Με βάση τα αρχαιολογικά ευρήματα και τα αρχεία κατασκευής από το 1544 έως το 1547, η αγχόνη είχε μήκος περίπου 8 μέτρα σε κάθε πλευρά και οκτώ πέτρινες κολόνες που υψώνονταν περίπου 5 μέτρα σε ύψος. Οι εγκάρσιες δοκοί που προεξείχαν από τους κολόνες δημιουργούσαν μια αγχόνη — μια κατασκευή τύπου κρεμάλας που χρησίμευε τόσο για την εκτέλεση όσο και για την διαπόμπευση των καταδικασμένων.

Μέσα στους ομαδικούς τάφους, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν 32 σκελετούς, εκ των οποίων οι περισσότεροι ανήκαν σε άνδρες. Ιστορικά αρχεία αποκάλυψαν τα ονόματα δύο ανδρών που εκτελέστηκαν στην αγχόνη και πιθανότατα θάφτηκαν σε έναν από τους λάκκους.

Ο Προτεστάντης Μπενουά Κρουαγιέ κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε επίθεση στη Γκρενόμπλ το 1573, και ο Σαρλ Ντυ Πυί Μονμπρέν ήταν ο ηγέτης των Ουγενότων του Ντωφινέ μέχρι την εκτέλεσή του το 1575. Και οι δύο καταδικάστηκαν σε θάνατο επειδή επαναστάτησαν κατά της βασιλικής εξουσίας.

Μερικοί από τους ανθρώπους στους λάκκους φαίνεται επίσης ότι υποβληθεί σε «επαίσχυντη μεταχείριση» μετά θάνατον, συμπεριλαμβανομένου του διαμελισμού και του αποκεφαλισμού.

Η ανακάλυψη της αγχόνης και των ταφικών λάκκων έδωσε στους αρχαιολόγους του INRAP νέα στοιχεία. Φαίνεται ότι η αγχόνη της Γκρενόμπλ εγκαταλείφθηκε ως μέθοδος εφαρμογής της θανατικής ποινής στις αρχές του 17ου αιώνα λόγω των μεταβαλλόμενων πολιτικών και θρησκευτικών κανόνων.

(photo: pixabay)