεροβίγγειους. Επίσης, μόλις σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων βρέθηκε ένα σετ από χρυσά κέρατα που χρονολογούνται από τον 4ο αιώνα.

«Το άτομο που είχε το δαχτυλίδι πιθανότατα γνώριζε και τους ανθρώπους που είχαν τα χρυσά κέρατα. Ίσως να ήταν συγγενείς», δήλωσε στην ανακοίνωση ο Άντερς Χάρτβιγκ από το Μουσείο Sønderjylland. «Μαζί με άλλα πρόσφατα ευρήματα, δίνει μια εικόνα ότι η νότια Γιουτλάνδη είχε μεγαλύτερη επιρροή από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως, και ότι η Θάλασσα του Βάντεν (μια περιοχή παλιρροϊκής ζώνης στο νοτιοανατολικό τμήμα της Βόρειας Θάλασσας) δεν ήταν απομονωμένη, αλλά είχε μια αριστοκρατική παρουσία με σημαντικούς εμπορικούς δεσμούς προς τον νότο».

Αρχικά, το χρυσό δαχτυλίδι βρισκόταν στο Μουσείο Sønderjylland, αλλά τώρα έχει παραδοθεί στο Εθνικό Μουσείο της Κοπεγχάγης.

(με πληροφορίες από enikos. gr / Photo: pixabay)